ΣΥΜΦΩΝΑ με τις διαρροές από το περιβάλλον του πρώην προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, ο Αλέξης Τσίπρας είπε στον Στέφανο Κασσελάκη «ανησυχώ για τον ΣΥΡΙΖΑ».
ΛΟΓΙΚΟ, πώς να μην ανησυχεί όταν το κόμμα διαλύεται στα εξ ων συνετέθη και εμφανίζεται να καταρρέει με ιλιγγιώδη ταχύτητα από το 17% που πήρε στις εθνικές εκλογές και να πηγαίνει φουλ για μονοψήφιο ποσοστό στις ευρωεκλογές.
ΕΙΝΑΙ πολύ αργά, όμως, πια για να ανησυχεί ο Αλέξης Τσίπρας για τον ΣΥΡΙΖΑ. Οι λάθος αποφάσεις που έλαβε και η παταγώδης αποτυχία τόσο στη διακυβέρνηση όσο και στην αντιπολίτευση από το 2015 έως το 2023 είναι που προκαλούν την οριστική κατάρρευση των παραμυθιών του ΣΥΡΙΖΑ.
ΕΧΕΙ γίνει πολύς λόγος για τον «ηγέτη» Αλέξη Τσίπρα. Τι ακριβώς έκανε ώστε να χαρακτηριστεί «ηγέτης»;
ΝΑΙ, πήρε τον ΣΥΡΙΖΑ από το 4%, τον ανέβασε στο 36% και κυβέρνησε για μια τετραετία. Δεν το λες και λίγο. Πώς το κατάφερε, όμως, αυτό; Εκμεταλλεύτηκε τον καταταλαιπωρημένο από τα Μνημόνια ελληνικό λαό. Δημιούργησε τη μεγαλύτερη
Σύγχυση ταυτοτήτων, απώλεια ισορροπίας
αυτ-απάτη της Μεταπολίτευσης. Πως θα έσκιζε τα Μνημόνια και τα επώδυνα μέτρα τους με έναν νόμο και ένα άρθρο. Πως θα διέγραφε το δημόσιο και το ιδιωτικό χρέος. Πως θα αύξανε μισθούς και συντάξεις. Χρήμα, πολύ χρήμα. Ποτέ άλλοτε κάποιος πολιτικός δεν υποσχέθηκε τόσα πολλά σε τόσο λίγο χρόνο.
ΟΛΟΙ γνωρίζουμε τι έγινε. Υλοποιήθηκαν τα ακριβώς τα αντίθετα.
ΑΡΑ, ποιες ήταν οι σωστές αποφάσεις που πήρε ο Αλέξης Τσίπρας; Μπορούσε να συμφωνήσει με την Τρόικα πάνω στη βάση του «mail Χαρδούβελη», αλλά εκείνος αποφάσισε να στείλει τον Βαρουφάκη στην Ευρώπη και να κόψει όλες τις «γέφυρες». Μπορούσε να κλείσει συμφωνία για νέο Μνημόνιο, χωρίς να προκηρύξει δημοψήφισμα και να κλείσει τις τράπεζες. Αποφάσισε το αντίθετο. Και, τελικά, υπέγραψε το Μνημόνιο.
ΜΠΟΡΟΥΣΕ να διώξει από το κόμμα τους δραχμιστές. Τελικά, τους άφησε να φύγουν μόνοι τους. Μπορούσε να ακολουθήσει άλλη φορολογική πολιτική. Αποφάσισε, όμως, να ρίξει όλα τα βάρη στη μεσαία τάξη. Μπορούσε να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις, αλλά δεν έκανε τίποτα. Ηταν και είναι αντίθετος στην αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων. Ακόμα και στα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Αντί να προσελκύσει επενδύσεις, είχε τον Καρανίκα να «στέλνει στα τσακίδια» τους επενδυτές.
ΣΤΟ τέλος έπεσε με πάταγο στις εκλογές του 2019. Και μετά είχε επιλογές. Μπορούσε να κάνει σοβαρή και εποικοδομητική αντιπολίτευση. Επέλεξε να λέει «όχι σε όλα». Επέμεινε στον τοξικό πολακισμό. Πόνταρε στην καταστροφολογία για την πανδημία, το μεταναστευτικό, τα ελληνοτουρκικά, την οικονομία. Ο ΣΥΡΙΖΑ, αντί να κάνει προτάσεις, επένδυσε στο «#Μητσοτάκη γ@@@σαι». Και τέσσερα χρόνια έλεγε ότι η Ν.Δ. καταρρέει. Τελικά, κατέρρευσε ο ΣΥΡΙΖΑ.
ΚΑΙ μετά επέλεξε να στηρίξει «υπογείως» τον Κασσελάκη. Αυτή ήταν και η τελευταία λάθος απόφαση. Τώρα κατάλαβε πως «δεν κάνει»;
ΕΔΩ και 8 χρόνια παίρνει λάθος αποφάσεις. Εδώ και 8 χρόνια ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε φθίνουσα πορεία. Τώρα ανησύχησε για το κόμμα; Είναι… αστείο!