Αυτό τα παιδί, εκτός από όλα όσα φρικτά πέρασε, είναι αναγκασμένο κάθε τόσο να δίνει καταθέσεις μπαίνοντας στο ψυχρό και οπωσδήποτε αφιλόξενο για ανηλίκους κτίριο της ΓΑΔΑ και ο εφιάλτης του αναβιώνει κάθε τόσο. Μάλιστα, αυτή η κατάσταση θα επαναληφθεί πολλές φορές μέχρι να τελεσιδικήσουν οι υποθέσεις τους καθώς τώρα μιλά μόνο στην αστυνομία και θα ακολουθήσουν και οι άλλες Αρχές.

Σε τέτοιες περιπτώσεις θα έπρεπε η ψυχική υγεία των παιδιών να διασφαλίζεται και οι υπηρεσίες να συνεργάζονταν μεταξύ τους ώστε να μην υποβάλλονται οι ανήλικοι σε καταθέσεις επί καταθέσεων και φυσικά όλα αυτά θα πρέπει να γίνουν μακριά από τη ΓΑΔΑ και τα φώτα της δημοσιότητας.

Είναι δεδομένο ότι, όσα παιδιά έχουν βιώσει τέτοιες νοσηρές καταστάσεις θα, πρέπει να κάνουν πολλή δουλειά με τον εαυτούς τους και με τους ειδικούς για να τα ξεπεράσουν και αυτό δεν μπορεί να γίνει με την υπάρχουσα κατάσταση.

Το «Σπίτι του Παιδιού» που έχει υιοθετηθεί στο εξωτερικό, είναι απαραίτητο να εφαρμοστεί απαρέγκλιτα και στην Ελλάδα και εκεί να γίνονται όλα, χωρίς παράθυρα και παραθυράκια. Το τελευταίο διάστημα συζητείται η αλλαγή του θεσμικού πλαισίου για όλες αυτές τις περιπτώσεις και οι νέες ρυθμίσεις βρίσκονται προς θετική κατεύθυνση, αλλά δεν θα πρέπει να χρονοτριβούμε.

Κάθε μέρα που καθυστερούμε να προφυλάξουμε αυτά τα παιδιά, τόσο μεγαλώνει ο εφιάλτης που έζησαν! Γιατί μπορεί εμείς οι απέξω απλώς να ζητάμε τιμωρία και δικαιοσύνη, αλλά τα θύματα ζητούν πίσω τη ζωή τους και για να γίνει αυτό πρέπει να αποτελέσουν παρελθόν οι απαρχαιωμένες τακτικές του παρελθόντος.