Δεν πρόκειται, όμως, για μία ακόμα απάτη, ένα είδος κομπίνας που μπορεί να προσπεράσει κανείς εύκολα. Είναι μία από τις πιο σκληρές αντικοινωνικές μορφές εγκληματικότητας. Και την κάνει ακόμα χειρότερη, η κραυγαλέα συνέπεια προς το κοινωνικό σύνολο. Ο καταναλωτής ακόμα και αν αντιλαμβάνεται την κλοπή να γίνεται μπροστά του, κάτι που είναι εξαιρετικά εύκολο, καθώς το μάτι του οδηγού είναι πολύ δύσκολο στις μέρες μας να ξεκολλήσει από τον δείκτη της βενζίνης στο ταμπλό του Ι.Χ., είναι απολύτως ανήμπορος να αντιδράσει. Παραδομένος στις διαθέσεις του κλέφτη σε εποχές, έρμαιο μπροστά σε ένα, τουλάχιστον, δυσνόητο χρηματιστήριο, όπως είναι αυτό των υγρών καυσίμων.

Εδώ και μια δωδεκαετία, από το 2012, ισχύει ο νόμος 4072 που αντιμετωπίζει το πλήθος των παρανομιών στη διακίνηση των υγρών καυσίμων. Μεταξύ των άλλων γινόταν υποχρεωτική η χρήση ηλεκτρονικού συστήματος εντοπισμού (GPS) σε όλα τα μέσα μεταφοράς (βυτιοφόρα, σλέπια κ.ά.) καυσίμων, επεκτεινόταν το σύστημα εισροών – εκροών. Προβλεπόταν φυλάκιση έως και 10 έτη, πρόστιμα έως και 1,5 εκατ. ευρώ και κατάσχεση των μέσων διακίνησης.

Από τον Ιούνιο μέχρι τώρα, σύμφωνα με την έρευνα, η ΑΑΔΕ έχει εντοπίσει 18 πρατήρια για νοθεία έως και 95%. Και τα 18 σήμερα λειτουργούν κανονικά. Εκλεισαν για δύο ημέρες, αλλά με προσωρινή διαταγή του Διοικητικού Πρωτοδικείου η σφράγισή τους ανεστάλη.

Παράγοντες της υγιούς αγοράς καυσίμων έχουν πει ότι, πλέον, για να πειραχτούν οι εκροές των αντλιών χρειάζεται όχι μόνο ηλεκτρονική παρέμβαση στους μετρητές, αλλά και η συνεργασία των ειδικών υπαλλήλων που κάνουν τους ελέγχους, ώστε να μπορούν να πειραχτούν τα ειδικά τηλεχειριστήρια. Ενας ολόκληρος κόσμος που λειτουργεί στο σκοτάδι της διαφθοράς και της παρανομίας. Ιδού, λοιπόν, πεδίο δόξης λαμπρόν για την κυβέρνηση και τα συναρμόδια υπουργεία. Το κοινωνικό αντίκρισμα μιας σοβαρής εκστρατείας καταπολέμησης της κλοπής στα βενζινάδικα είναι ο ορισμός της βελτίωσης της «καθημερινότητας των πολιτών».