Τι μένει λοιπόν; Ένα κουρασμένο TikTok, ένα προχειροφτιαγμένο ριμέικ των Τεμπών κι ένα απολύτως ασαφές και κενό μήνυμα, «για μια καλύτερη ζωή τώρα». Το πολιτικό ταμείο ήταν ήδη σχεδόν άδειο μετά την πολιτική χρεοκοπίας του 2023 και οι εισπράξεις από τη νέα εκδοχή του «κόμματος-influencer» πενιχρές. Οι δακρύβρεχτες επικλήσεις της εκπροσώπου στη «μισή ζωή» που υπόσχεται ο Κ. Μητσοτάκης, «με κουτσουρεμένα όνειρα», σε μια πιο αθώα και ανυποψίαστη εποχή -τότε που κυριαρχούσαν ο συναισθηματισμός και η light κουλτούρα- μπορεί να έπιαναν τόπο. Σήμερα όμως πέφτουν πάνω στο τείχος του βιώματος και της οδυνηρής εμπειρίας μιας κοινωνίας, η οποία πραγματικά έχει υποφέρει. Και δεν είναι διατεθειμένη να υποφέρει ξανά από νέους μαθητευόμενους μάγους και αστείους μιμητές του «I have a dream» του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ ή από Τραμπικούς που μεταμορφώνονται σε Δημοκρατικούς.
Στα παλιά λοιπόν ελλείψει νέων, όπως έγραψε και ο ποιητής. «Δώσε κι εμένα μπάρμπα», ανύπαρκτα «sms της Μαρέβας», «μαϊμού διαρρήξεις» σε γραφεία, «χαμένα βαγόνια» στα Τέμπη, «μυστικές συσκέψεις» για το «μπάζωμα», το οποίο έχει τουλάχιστον 2-3 εκδοχές έως τώρα και «τόνοι ξυλολίου» που δεν επιβεβαιώνονται ακόμα από καμία επίσημη πηγή. Παρά μόνο από έναν τεχνικό σύμβουλο, τον οποίο έχουν προσλάβει μερικές από τις οικογένειες των τραγικών θυμάτων.
Η ανανεωμένη προσπάθεια του Στ. Κασσελάκη χέρι χέρι με τον Βελόπουλο για την εργαλειοποίηση της τραγωδίας των Τεμπών, συναντά σχεδόν ανυπέρβλητα εμπόδια. Υπάρχει μια Δικαιοσύνη η οποία κινείται με γρήγορους ρυθμούς και η ως τώρα στάση της δεν δείχνει ίχνος διάθεσης συγκάλυψης. Πολλά στελέχη του ΟΣΕ της Hellenic Train και συναρμόδιων Αρχών βρίσκονται ήδη προφυλακισμένα ή κατηγορούμενα με βαρύτατες κατηγορίες. Υπάρχει και η κοινή γνώμη, η οποία στη μεγάλη πλειοψηφία της παραμένει συγκλονισμένη από την τραγωδία, αλλά έχει αρχίσει να διακρίνει τον πραγματικό σπαραγμό των οικογενειών των θυμάτων, από την απροκάλυπτα κομματικά στρατευμένη συμπεριφορά κάποιων. Αντιλαμβάνεται επίσης, ότι η επιλεκτική ευαισθησία του «κόμματος Κασσελάκη» δεν αφορά κυρίως την απόδοση δικαιοσύνης, αλλά την ποινική ενοχοποίηση πολιτικών αντιπάλων του. Το έργο αυτό παίχτηκε ξανά σε παραλλαγή με τη Novartis, αλλά δεν έκοψε εισιτήρια κι έγινε και μπούμερανγκ.
Η πολιτική μάχη εν όψει των ευρωεκλογών έχει κριθεί ήδη. Το μόνο που απομένει να αποτυπωθεί είναι το αριθμητικό αποτέλεσμά της. Κι αν κάποιος προσπαθήσει να δει καθαρά τι κρύβεται πίσω από τους αντιφατικούς ακροβατισμούς του «εγώ είμαι», θα διαπιστώσει πως υπάρχει ο φόβος της πολύ μεγάλης διαφοράς από το πρώτο κόμμα και η ανασφάλεια για τη δεύτερη θέση. Οκτώ και μια έμειναν τις ευρωεκλογές.
ΑΙΧΜΗ
Η «ΜΑΥΡΗ ΣΤΙΓΜΗ»
Εντάξει, είμαι κι εγώ ένας από τους πάρα πολλούς, γενιές τώρα, που έχουν τραγουδήσει, το «θυμάμαι ακόμα, ήμουν παιδάκι, όταν με φέρανε μέσα στο Καραϊσκάκη, στα σκαλοπάτια και στα τσιμέντα…».
Και βέβαια ήμουν ένας από τους πάρα πολλούς που πανηγύρισαν την κατάκτηση του ευρωπαϊκού τροπαίου από τον «Θρύλο». Για πρώτη φορά στην Ιστορία ελληνική ομάδα έγινε πρωταθλήτρια Ευρώπης. Υπέροχη αίσθηση, τεράστια χαρά.
Δεν είμαι απ’ αυτούς που δεν χάρηκαν την κατάκτηση του έβδομου ευρωπαϊκού τίτλου του Παναθηναϊκού στο μπάσκετ. Αντιθέτως. Το χάρηκα. Οχι όσο χάρηκα την κούπα στην ΟΠΑΠ Αρένα, αλλά τη χάρηκα. Οπως χαίρομαι και για κάθε ατομική ή συλλογική προσπάθεια, που μας κάνει να μην «τελειώνουμε» μέσα στα ασφυκτικά όρια της «Ελλαδίτσας» και της «Ψωροκώσταινας».
H Οξφόρδη και το σύνδρομο της Κίνας
Προχθές χάρηκα για «εμάς». Πριν από λίγες μέρες χάρηκα με τη χαρά των φίλων μου και των δικών μου ανθρώπων, όταν έγιναν «εφτάστεροι». Οπως χαίρομαι και με τον Τεντόγλου και με τον Πετρούνια και με τη Στεφανίδη και με άλλα υπέροχα Ελληνόπουλα. Και με το βόλεϊ και με το πόλο και με το τένις.
Ο αθλητισμός έχει μια μέθεξη. Είναι μια συνάντηση, μια επαφή, μια επικοινωνία ανάμεσα στον αισθητό κόσμο και τον κόσμο των ιδεών και των ονείρων. Είναι μια ευκαιρία να πανηγυρίσουμε και να χαρούμε μαζί με άλλους. Να σπάσει η μπίχλα και η μιζέρια της καθημερινότητας. Να πάρεις από τη χαρά του άλλου και να δώσεις από τη δική σου.
Η Τετάρτη το βράδυ ήταν μια ιστορική και αξέχαστη βραδιά. Ολα ήταν υπέροχα!
Εκτός από μερικές μαύρες κηλίδες. Με χειρότερη απ’ αυτές τη φωτογραφία που ανέβασε στα κοινωνικά δίκτυα ένας «πατέρας». Φεύγοντας από το γήπεδο της ΑΕΚ κρατούσε κι αυτός, όπως και η μικρή κορούλα του από ένα κίτρινο κάθισμα. «Λάφυρα» προφανώς από την «άλωση» της «Αγια-Σοφιάς». Μεγάλος άνθρωπος με άσπρα μαλλιά και δίπλα του το κοριτσάκι του. Πάνω από την ανατριχιαστική φωτογραφία, υπήρχε η εξής φράση: «Καθίσματα εξωτερικού χώρου κατάλληλα για εξοχικά, camping & γ@μιστρ@νες»! Το έγραφε κανονικά όχι με @.
Του παλαιοχριστιανού στις σπηλιές που πυροβολούσε, του τα πήραν τα παιδιά. Επενέβη το κράτος. Αυτό το κοριτσάκι θα μείνει απροστάτευτο;
Κωδικός «αποχή»
Είναι ο εφιάλτης όλων των εκλογικών επιτελείων. Η αποχή είναι ο μεγάλος άγνωστος, αλλά και ο μεγάλος πονοκέφαλος των τελευταίων ημερών πριν από τις ευρωεκλογές, που απασχολεί Μ. Μαξίμου, Κουμουνδούρου, Χ. Τρικούπη. Ολα δείχνουν ότι η αποχή για διάφορους λόγους (δυσαρέσκεια, μικρή σημασία ευρωεκλογών, καλοκαίρι), θα είναι μεγάλη. Κάποιοι μάλιστα εκτιμούν ότι μπορεί να κάνει και νέο ρεκόρ, αφού οι ευρωκάλπες ακολουθούν σε σύντομο χρονικό διάστημα, δύο εθνικές κάλπες και δύο γύρους περιφερειακών και δημοτικών εκλογών. Ωστόσο είναι προφανές, πως αν επιβεβαιωθούν αυτές οι εκτιμήσεις «νικητής» θα είναι το κόμμα που θα έχει τη μεγαλύτερη συσπείρωση. Ο ίδιος απόλυτος αριθμός ψήφων σε ένα μικρότερο εκλογικό σώμα είναι μεγαλύτερο ποσοστό…
ΑΠΟΡΙΕΣ-1
Δηλαδή ο Στ. Κασσελάκης ξέρει ποιος ήταν ο Ν. Μπελογιάννης και λέει ότι έχουν τις ίδιες αξίες;
ΑΠΟΡΙΕΣ-2
Αφού ο Κ. Βελόπουλος είναι τόσο σίγουρος ότι θα γίνει νοθεία στις ευρωεκλογές, γιατί συμμετέχει;
ΑΠΟΡΙΑ-3
Αληθεύει, όπως ακούγεται, ότι μεταξύ των νέων κομμάτων που θα προκύψουν μετά τις ευρωεκλογές θα είναι και το αντισυστημικό κόμμα Πολάκη;