Ωστόσο, η FIFA και η Ασιατική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία (AFC) την αναγνώρισαν μόλις το 1998, όταν η Παλαιστινιακή Αρχή ανέλαβε τη μερική διακυβέρνηση στα παλαιστινιακά εδάφη. Αρχικά, η Εθνική Παλαιστίνης έπαιζε στο εξωτερικό. Χρειάστηκε να φτάσουμε στο 2008 για να αναγνωρίσει η FIFA ένα γήπεδο διεθνών προδιαγραφών, το νεότευκτο στάδιο 6.000 θέσεων της Αλ Ραμ, κοντά στη Ραμάλα της Δυτικής Οχθης.
Εξαιτίας όμως των διαρκών εντάσεων, η Εθνική Παλαιστίνης συνέχισε να δίνει τους περισσότερους εντός έδρας αγώνες της στην αλλοδαπή.
Μετά τις 7 Οκτωβρίου, όπως ήταν φυσικό, σταμάτησε κάθε αθλητική δραστηριότητα στο Ισραήλ και τη Δυτική Οχθη. Τα ισραηλινά πρωταθλήματα ποδοσφαίρου και μπάσκετ προγραμματίζεται να επαναληφθούν στις 25 Νοεμβρίου. Σε πρώτη φάση χωρίς θεατές και με τους παίκτες έτοιμους να εκκενώσουν το γήπεδο αν ακουστούν σειρήνες. Σύμφωνα με Ισραηλινούς αθλητικογράφους, το 60% των ξένων παικτών που αγωνίζονται σε ομάδες του Ισραήλ γύρισε στην πατρίδα του και δεν αναμένεται να επιστρέψει σύντομα.
Οσο για την Εθνική Παλαιστίνης, που προετοιμάζεται στην Ιορδανία, και μόνο ότι συνεχίζει στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2026 αποτελεί ένα μικρό θαύμα. Χθες έπαιζε με τον Λίβανο στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, ενώ το «εντός έδρας» ματς με την Αυστραλία, την ερχόμενη Τρίτη, θα το δώσει στο Κουβέιτ.
Σύγχυση ταυτοτήτων, απώλεια ισορροπίας
Η Αλγερία προσφέρθηκε να φιλοξενήσει όλα τα εντός έδρας ματς της Παλαιστίνης, κάτι που η FIFA και η AFC απέρριψαν λόγω γεωγραφικής απόστασης. Από τους 26 παίκτες που κάλεσε ο Τυνήσιος προπονητής για τα δύο τελευταία παιχνίδια, οι 10 παίζουν σε παλαιστινιακές ομάδες, οι 3 σε ισραηλινές και οι υπόλοιποι σε συλλόγους της Ευρώπης και της Ασίας.
Παρότι δεν έχουν κανονικό κράτος και εκπροσωπούν ένα έθνος μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, οι Παλαιστίνιοι διεθνείς έφτασαν την ομάδα τους στην 96η θέση του ranking της FIFA επί συνόλου 207. Μόλις 25 θέσεις κάτω από το Ισραήλ!