«Είναι αναγκαίο σήμερα να εγκαθιδρυθεί μια νέα παγκόσμια οικονομική τάξη, που θα προωθεί το δικαίωμα ανάπτυξης όλων των χωρών, μέσα σε έναν κόσμο αυξανόμενων αποκλεισμών, αδικίας και διεθνούς αταξίας».
Παρών στη διαδικασία και ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες, που βρίσκεται ήδη από προχθές στο νησί μαζί με 30 αρχηγούς κρατών της Αφρικής, της Ασίας και της Λατινικής Αμερικής. Του κομματιού, δηλαδή, του πλανήτη που αποκαλούμε «Παγκόσμιο Νότο», με αδιαμφισβήτητους ηγέτες τις Κίνα, Ινδία, Ρωσία, Βραζιλία, Ν. Αφρική, συν τους νεοφερμένους στους BRICS, Ιράν, Σαουδική Αραβία, Αίγυπτο, Αιθιοπία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και Αργεντινή.
Χαμένοι στο πρωτόκολλο
Ως ανεπτυγμένη χώρα, η Ρωσία δεν συμμετέχει στο G77, αλλά ο αέρας της «νίκης» της στο G20 (όπου παρουσία του Μπάιντεν και άλλων δυτικών ηγετών δεν καταδικάστηκε η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία) ήταν αισθητός στην παραλία του Βαραδέρο.
Iστορικά, οι G77 προέρχονται από τα σπλάχνα του Κινήματος των Αδεσμεύτων. Ιδρύθηκαν εν μέσω Ψυχρού Πολέμου, το 1964, από 77 κράτη (σχεδόν όλα πρώην αποικίες δυτικών δυνάμεων) με σκοπό «να συναρθρώσουν και να προωθήσουν τα κοινά οικονομικά συμφέροντα, ενδυναμώνοντας τη συλλογική διαπραγματευτική τους ικανότητ» (σ.σ.: εν τη ενώσει η ισχύς απέναντι στους παλιούς αποικιοκράτες). Σήμερα, το G77 έχει φτάσει αισίως τα 134 μέλη, με την Κίνα σε ρόλο παρατηρητή, αλλά στην ουσία άτυπου ηγεμονεύοντος (άλλωστε έχει συνδράμει τις περισσότερες χώρες-μέλη με δάνεια και αναπτυξιακά προγράμματα).
Οσο για την Κούβα, που αντιμετωπίζει αυτόν τον καιρό μεγάλα οικονομικά προβλήματα, η προεδρία του G77 συνιστά εργαλείο διεθνούς αναγνώρισης, καθώς με αυτή της την ιδιότητα συνομίλησε φέτος με την Ε.Ε. στη Διάσκεψη του Παρισιού.
Ροή Ειδήσεων 
