Πρόσφατα δημοσιοποιήθηκε η τακτική έρευνα του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης, πιο γνωστή ως «οικονομικό βαρόμετρο». Δόθηκε έμφαση στο γεγονός ότι σχεδόν τέσσερις στους πέντε (ποσοστό 77%) βιοτέχνες που συμμετείχαν στην έρευνα έκριναν πως δεν ήταν ικανοποιητικά τα Fuel Pass και Power Pass που εξήγγειλε και υλοποίησε η κυβέρνηση. Προσωπικά, και γνωρίζοντας την ιδιοσυγκρασία των βιοτεχνών, έμεινα έκπληκτος που βρέθηκε ένας στους πέντε βιοτέχνες ο οποίος απάντησε θετικά στο σχετικό ερώτημα. Οι βιοτέχνες είναι ενταγμένοι σε μία μικρή λίστα επαγγελμάτων, τα μέλη της οποίας είναι ανικανοποίητα και συνεχώς γκρινιάζουν. Ακόμη και όταν η εκάστοτε κυβέρνηση εξαγγέλλει μέτρα στήριξής τους, πάντα θέλουν περισσότερα.

Αυτά σε ό,τι αφορά τα δύο Pass της κυβέρνησης. Ομως, στην ίδια έρευνα, μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση το γεγονός πως δύο στους τρεις βιοτέχνες αντιμετώπισαν δυσκολίες στο να βρουν προσωπικό (!) και τελικά δεν βρήκαν αυτό που έψαχναν. Το 23% απάντησε ότι μετά από… προσπάθεια βρήκε τελικά τους εργαζομένους που έψαχνε, ενώ ένας στους δέκα βιοτέχνες δεν κατάφερε τελικά να βρει εργαζομένους. Οι παραπάνω απαντήσεις οδηγούν εύλογα στο συμπέρασμα πως υπάρχει τάση δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας και ταυτόχρονα δεν υπάρχει διαθεσιμότητα εργαζομένων. Φυσικά, η ανεργία εξακολουθεί να κινείται σε διψήφια νούμερα, αν και τον Ιούνιο μειώθηκε στο 12%. Παρ’ όλα αυτά, οι άνεργοι ή οι νυν εργαζόμενοι δεν φέρονται διατεθειμένοι να βρουν οποιαδήποτε δουλειά. Και η έρευνα του ΒΕΘ δεν αποκαλύπτει σε τι ενέργειες προχώρησε το 23% των συμμετεχόντων για να βρει τους εργαζομένους που έψαχνε. Εδωσε περισσότερα χρήματα; Παρείχε καλύτερες εργασιακές συνθήκες; Και το 10% που δεν κατάφερε τελικά να βρει τους εργαζομένους που έψαχνε, πόσο ευέλικτο ήταν στις διαπραγματεύσεις; Διότι εδώ πλέον νομίζω έχουμε μία κατάσταση: «Τα δικά μου, δικά μου και τα δικά σου, δικά μου».

Και όλα αυτά, όταν το 54,4% των συμμετεχόντων στην έρευνα κρίνει ικανοποιητική την κατάσταση της επιχείρησής του, το 45,6% σχεδιάζει να διατηρήσει το προσωπικό του και το 9,5% θα προσλάβει προσωπικό. Ομως, όλες οι παραπάνω προϋποθέσεις δεν συνάδουν με την γκρίνια πως οι βιοτέχνες δεν βρίσκουν προσωπικό. Πιθανότατα δεν διακατέχονται από την επιθυμία να πληρώσουν για να βρουν προσωπικό.

Και επειδή δεν είναι η πρώτη φορά που διατυπώνονται τέτοια παράπονα, έχω την εντύπωση πως η αγορά έχει αλλάξει. Η οικονομική κρίση αποτελεί πλέον οριστικά παρελθόν και η νοοτροπία «ας βρούμε μια δουλειά και ας μην πληρωνόμαστε καλά ή στην ώρα μας» έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Πλέον ο εργαζόμενος θέλει να αμείβεται ικανοποιητικά και στην ώρα του.