ΙΣΩΣ, ΕΠΕΙΔΗ τα όσα εκτυλίσσονται τις τελευταίες εβδομάδες στη Μεγάλη Βρετανία δεν είναι καθόλου αστεία, όσο κακό βρετανικό χιούμορ και αν διαθέτει κανείς. Η 5η μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου στροβιλίζεται στη δίνη μιας πολιτικής περιπέτειας, εν μέσω του πολέμου στην Ουκρανία και μιας παγκόσμιας, πρωτοφανούς ενεργειακής κρίσης. Το ερώτημα τι πήγε τόσο στραβά ώστε να ανατραπεί ο Τζόνσον εκ των έσω είναι εύκολο να απαντηθεί. Το δύσκολο είναι να βρεθεί αν κάτι πήγε καλά. Τα απανωτά σκάνδαλα στα οποία εμπλέκεται ο ένοικος του νούμερου 10 της Ντάουνινγκ Στριτ, από τα κορονοπάρτι μέχρι την πολιτική κάλυψη του κατηγορούμενου για σεξουαλική παρενόχληση υπουργού, η καταστροφική διαχείριση της πανδημίας, η αλλοπρόσαλλη παρουσία του και η κακή οικονομική κατάσταση της χώρας με την ακρίβεια να σαρώνει τις εργατικές συνοικίες.

ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΦΑΓΗΤΟ της Αγγλίας, το fish and chips (ψάρι, συνήθως μπακαλιάρος, με τηγανητές πατάτες) ξεπέρασε τις 10 λίρες όταν πριν από έναν χρόνο δεν υπερέβαινε τις 7,95. «Ο μπακαλιάρος αυξήθηκε κατά 75%, το ηλιέλαιο κατά 60% και το αλεύρι κατά 40%», παραπονιούνται οι Βρετανοί, ενώ στα σούπερ μάρκετ άρχισαν να βάζουν αντικλεπτικά σε είδη πρώτης ανάγκης, όπως το βούτυρο και το τυρί. Η δημοτικότητα των Συντηρητικών καταρρέει και, παρά την επιχείρηση ωραιοποίησης της κατάστασης από τον Μπόρις Τζόνσον, οι συνέπειες του Brexit, σε συνδυασμό με τη διεθνή συγκυρία, δεν έχουν ακόμα φανεί.

ΒΕΒΑΙΑ, ΠΙΣΩ απ’ όλα αυτά κρύβεται το προπατορικό αμάρτημα, το πρώτο μεγάλο λάθος που προηγείτο όλων: Η εκλογή του Μπόρις Τζόνσον στην ηγεσία των Τόρις και τον πρωθυπουργικό θώκο. Πώς οδηγήθηκαν 14 εκατομμύρια Βρετανοί να τον ψηφίσουν; Πώς το επέτρεψε να συμβεί η παράταξη του Τσόρτσιλ; Ισως, επειδή ο λαϊκισμός ήταν ο μεγάλος νικητής των εκλογών του 2019 και τώρα απλώς προσπαθούν οι συγκυβερνήτες να πηδήξουν από το πλοίο που μπατάρει. Οπως γράφει η γερμανική «Frankfurter Rundschau», οι Τόρις «προσπαθούν να σώσουν το τομάρι τους στις επόμενες εκλογές. Προσπαθούν να σώσουν ό,τι μπορεί να σωθεί». Οχι και πολύ πατριωτικός λόγος, αλήθεια, για να διώξουν τον Τζόνσον, αλλά, από την άλλη, κάλλιο αργά παρά ποτέ.

Ο ΑΛΕΞΑΝΤΕΡ ΜΠΟΡΙΣ ντε Φέφελ Τζόνσον προέρχεται από αριστοκρατική, πλούσια οικογένεια, ξεκίνησε την καριέρα του ως δημοσιογράφος στους «Times», απολύθηκε όταν συνελήφθη να γράφει ψέματα, μεταπήδησε στην «Daily Telegraph» επειδή είχε γνωστούς, έγινε ανταποκριτής στις Βρυξέλλες και εκεί άρχισε να κατασκευάζει ιστορίες που να ταιριάζουν στον ευρωσκεπτικισμό του. Ρεπορτάζ του αέρα, όπως ότι η «Ευρώπη θέλει να απαγορεύσει τις ίσιες μπανάνες» φιγουράρουν στο βιογραφικό του. Μετά η ιστορία είναι λίγο-πολύ γνωστή: Δήμαρχος Λονδίνου -και μάλιστα δις-, φανατικός υπέρμαχος του σκληρού Brexit, αρχηγός των Συντηρητικών και πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας.

*Η ΧΩΡΟΤΑΞΙΑ της Βουλής των Κοινοτήτων είναι παλιά ιστορία. Οι βουλευτές που εκλέγονται είναι 650, αλλά οι θέσεις που υπάρχουν είναι 437, με αποτέλεσμα οι εκλεγμένοι που περισσεύουν να στέκονται όρθιοι. Σύμφωνα με ένα ενδιαφέρον άρθρο του Πέτρου Δίπλα (πηγή: ertnews.gr), αυτό συμβαίνει επειδή «το πρώτο κτίριο όπου συνεδρίαζε η Βουλή μέχρι το 1834 ήταν ο μεσαιωνικός ναός του Αγίου Στεφάνου στο Παλάτι του Ουέστμινστερ που χωρούσε γύρω στους 400 βουλευτές». Και δεν σκέφτηκαν να το αλλάξουν ποτέ…