Κατ’ αρχάς το περιστατικό δεν θα γινόταν ποτέ γνωστό εάν δεν το κοινοποιούσε στους λογαριασμούς των κοινωνικών δικτύων ένας φίλος του δράστη, που θέλησε να «διαφημίσει» πως η παρέα κατάφερε να ξεγελάσει το γατάκι με λίγη τροφή για να το κλoτσήσουν στη θάλασσα.

Με την ανάρτηση της ιστορίας ο 30χρονος ή δεν ήξερε ότι αυτό που διέπραττε ήταν αδίκημα ποινικής φύσεως ή πίστευε ότι δεν θα είχε την παραμικρή συνέπεια για τις πράξεις του. Μάλλον ίσχυε το δεύτερο γιατί μόλις έγιναν οι πρώτες καταγγελίες στα κοινωνικά δίκτυα ο ίδιος αντέδρασε με ύβρεις και χυδαιολογίες, και προσπάθησε να κλείσει το θέμα, τραμπουκίζοντας όσους κατέκριναν τη συμπεριφορά του.

Στη συνέχεια της ημέρας και όταν έγινε γνωστό ότι παρενέβη ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Τάκης Θεοδωρικάκος, ζητώντας από τις αρμόδιες αρχές να διερευνήσουν την υπόθεση, ο 30χρονος άρχισε τα μισόλογα και τις απολογίες μέχρι τη στιγμή που η Αστυνομική Διεύθυνση Ιστιαίας τον συνέλαβε και το θέμα πλέον παραπέμπεται στη Δικαιοσύνη.

Η αλυσίδα των πράξεων του δράστη ξεκίνησε από μία κακοποιητική συμπεριφορά, τη «διαφήμισή» της στα κοινωνικά δίκτυα, τις ύβρεις εναντίον όσων τον ξεσκέπασαν και στη συνέχεια τις δικαιολογίες και τα κλάματα μέχρι λυγμών.

Καταλύτης των εξελίξεων η εφαρμογή του νόμου, ο νταής απέναντι στο γατί κατάλαβε ότι διαλύθηκε το πέπλο της ατιμωρησίας. Και αυτό δεν πρέπει να είναι η εξαίρεση αλλά ο κανόνας.

Καθημερινώς βλέπουμε στους δρόμους νταηλίκια από οδηγούς που παραβιάζουν φανάρια ή εισέρχονται αντικανονικά σε μονόδρομους και προπηλακίζουν όποιον πεζό τολμήσει να τους επισημάνει την παρανομία τους.

Το διαπιστώνουμε σε δημόσιους χώρους, όπως στα πανεπιστήμια, όπου μειοψηφίες τραμπούκων προπηλακίζουν όποιον έχει αντίθετη άποψη, το να βρει κάποιος πολίτης το δίκιο του είναι μία δύσκολη υπόθεση γιατί σταδιακά εμπεδώνεται το αίσθημα της ατιμωρησίας.

Και αυτό είναι το βασικό συμπέρασμα που πρέπει να βγει από την ηλιθιότητα του 30χρονου, ο οποίος τώρα βρίσκεται αντιμέτωπος με 5ετή φυλάκιση και πρόστιμο έως 50.000 ευρώ. Οτι κάθε πράξη έχει συνέπειες, ότι τα νταηλίκια δεν περνούν σε μία ευνομούμενη Πολιτεία, ότι δεν υπάρχει ατιμωρησία για όποιον παρανομεί. Είμαστε βέβαιοι ότι μετά το πάθημα του νταή της Εύβοιας πολλοί θα σκεφτούν διπλά αν θα κακοποιήσουν ένα αδέσποτο ζώο και δεν θα μπλέξουν με αστυνομίες και δικαστήρια.

Εάν δεν το πετύχουμε αυτό, τότε ολοένα και ταχύτερα θα διολισθαίνουμε προς το νόμο της ζούγκλας, θα υπερισχύει όποιος είναι πιο ισχυρός. Στις Δημοκρατίες ακριβώς για να μην συμβεί αυτό υπάρχουν νόμοι και όργανα που διασφαλίζουν την τήρησή τους, ελπίζουμε χωρίς να χρειάζεται παρέμβαση υπουργού.

Για να προστατεύουν από τους νταήδες τα πιο αδύναμα μέλη της κοινωνίας, ώστε να μην αισθάνονται ανυπεράσπιστοι όσοι πιστεύουν στο δίκαιο και τους κανόνες, από τους φιλήσυχους πολίτες μέχρι τα αθώα γατάκια, όπως αυτό στην Αιδηψό.