Η κίνηση που καταγράφηκε σε διαμονή, εστίαση και αγορά προσέγγιζε τα επίπεδα-ρεκόρ της προμνημονιακής περιόδου, ενώ οι καταστροφολογίες της αντιπολίτευσης για την κατάσταση της οικονομίας αποδείχθηκαν ότι ήταν μακριά από την πραγματικότητα.

Ο Κασσελάκης, όταν πετούσε τον «μπότη» μπροστά από τη λαοθάλασσα στην Κέρκυρα, που επέλεξε για τις πασχαλινές διακοπές, θα αντιλήφθηκε, πρώτον, ότι οι πολίτες μόνο τη διενέργεια πρόωρων εκλογών δεν επιθυμούν, όπως ο ίδιος απαιτεί, και, δεύτερον, ότι προτάσσουν τη σταθερότητα και την ανάπτυξη από το «ταξίδι στο άγνωστο».

Αραγε, είναι ικανό δείγμα για την ανάγνωση των προθέσεων του εκλογικού σώματος η κίνηση της πασχαλινής αγοράς; Ναι, γιατί δεν είναι κάτι στιγμιαίο, αλλά αποτυπώνει αρκετές πτυχές της οικονομικής ζωής των τελευταίων ετών.

Τη Μεγάλη Πέμπτη, ανακοινώθηκε από την Ελληνική Στατιστική Αρχή η ανεργία του Μαρτίου, η οποία διαμορφώθηκε στο 10,2% έναντι 11,4% που ήταν τον αντίστοιχο μήνα του 2023 και 10,8% τον περασμένο Φεβρουάριο. Μέσα σε έναν χρόνο, ο αριθμός των απασχολουμένων αυξήθηκε κατά 115.000 άτομα και οι άνεργοι μειώθηκαν κατά 47.000 άτομα.

Στους άνδρες, η ανεργία, τον Μάρτιο, που δεν ανήκει και στην αιχμή της τουριστικής περιόδου, διαμορφώθηκε στο 7,2%, ενώ στις γυναίκες περιορίσθηκε στο 13,8%. Ακόμα και στους νέους, που αντιμετωπίζουν δυσκολίες εισόδου στην αγορά εργασίας, το ποσοστό ανεργίας διαμορφώθηκε στο 21% από 41% που ήταν τον Μάρτιο του 2019.

Εχουν τα στοιχεία της ανεργίας πολιτικές προεκτάσεις; Η απάντηση και πάλι είναι καταφατική. Τον Μάρτιο του 2019, όταν και πάλι βρισκόμασταν σε προεκλογική περίοδο με κυβέρνηση Τσίπρα, η ανεργία ήταν 18,6%, σήμερα βρίσκεται στο 10,2%. Σε αυτή την πενταετία της κυβέρνησης Μητσοτάκη βρήκαν δουλειά 500.000 άνθρωποι, ο αριθμός των ανέργων μειώθηκε κατά 400.000 – δεν είναι τυχαίο ότι στις δημοσκοπήσεις η ανεργία δεν περιλαμβάνεται πλέον στην κορυφή των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι πολίτες.

Η θετική εικόνα στην απασχόληση μεταφέρεται και στα εισοδήματα. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Τραπέζης της Ελλάδος, το 2023 οι καταθέσεις των νοικοκυριών αυξήθηκαν κατά 5,3 δισεκατομμύρια ευρώ και η εξέλιξη αυτή προήλθε κυρίως από μικροκαταθέτες, που μπόρεσαν να αποταμιεύσουν μέρος των εισοδημάτων τους.

Τον περασμένο Μάρτιο, οι καταθέσεις συνέχισαν την ανοδική τους πορεία κατά 346 εκατομμύρια, σηματοδοτώντας την άμεση σύνδεση της αγοράς εργασίας με τις εξελίξεις στην πραγματική οικονομία. Από το 2019 οι καταθέσεις των νοικοκυριών έχουν αυξηθεί περίπου κατά 28 δισεκατομμύρια.

Ολα αυτά δεν περνούν απαρατήρητα από τους πολίτες, όλοι θυμόμαστε πού βρισκόμασταν πριν από λίγα χρόνια, όταν ακόμα και η παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ δεν ήταν δεδομένη.

Η εικόνα δεν είναι ρόδινη, υπάρχουν ακόμα τεράστια προβλήματα, που πρέπει να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση, όπως η κατάσταση στην Υγεία, η βελτίωση του εκπαιδευτικού συστήματος, ο εκσυγχρονισμός των συγκοινωνιών και, βέβαια, η ακρίβεια, που οφείλεται και στο παραγωγικό έλλειμμα της χώρας. Ομως λύση δεν είναι η οπισθοδρόμηση, γι’ αυτό και οι τελευταίες μετρήσεις της κοινής γνώμης δείχνουν ότι το κυβερνών κόμμα κινείται πάνω από τον πήχη του 33% που έχει θέσει ο πρωθυπουργός, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ προσγειώνεται κοντά στο 14% με 15%, πάνω από το στάσιμο ΠΑΣΟΚ.

Η Ελλάδα επιλέγει κανονικότητα, ξέρει να κρίνει και να συγκρίνει ανάμεσα στις δυνάμεις που θέλουν να προχωρήσουν αλλαγές και σε εκείνους που πειραματίζονται ή αυτοσχεδιάζουν στα τηλεοπτικά μεσημεριανάδικα.