Η παράσταση κατέβηκε εξίσου άγαρμπα και προσχηματικά, όπως και ανέβηκε. Μία νερόβραστη επιστολή του άλλοτε «μάγκα» Π. Πολάκη, χωρίς ίχνος συγγνώμης και την ουσία του εγκλήματος (στοχοποίηση δικαστικών, δημοσιογράφων, τραπεζιτών με «δανεικά» από το «Μακελειό»), η οποία το μόνο που έλεγε ήταν πως δεν αμφισβητεί τον ηγέτη, ήταν αρκετή. Σαββατιάτικα, όταν τα φύλλα της Κυριακής είχαν κλείσει κι όταν η χαλάρωση του Σαββατοκύριακου -μουλωχτά δηλαδή-, δόθηκε ολική… άφεση αμαρτιών. Οχι μόνο κόπηκε μαχαίρι κάθε συζήτηση για διαγραφή του «αψύ που έγινε αρνάκι», αλλά ο Π. Πολάκης επανήλθε στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ. Από τα οποία, βέβαια, ουσιαστικά δεν βγήκε ΠΟΤΕ…
Ομως το σημαντικότερο δεν είναι ούτε καν η συμπερίληψή του στα ψηφοδέλτια. Είναι ότι ο τρόπος πανηγυρισμού της δήθεν επιστροφής σήμανε αυτόματα την επίσημη υιοθέτηση του πολακισμού ως επίσημης γραμμής του ΣΥΡΙΖΑ και του Α. Τσίπρα προσωπικά. Η υποκριτική «μεταμέλεια» του Π. Πολάκη ήταν απλώς υποκριτική, αλλά και αδύνατη. Η υποκρισία της φάνηκε λίγες ώρες αργότερα, όταν έπιασε ξανά το πληκτρολόγιο κι άρχισε τις προκλήσεις σε πολιτικούς και δημοσιογράφους. Το αδύνατον του πράγματος το εξηγούν η ζωή και η φύση. Ενας 57χρονος άνθρωπος, τόσο βαθιά ποτισμένος με το μίσος και την τοξικότητα, με χρόνια καριέρας στο λαϊκισμό και το «νταηλίκι», ήταν ποτέ δυνατόν να γίνει κάτι άλλο; Ενας φύσει αντιδραστικός άνθρωπος, που πήγε κόντρα στην επιστήμη και στον ορθολογισμό σε κάθε ευκαιρία που του δόθηκε, ήταν ποτέ δυνατόν να μεταμορφωνόταν; Οι σοβαροί ψυχολόγοι, οι οποίοι δεν ψάχνουν απλώς για πελάτες, αρνούνται να αναλάβουν περιπτώσεις ανθρώπων πάνω από τα 50. Γιατί ξέρουν ότι δεν μπορούν να κάνουν τίποτε στην αποτιτανωμένη σκέψη και νοοτροπία.
Το πρόβλημα όμως δεν είναι του Π. Πολάκη. Ο Σφακιανός εξασφάλισε και το 7χίλιαρο το μήνα και τη βουλευτική ασυλία. Το πρόβλημα είναι όλο του Α. Τσίπρα. Ο οποίος οδήγησε την αμαξοστοιχία της μετριοπάθειας του ΣΥΡΙΖΑ σε μετωπική με τον ατσάλινο τοίχο της πραγματικότητας. Το χειρότερο όμως είναι πως δεν πρόκειται για κάποια ακούσια στραβοτιμονιά. Το γκάζι του Α. Τσίπρα απέναντι στον τοίχο της πραγματικότητας είναι απολύτως συνειδητό και πραγματιστικό. Κατάλαβε ότι δεν μπορεί να συνομιλήσει με το Κέντρο. Κατάλαβε ότι όλοι οι ορθολογιστές πολίτες εξακολουθούν να μην τον ακούν, ούτε καν μετά από μία τόσο μεγάλη τραγωδία. Και άλλαξε ράγες. Επέστρεψε στη γραμμή καθόδου, με στόχο να συσπειρώσει ό,τι πιο αναχρονιστικό και «σκληρό» υπάρχει στην κοινωνία, προκειμένου να διαχειριστεί την ήττα του. Εστω κι αν έτσι ομολογεί -για μια ακόμα φορά- πως ξέρει ότι τον περιμένει η έκτη ήττα του.
ΑΙΧΜΗ
ΘΕΑΤΡΟ ΑΛΑ… ΜΑΤΙ ΣΤΗ ΛΑΡΙΣΑ
Ως γνωστόν, πρώτα φεύγει η ψυχή και μετά το χούι. Ο Α. Τσίπρας δεν διδάχθηκε τίποτα από το Μάτι. Δεν κατάλαβε ότι τιμωρήθηκε κυρίως για το θέατρο που έπαιξε πάνω στα ανθρώπινα σώματα που άχνιζαν ακόμα και δευτερεύοντος για την ανικανότητα της κυβέρνησής του. Κι έτσι χθες έστησε ένα νέο θέατρο αλά Μάτι στη Λάρισα. «Τι γυρεύει ένας Αρτινός στη Λάρισα;», θα αναρωτιόταν -σε παράφραση- ο ποιητής, αν ζούσε. Αλλά δεν ζει κι έτσι το ερώτημα είναι «από πότε έγινε Υδραίος ο Α. Τσίπρας;».
Ο υποτακτικός του πολακισμού, πηγαίνοντας χθες στη Λάρισα, αντί να βρεθεί στην αίθουσα τοπικής τηλεδιοίκησης, όπου λειτουργεί η αυτόματη χάραξη πορείας, βρέθηκε σε μία παρακείμενη οικοδομή, όπου χτίζεται η νέα υπερτοπική τηλεδιοίκηση του σταθμού της Λάρισας. Προφανώς δεν βρέθηκε κατά λάθος στο λάθος κτίριο. Επίτηδες πήγε εκεί, γιατί το γιαπί ήταν καλύτερο ντεκόρ για να στηρίξει το αφήγημα που απήγγειλε μετά on camera για «εγκατάλειψη του σταθμού τηλεδιοίκησης Λάρισας από το καλοκαίρι του 2019, που, αν λειτουργούσε, θα είχε αποφευχθεί το μοιραίο».
Ομως μία καλή παράσταση θέλει και κομπάρσους. Εν προκειμένω το ρόλο ανέλαβε ένας πρώην σταθμάρχης στη Λάρισα ονόματι Ι. Κολλάτος, μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής ΣΥΡΙΖΑ Ξάνθης. Ο οποίος έχει δύο βασικά χαρακτηριστικά: 1. Είναι συνταξιούχος εδώ και…13 χρόνια (συνταξιοδοτήθηκε την 1η/10/2010), οπότε μάλλον γνωρίζει απέξω και ανακατωτά τις τελευταίες εξελίξεις στην τεχνολογία… 2. Είναι ο άνθρωπος ο οποίος, δύο μέρες μετά την τραγωδία των Τεμπών, βγήκε στα κανάλια και διακίνησε την «είδηση» ότι ο τραγικός σταθμάρχης που έκανε τα μοιραία λάθη το βράδυ της 28ης/2/2023 «είναι ρουσφέτι της Ν.Δ.»…
Μοιραίος, δειλός και άβουλος αντάμα, προσμένει ίσως κάποιο θαύμα, όπως θα έλεγε και ο Κ. Βάρναλης. Αλλά στον πεζό κόσμο της πολιτικής θαύματα δεν γίνονται. Πόσω μάλλον παίζοντας θέατρο για δεύτερη φορά -μέσα σε 5 χρόνια- και πάνω σε τραγωδίες…
H «κομμουνιστική απειλή» στις ΗΠΑ
Αυτά είναι ρουσφέτια
Για την πρόεδρο της κοιμώμενης ΡΑΣ έγινε γνωστό ότι ήταν επιλογή του Χρ. Σπίρτζη να τοποθετηθεί στην Αρχή, παρ’ ότι από ναυτιλία ήξερε και όχι από τρένα. Το ίδιο και ο αντιπρόεδρος της Αρχής, ο οποίος ήταν σύμβουλος του τότε συγκυβερνήτη Π. Καμμένου. Τώρα έγινε γνωστό ότι και ο τρίτος τη τάξει στη ΡΑΣ, ο γενικός διευθυντής της, Γ. Μουτεβελής, μοιάζει με ρουσφέτι του Χρ. Σπίρτζη. Το 2016 βρίσκεται μετακλητός στο γραφείο του κ. Σπίρτζη. Και αργότερα, μαζί με την κ. Ι. Τσιαπαρίκου, που ορίστηκε πρόεδρος της ΡΑΣ, ο κ. Γ. Μουτεβελής βρίσκεται γενικός διευθυντής της Ρυθμιστικής Αρχής. Πρόλαβε στο μεταξύ να γίνει μέλος της Επιτροπής Ανασυγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ με τους πασοκογενείς. Θαύμα, θαύμα!
ΑΠΟΡΙΕΣ -1
Αραγε, ο συνταξιούχος σταθμάρχης, που ξενάγησε χθες τον Α. Τσίπρα στο λάθος κτίριο στη Λάρισα, του είπε τι ώρα θα πετάξουν σήμερα τα Canadair;
ΑΠΟΡΙΕΣ -2
Πώς λέγεται όταν διαγράφεις χρέη 700 εκατ. ευρώ της ΤΡΑΙΝΟΣΕ για να την πουλήσεις στους Ιταλούς 45 εκατ.;
ΑΠΟΡΙΑ -3
Τελικά, ο Παύλος θα κατεβάσει τον Αλέξη στις εκλογές;