Η ΘΕΣΗ ΤΣΙΠΡΑ «και με τον χωροφύλαξ και με τον αστυφύλαξ» είναι όχι μόνον παρακμιακή αλλά και επικίνδυνη για τα ελληνικά συμφέροντα. Η Ευρωπαϊκή Ενωση στρέφεται ενεργειακά προς τις ΗΠΑ, που σημαίνει ότι ενισχύονται έτι μάλλον οι δεσμοί της με το ΝΑΤΟ, τη μόνη αξιόπιστη αμυντική ασπίδα της Ευρώπης. Αργά ή γρήγορα, η Τουρκία -της οποίας την «ουδετερότητα» θαυμάζει ο Τσίπρας- θα αναγκαστεί να αποδείξει την προσήλωσή της στο ΝΑΤΟ, επιβάλλοντας κυρώσεις στη Ρωσία, όπως ήδη έκαναν τα υπόλοιπα κράτη-μέλη.
Ο ΕΡΝΤΟΓΑΝ αντιμετωπίζει κοινωνική αναταραχή όχι μόνον επειδή η οικονομία της Τουρκίας έχει αποσυντεθεί -παρά τις «ενέσεις» του Κατάρ και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, εν μέσω της νομισματικής κρίσης- αλλά και επειδή ο εθνικισμός, τον οποίο συστηματικά καλλιεργεί, απαιτεί συνεχή τροφοδοσία. Παρά «τους παλικαρισμούς», υπεριπτάμενος του Αιγαίου, ή τις απειλές για «έξοδο» των εκατομμυρίων μεταναστών που βρίσκονται στη χώρα του, η ρωσική εισβολή καθιστά ανεφάρμοστα τα όποια σχέδιά του.
ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΝΝΟΕΙ ούτε και κατανοεί ο Τσίπρας είναι ότι ο συνεχιζόμενος ρωσικός πόλεμος ενδυναμώνει τον απομονωτισμό της Μόσχας απέναντι στο ισχυρό μέτωπο των κρατών-μελών της Ε.Ε. Η δε συνέχειά του, ας το δούμε ψύχραιμα, προσφέρει στα αμερικανικά συμφέροντα την ουσιαστική αποδυνάμωση -εξοπλιστικά, οικονομικά και διπλωματικά- της Ρωσίας. Υπενθυμίζεται ότι «ο πόλεμος των άστρων» του Ρίγκαν -βαθιά συντηρητικός και πολέμιος του κομμουνισμού- ήταν το απόγειο του «Ψυχρού Πολέμου» που σηματοδότησε την εκκωφαντική πτώση της ΕΣΣΔ.
H Οξφόρδη και το σύνδρομο της Κίνας
ΤΟ 2023, ακόμη κι αν ο πόλεμος τελειώσει, θα είναι μια δύσκολη χρονιά. Οχι μόνο για τους γεωπολιτικούς συσχετισμούς των επόμενων χρόνων -με άμεσες επιδράσεις στις τρέχουσες πολιτικές εξελίξεις- αλλά και για την καθημερινότητα των πολιτών. Οι αυξανόμενες ελλείψεις στην ενέργεια, με άμεσες επιπτώσεις την υπεραύξηση τιμών στη διατροφική αλυσίδα, θα εντείνουν την οικονομική ασφυξία στην κοινωνία.
ΤΟ 2023 έχουμε εκλογές, με δυσεπίλυτα οικονομικά προβλήματα -όχι μόνο για τους εμπλεκόμενους, αλλά για όλο τον κόσμο- απαιτώντας δύσκολες αποφάσεις και εντός του πλαισίου της Ε.Ε., με διεθνείς κρίσεις που η αντιμετώπισή τους προϋποθέτει δυναμικές συμμαχίες, διμερείς συμφωνίες, ισχυρή παρουσία και αξιοπιστία της Ελλάδας στη διεθνή κοινότητα.
ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ, με την εμπειρία που έχουμε από την περίοδο 2015-2019, ότι ο Τσίπρας μπορεί να ανταποκριθεί;