Πόσο θα ήθελα να ήμουν στο γραφείο του, μόλις θα πληροφορήθηκε -μετά, βέβαια, θα περιέπεσε σε κατάστασης μακράς αφωνίας- ότι το ΜέΡΑ25, ήτοι το Μέτωπο Ρεαλιστικής Ανυπακοής, αποσύρει την εμπιστοσύνη του από τον Πρόεδρο της Βουλής Κώστα Τασούλα.

Προκειμένου να γίνουμε όλοι κοινωνοί της μεγαλειώδους δήλωσης, μετείχε στην εν λόγω απόσυρση ολόκληρη η Κοινοβουλευτική Ομάδα, που, ως γνωστόν, φυλλορροεί διασκεδάζοντας τους παροικούντες την πολιτική Ιερουσαλήμ. Καθότι το φυλλορρόημα οδηγεί σε νόστιμες εσωτερικές ιστορίες που αφηγούνται το μεγαλείο του ζεύγους των ηγεμόνων τού ΜέΡΑ, ως και την πολυτέλεια της ανυπαρξίας επαφής τους με την πραγματικότητα.

Στο «διά ταύτα» κατέφυγα λίαν αγχωμένη σε έμπειρο κοινοβουλευτικό να μου ερμηνεύσει το γενόμενο. Θα αποσυρόταν από τη Βουλή το MέΡΑ25 κάθε που θα προήδρευε o Τασούλας; Δεν Θα έβλεπα ποτέ πια τον Κρίτωνα; Οταν θα προεδρεύει ο Κώστας Τασούλας, ο ΓιάΝης, με χορευτικό βηματισμό, θα παίρνει το κόμμα της ανυπακοής μεν, πλην ρεαλιστικής, και θα το προαυλίζει, έως ότου αποχωρήσει ο Πρόεδρος;

Αφού πήρα την καθησυχαστική διαβεβαίωση ότι αυτά δεν γίνονται και αποσύρσεις εμπιστοσύνης δεν γίνονται στα λόγια, ηρέμησα. Διότι αναλογισθείτε τι θα ήταν αυτό το Κοινοβούλιο, αν ο ΓιάΝης δήλωνε αποχή διά παντός…

Αλλά τι προκάλεσε τη μήνιν του ηγήτορος του ΜέΡΑ25 έναντι του Προέδρου της Βουλής; Ο ΓιάΝης ήταν αρνητικός, εξ αρχής, να μιλήσει στη Βουλή ο Ζελένσκι. Ως εκ τούτου, άμα τη αναγγελία της ομιλίας του, δήλωσε ότι θα έστελνε εκπρόσωπο. Τα υπόλοιπα μέλη θα απείχον. Αλλά επειδή o Ζελένσκι στο μήνυμά του έδωσε δύο δίλεπτες παρεμβάσεις σε δύο Ελληνες της Μαριούπολης, εκ των οποίων ο ένας δήλωσε ότι πολεμά τον ρωσικό στρατό, μέσα από τις τάξεις του Αζόφ, ο ΓιάΝης εξεμάνη.

Πιθανότατα, αν ήταν στο χέρι του ΓιάΝη, ο Ζελένσκι δεν θα έπαιρνε το λόγο, αν δεν μιλούσε πρώτος ο Πούτιν. Η μεζούρα έπρεπε να σημειώνει τις ίσες αποστάσεις. Ισα θύτης, ίσα θύμα. Πιθανότατα ο ΓιάΝης να ενέκρινε a priori το κείμενο του Ζελένσκι. Και πιθανότατα αν ο Ζελένσκι έβγαζε τους δύο να μιλήσουν χωρίς την άδειά του, ο ΓιάΝης να έριχνε μαύρο στο μόνιτορ. Λεβαντιά το Μέτωπο της Ρεαλιστικής Ανυπακοής: Διότι, πρώτον, ο ΓιάΝης θέλει να ασκείται προληπτική λογοκρισία. Δεύτερον, όταν δεν θα του αρέσουν τα λεγόμενα, να κλείνει το μόνιτορ. Τρίτον, να γυρίζει στο σπίτι και να λέει θριαμβολογών: «Αγάπη μου, σήμερα έκλεισα απέξω… τον Αζόρ». Αλλά Αζόφ δεν υπάρχει. Ενας ουκρανικός λαός υπάρχει που δίνει τα πάντα για τη σωτηρία της πατρίδας του…