Ευχή όλων είναι να μην κάνει ποτέ το Ισραήλ χρήση αυτού του οπλοστασίου, ακόμη και σε έναν θερμό πόλεμο με το Ιράν. Τα ισραηλινά F-35 και F-15 σε συνδυασμό με τους βαλλιστικούς πυραύλους Ιεριχώ 2 και 3 (βεληνεκούς 3.500 και 6.500 χιλιομέτρων αντίστοιχα, που δοκιμάστηκαν το 2022) αρκούν σύμφωνα με τη βρετανική «Telegraph» για να επιφέρουν συντριπτικά πλήγματα στις ιρανικές πυρηνικές εγκαταστάσεις, εάν τελικά ο Νετανιάχου υποκύψει στα κελεύσματα των «μυαλοφυγόδικων» υπουργών του.

Το Ιράν, από την άλλη πλευρά, εκτιμάται ότι έχει κάνει σημαντική πρόοδο ύστερα από την (εγκληματική) απόφαση του Τραμπ να αποσύρει το 2018 τις ΗΠΑ από την πυρηνική συμφωνία του (6+1) του 2015 υπό την αιγίδα του Ομπάμα. Την είχαν υπογράψει με την Τεχεράνη τα πέντε μόνιμα μέλη του Σ. Ασφαλείας του ΟΗΕ (ΗΠΑ, Κίνα, Ρωσία, Βρετανία, Γαλλία) συν τη Γερμανία και την Ε.Ε.

Το 1981 ισραηλινά βομβαρδιστικά κατέστρεψαν -με τη συγκατάθεση των ΗΠΑ- τον ιρακινό πυρηνικό αντιδραστήρα του Οσιρακ, ακυρώνοντας κάθε σκέψη του Σαντάμ Χουσεΐν να αποκτήσει πυρηνικά όπλα. Τώρα η «Wall Street Journal», επικαλούμενη πληροφορίες των αμερικανικών υπηρεσιών, υποστηρίζει ότι το Ιράν διαθέτει ικανότητα εμπλουτισμού ουρανίου 60% και «σχεδόν έτοιμο» υλικό για τρεις ατομικές βόμβες. Αν οι Ισραηλινοί αποφασίσουν να πατήσουν το κουμπί (των συμβατικών φυσικά, όχι των πυρηνικών όπλων) θα στοχεύσουν τους ερευνητικούς αντιδραστήρες Μπονάμπ, Ραμσάρ και Τεχεράνης, τις εγκαταστάσεις παραγωγής βαρέος ύδατος στο Αράκ, τον κεντρικό σταθμό του Μπουσέρ (με ρωσική συμπαραγωγή και απαγορευμένο πλέον στους διεθνείς επιθεωρητές), τα ορυχεία ουρανίου στο Γκατσίν, τα εργοστάσια εμπλουτισμού σε Ισφαχάν, Νατάνζ, Κομ και Φορντόου. Καλύτερα να τα βλέπουμε στα γραφικά των δελτίων των 8 παρά στην πραγματικότητα.