ΕΚ πρώτης όψεως είναι ωραίο σαν εικόνα. Μπορείς να χαρείς τη βόλτα. Ακόμα και το βράδυ, με ένα ελαφρύ μπουφάν νιώθεις μια χαρά. Γλιτώνουμε και το καλοριφέρ.
ΑΠΟ την άλλη, όμως, είναι μία ακόμα απόδειξη πως τα πράγματα δεν πάνε καλά. Γιατί δεν είναι φυσιολογικό να έχει ανοιξιάτικο ή ακόμα και πρώιμα καλοκαιρινό καιρό μέσα στα Χριστούγεννα.
ΘΑ μπορούσε να ισχυριστεί κανείς πως δεν είναι η πρώτη φορά. Σωστά. Μόνο που τα τελευταία χρόνια συμβαίνει όλο και πιο συχνά. Κοντεύει να γίνει… κανονικότητα. Σε λίγο θα περνάμε τα Χριστούγεννα στην παραλία, λες και ζούμε στην Αυστραλία, που έχουν καλοκαίρι. Αντί για το «Χιόνια στο καμπαναριό» ηχεί το καμπανάκι της κλιματικής κρίσης.
ΝΑΙ, το καλοκαίρι κρατάει πλέον από τον Μάιο έως τον Νοέμβριο, ενώ περνάμε πάνω από έναν μήνα με πάνω από 40 βαθμούς Κελσίου. Εχουμε… άνοιξη Δεκέμβριο και Μάρτιο – Απρίλιο, και μας έχει μείνει για καθαρός χειμώνας μόνο το δίμηνο Ιανουαρίου – Φεβρουαρίου. Κάπως έτσι περνούν τα τελευταία χρόνια.
ΤΟ κλίμα της Αττικής, που παλαιότερα όλοι έλεγαν πως ήταν ξηρό, έχει όλο και περισσότερες ημέρες με υψηλή υγρασία. Σε όλη τη χώρα, βέβαια, συμβαίνει το ίδιο. Και σε όλη τη Μεσόγειο. Το κλίμα γίνεται σιγά σιγά… τροπικό.
ΤΑ ακραία καιρικά φαινόμενα είναι όλο και πιο συχνά, όλο και πιο έντονα. Το βίωσαν οι κάτοικοι της Θεσσαλίας με τον «Nτάνιελ». Το βιώνουμε όταν ρίχνει τόσο νερό βροχής σε ένα 24ωρο που παλαιότερα το έριχνε μέσα σε έναν χρόνο.
ΚΑΠΟΤΕ πρέπει να «ξυπνήσουμε». Να κάνουμε κάτι. Δεν αρκούν οι θεωρητικές και ανεφάρμοστες αποφάσεις των διασκέψεων του ΟΗΕ αλά COP. Δεν θα μας σώσουν ούτε τα χάρτινα καλαμάκια. Χρειάζονται πολλά περισσότερα.
ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ αλλαγή νοοτροπίας σε όλο τον πλανήτη. Εννοείται, το ίδιο πρέπει να συμβεί και στην Ελλάδα. Θα πει κανείς: Εμείς θα σώσουμε τον πλανήτη; Οχι. Αλλά και εμείς θα τον σώσουμε.
Η κυβέρνηση οφείλει να ρίξει μεγαλύτερο βάρος στην περιβαλλοντική πολιτική. Το κράτος πρέπει να δώσει το παράδειγμα. Να παρακινήσει εμάς τους πολίτες να αλλάξουμε τρόπο ζωής στην καθημερινότητα. Η κλεψύδρα αδειάζει. Οσο καθυστερούμε τόσο θα βιώνουμε πρωτόγνωρα επώδυνες καταστάσεις.