Ακόμη και η ProRata, που πάντα δίνει αποτελέσματα πιο φιλικά για την αξιωματική αντιπολίτευση, στην τελευταία έρευνα που δημοσιεύθηκε στην «Εφημερίδα των Συντακτών» διαπίστωσε ότι η ψαλίδα μεγάλωσε υπέρ της Ν.Δ. γύρω στις πέντε μονάδες. Η Marc για το «Πρώτο Θέμα» υπολόγισε τη διαφορά στις 6,7 μονάδες και η Metron Analysis για το MEGA στις 7, εκτιμώντας ότι στην κάλπη θα φτάσει τις 8,2 μονάδες.

Εύλογη η ηττοπάθεια που επικρατεί στην Κουμουνδούρου. Οι συγκεντρώσεις του ΣΥΡΙΖΑ δεν μαζεύουν κόσμο, ο Τσίπρας τα βάζει με τις δημοσκοπήσεις και ζητάει από τον Μητσοτάκη να παραιτηθεί, αφού δεν μπορεί να τον κερδίσει.

Η ατμόσφαιρα παραπέμπει στο 2019, η σιωπηλή πλειοψηφία, που δεν έβγαινε στους δρόμους για να διαδηλώσει για τα «δίκαια του Κουφοντίνα» την περίοδο της καραντίνας και δεν βλέπει τη ζωή του σαν ένα διαρκές χαράκωμα, όπου θα πρέπει να πολεμά με ανύπαρκτους εχθρούς, θα δώσει την απάντησή της στις κάλπες της Κυριακής. Η πολεμική που ανέπτυξε ο ΣΥΡΙΖΑ καθ’ όλη τη διάρκεια της τετραετίας δεν έχει ακροατήριο, οι πολίτες θέλουν κοινωνική ηρεμία, γιατί αποτελεί προϋπόθεση ευημερίας.

Το ζητούμενο για τη Ν.Δ. είναι να συσπειρώσει περαιτέρω τους ψηφοφόρους της, ενώ όλη η εκστρατεία του Μητσοτάκη εστιάσθηκε στο μέλλον, προκειμένου να πεισθεί ένα κρίσιμο τμήμα του εκλογικού σώματος που παραμένει αναποφάσιστο για την τελική επιλογή.

Μπορεί να αλλάξει η κατάσταση στις επόμενες έξι ημέρες; Η πολιτική είναι πάντα απρόβλεπτη, ωστόσο το προβάδισμα της Νέας Δημοκρατίας δεν είναι συγκυριακό. Διαρκεί εφτά χρόνια και παραμένει ισχυρό, γιατί το κυβερνών κόμμα ανανεώνεται, εμπλουτίζει τις πολιτικές του, διευρύνεται με στελέχη που έχουν διαφορετικές αφετηρίες αλλά κοινούς στόχους.

Αντιθέτως, ο ΣΥΡΙΖΑ επί τέσσερα χρόνια έμεινε ίδιος, έχει την εικόνα του 2019, χωρίς διάθεση αυτοκριτικής για τα λάθη του, χωρίς στρατηγική πραγματικής διεύρυνσης στο χώρο του Κέντρου.

Ο μεσαίος χώρος δεν μπορεί να ξεχάσει ότι η χώρα το 2015 βρέθηκε ένα βήμα πριν από τον γκρεμό λόγω των τυχοδιωκτισμών του διδύμου Τσίπρα-Βαρουφάκη. Το τελικό πρόβλημα για τον ΣΥΡΙΖΑ το περιέγραψε με απλά λόγια ο Τσίπρας: «Στη Ν.Δ. χάνεις και φεύγεις, στον ΣΥΡΙΖΑ χάνεις, αλλά μένεις». Και όσο χάνει ο Τσίπρας τόσο θα μένει στον ΣΥΡΙΖΑ, δημιουργώντας τις συνθήκες για να κερδίζει ο Μητσοτάκης.

Ενας αξιοπρεπής πολιτικός

Ο Θανάσης Τσούρας, που «έφυγε» στα 77 του χρόνια από καρκίνο, ήταν ένας ξεχωριστός άνθρωπος και ένας ασυμβίβαστος πολιτικός. Ακόμα και στα χρόνια της μεγάλης κομματικής αντιπαράθεσης του ΠΑΣΟΚ με τη Νέα Δημοκρατία λειτουργούσε υπέρ της συναίνεσης, αποστρεφόταν την όξυνση και το φανατισμό. Ως υπουργός Μεταφορών, όταν τον είχαμε γνωρίσει, κατάφερε να βελτιώσει το σύστημα συγκοινωνιών με μετριοπάθεια και σύνεση. Στενός συνεργάτης του Γιώργου Γεννηματά, αποχώρησε από την πολιτική το 2012, αλλά πάντα ήταν στο πλευρό της αείμνηστης Φώφης. Η αξιοπρέπεια ήταν το κύριο χαρακτηριστικό του και η απώλειά του κάνει πραγματικά φτωχότερο τον κόσμο της πολιτικής ζωής.

Η εξαίρεση του πολιτικού πολιτισμού

Η κίνηση του πρωθυπουργού να χαιρετήσει τα στελέχη άλλων κομμάτων κατά την περιοδεία του στην Κυψέλη ήταν ένα πολύ ωραίο δείγμα πολιτικού πολιτισμού. Και πράγματι, τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ δέχθηκαν με ευγένεια την πρωτοβουλία του Κυριάκου Μητσοτάκη. Οι μόνες που «ξίνισαν» ήταν οι «συντρόφισσες» του ΜέΡΑ25, που απάντησαν σκαιότατα στον πρωθυπουργό, αν και έλαβαν την πρέπουσα απάντηση από τον κ. Μητσοτάκη. Οι απολίτιστοι που καταφεύγουν στις ύβρεις είναι δείγμα πολιτικής ανοησίας, να προσέχουν μόνο τι λένε, γιατί μπορεί να εύχονται να τους κοπεί το χέρι εάν τα ευρώ γίνουν «Δήμητρες», όπως φαντάζεται ο αρχηγός τους.