Σταθεροί στις διεκδικήσεις τους, ασταθές, όμως, το εσωτερικό τους, σαν τη φωτιά που μοιάζει να σβήνει, αλλά όλο πετάει σπίθες και καντηλάκια.

Ο καβγάς στη Μεγάλη Εθνοσυνέλευση της Αγκυρας έμοιαζε βγαλμένος από τη δεκαετία του ’70, τα τουρκικά «μολυβένια» χρόνια. Αφορμή της συμπλοκής, ο φυλακισμένος βουλευτής Τζαν Αταλάι, από τους πρωτεργάτες του κινήματος στο Πάρκου Γκεζί το 2013 και μέλος του Κόμματος Τούρκων Εργαζομένων (ΤΙΡ), που προήλθε από διάσπαση του Τουρκικού Κ.Κ. Το ότι έβγαλε 4 βουλευτές είναι ένα μικρό θαύμα, αλλά και απόδειξη ότι η Τουρκία είναι πιο σύνθετη από ό,τι νομίζουμε.

Το επιβεβαιώνει η τελευταία έρευνα της Metropol. Μπορεί ο Ερντογάν να κάνει μνημόσυνα του Χανίγια στην Αγια-Σοφιά και να εργαλειοποιεί τη θρησκεία ως εκεί που δεν παίρνει, αλλά ο κόσμος δεν ακολουθεί: το 51% των Τούρκων δεν πιστεύει ότι η θρησκεία θα παίξει σημαντικό ρόλο τα επόμενα χρόνια, έναντι 24% που το πιστεύει και 17% που δεν προβλέπει αλλαγές. Μόνο το 30% των οπαδών του ΑΚΡ διαβλέπει επέκταση του ρόλου της θρησκείας – δείγμα ότι η ισλαμική συνιστώσα του νεο-οθωμανισμού είναι απλώς το κερασάκι στην τούρτα της «Γαλάζιας Πατρίδας».

Αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει αν έλθει στην εξουσία ο Ιμάμογλου. Ο Ερντογάν (μέχρι στιγμής) τον μισεί, όπως απεχθάνεται και την «γκιαούρ Ιζμίρ», στην οποία δεν πάτησε το πόδι του μετά τις φωτιές. Ωστόσο, ο εισαγγελέας συνέλαβε μια κοσμική Τουρκάλα από τη Σμύρνη, που έκανε δηλώσεις κατά του Ερντογάν on camera για την πρόσφατη απαγόρευση του Instagram. Ταυτόχρονα, η Human Rights Watch κατήγγειλε την Τουρκία για μαζικές συλλήψεις Κούρδων, που γλεντούσαν με «πολιτικά τραγούδια» σε γάμους στην επαρχία Σιίρτ. Το Κουρδικό παραμένει ο μεγάλος εφιάλτης όσες συμφωνίες κι αν γίνουν με το Ιράκ.