Η μεγαλύτερη ίσως πληγή της ινδικής κοινωνίας είναι η διάχυτη βία και η απαξίωση των γυναικών, κυρίως όσων προέρχονται από τις κατώτερες τάξεις. Μοιάζει φαινόμενο κοινωνικής και εθνικής παρακμής, στα όρια της αποκτήνωσης. Ο ομαδικός βιασμός μιας 28χρονης Ισπανο-βραζιλιάνας τουρίστριας και vlogger στο κρατίδιο Τζαρκάντ από εφτά παλληκαράδες απλώς συνέβαλε στη διεθνή ανάδειξη του προβλήματος

. Ενός προβλήματος με βαθιές ρίζες, που έχει επιδεινωθεί δραματικά τα τελευταία χρόνια και, δυστυχώς, μοιάζει αδύνατον να αντιμετωπιστεί, καθώς το ψάρι βρομάει από το κεφάλι. Ο επιθετικός ινδουιστικός εθνικισμός του «Μπαρατίγια Τζανάτα» αποπνέει πατριαρχία και μισογυνισμό, που έχουν διαποτίσει Αστυνομία και Δικαιοσύνη. Οι δεκάδες νεαρές γυναίκες και τα κορίτσια που βιάζονται καθημερινά -συνήθως ομαδικά, σαν σε πράξη τελετουργικής μύησης- αποφεύγουν τις περισσότερες φορές να προσφύγουν στις Αρχές, επειδή φοβούνται τα αντίποινα, το κοινωνικό στίγμα και τον δεύτερο ψυχικό βιασμό τους από τους λειτουργούς της Θέμιδας-Κάλι.

Οι οργανώσεις στήριξης των θυμάτων εκφράζουν βεβαιότητα ότι ο αριθμός των 90 γυναικών που κατήγγελλαν καθημερινά (!) βιασμό στην Ινδία το 2022 είναι στην πραγματικότητα πολύ μεγαλύτερος. «Διανύουμε τη χειρότερη φάση σεξουαλικής βίας και μισογυνισμού στη χώρα», τόνισε στην Deutsche Welle η Καβρίτα Σιβαστάβα, γραμματέας της Λαϊκής Ενωσης Ατομικών Ελευθεριών.

«Η γενική κατάρρευση του κράτους του νόμου έχει δραματικές επιπτώσεις στις γυναίκες. Ακόμη και τα τρολ του Διαδικτύου που τις απειλούν μένουν ατιμώρητα με αποτέλεσμα να ενθαρρύνονται σε περισσότερα εγκλήματα». Οι δίκες χρονίζουν, οι δράστες πέφτουν συνήθως στα μαλακά και η κατάσταση επιδεινώνεται. Η ακτιβίστρια Τζάγια Βελανγκάρ τούς χωρίζει σε δύο κατηγορίες: στους άνδρες από τις ανώτερες κάστες που χρησιμοποιούν τη σεξουαλική βία ως μέσο επιβολής της ιεραρχίας τους και στους εκατομμύρια απελπισμένους ανέργους με πληγωμένο «εγώ», που ξεσπάνε στον πιο αδύναμο.