Ο Κυριάκος Μητσοτάκης παίρνει προσωπικά το θέμα των ευρωεκλογών, δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά για έναν έμπειρο πολιτικό αρχηγό που βλέπει ως μεγαλύτερο κίνδυνο για την παράταξή του όχι τα κόμματα της αντιπολίτευσης, αλλά τη χαλαρότητα.

Αυτή είναι η πραγματική απειλή για τη Νέα Δημοκρατία, να θεωρηθούν οι ευρωεκλογές ως μία τυπική διαδικασία, μία ευκαιρία για «ανέξοδη» διαμαρτυρία ή ακόμα και για μπάνιο στη θάλασσα. Oμως τίποτα δεν είναι δωρεάν, όλα έχουν ένα τίμημα, το οποίο καταβάλλεται, και όπως γνωρίζουμε ουδέν λάθος αναγνωρίζεται μετά την απομάκρυνση από το ταμείο.

Το 2015 ένα τμήμα του εκλογικού σώματος που παραδοσιακά ψήφιζε «συστημικά» κόμματα επέλεξε τον ΣYΡΙΖΑ μη αντέχοντας πια τους «Σαμαροβενιζέλους». Ακόμα αντηχούν στα αυτιά μας όσα έλεγαν ορισμένοι «νοικοκυραίοι» κατά την αργκό της Κουμουνδούρου: «Και λίγα από αυτά που υπόσχεται ο Τσίπρας να κάνει κέρδος θα είναι», σκέφτονταν και τελικώς πλήρωσαν ακριβά τα πειράματα των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.

Κάποιος θα πει ότι οι εποχές άλλαξαν και οι κίνδυνοι πέρασαν. Πλανώνται πλάνη οικτρά, κάθε στραβοτιμονιά μπορεί να θέσει εκτός πορείας την οικονομία και συνολικά τη χώρα. Αλλωστε, ο Κασσελάκης, που πλέον λειτουργεί ως παίκτης ριάλιτι και όχι ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, πάλι χρεοκοπία προτείνει με το οικονομικό του πρόγραμμα, το οποίο περιλαμβάνει ακάλυπτες υποσχέσεις δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ.

Το ζητούμενο επομένως για τη Νέα Δημοκρατία είναι να πείσει τους πολίτες να κατευθυνθούν στις κάλπες την 9η Ιουνίου και να ψηφίσουν σταθερότητα και όχι περιπέτειες. Οσοι πάλι θέλουν να διαμαρτυρηθούν, μπορούν πρώτα να αναρωτηθούν εάν πιστεύουν πραγματικά ότι τα πράγματα στην οικονομία θα μπορούσαν να πάνε καλύτερα με τον Ανδρουλάκη ή τον Κασσελάκη. Εάν η Δημόσια Διοίκηση θα βελτιωνόταν με τον ΣΥΡΙΖΑ, που απορρίπτει κάθε διαδικασία αξιολόγησης του προσωπικού και βρίσκεται δίπλα σε όλες τις συντεχνιακού τύπου διεκδικήσεις. Εάν η χώρα θα είχε ανάπτυξη υπερδιπλάσια της υπόλοιπης Ευρώπης, όταν η εναλλακτική πρόταση αφορά ένα ενισχυμένο σε παροχές «πρόγραμμα Θεσσαλονίκης» με λεφτά που δεν υπάρχουν.

Οι απαντήσεις είναι αυτονόητες και θα δοθούν στις κάλπες, αρκεί και η κυβέρνηση να κάνει την αυτοκριτική της και να δει χωρίς ωραιοποιήσεις πού απαιτούνται άμεσες παρεμβάσεις για να βελτιωθεί το επίπεδο διαβίωσης των πολιτών και να εκσυγχρονισθούν κρίσιμοι τομείς του κοινωνικού κράτους.

Κανείς δεν θέλει να περάσει ξανά τις δύσκολες μέρες των Μνημονίων με την ανεργία στο 25% και τη μερική απασχόληση των 300 ευρώ. Ομως επειδή οι απαιτήσεις μεγαλώνουν, χρέος της κυβέρνησης είναι να προχωρά τις μεταρρυθμίσεις με αποφασιστικότητα και να αφήσει πίσω της λάθη και καθυστερήσεις.

Γιατί ο λαϊκισμός εύκολα ακούγεται και «πλασάρεται» ως τηλεοπτικό υποπροϊόν, αλλά η ζημιά που προκαλεί τεράστιες ζημιές. Τα αποσπάσματα της αυτοβιογραφίας του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε που κυκλοφόρησαν πρόσφατα στη Γερμανία αποτύπωσαν με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες πόσο κοντά βρέθηκε η Ελλάδα στο χείλος του γκρεμού το καλοκαίρι του 2015, όταν η Μέρκελ είχε τις εισηγήσεις για Grexit, αλλά προκειμένου να μη διαταράξει τη γαλλογερμανική συνεργασία τις απέρριψε, με αντάλλαγμα βέβαια ένα βαρύ Μνημόνιο, το οποίο πέτυχε διά της «κοπώσεως» στο πεδίο της διαπραγμάτευσης.

Οσοι λοιπόν θέλουν να «ξεκουραστούν» την Κυριακή των ευρωεκλογών πρέπει να γνωρίζουν ότι πάντα θα υπάρχουν κάποιοι δανειστές που δεν θα υπολογίζουν «κόπωση», αντιθέτως θα τη χρειαστούν για να πετύχουν τους όρους που επιθυμούν στα συμβόλαιά τους.