Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος

Εν όψει, λοιπόν, των δημοτικών εκλογών του Ιουνίου και των πιθανών βουλευτικών εκλογών μέσα στη χρονιά, η κυβέρνηση Τζεντιλόνι αποφάσισε να ανανεώσει το κοινωνικό «επίδομα φτώχειας», κάπου μέσα στον Μάιο, αυξάνοντας τις δικαιούχες οικογένειες από 400 σε 600 χιλιάδες. Στη χώρα μας, όπως ξέρουμε, η κατώτατη παροχή είναι 200 ευρώ το άτομο για εισόδημα έως 2.400 ευρώ το χρόνο. Στην Ιταλία το «Εισόδημα Ενσωμάτωσης» (έτσι θα λέγεται το φτωχο-βοήθημα) προβλέπεται πιο γαλαντόμο: 250 ευρώ κατ’ άτομο με εισοδηματικό όριο τα 3.000 ευρώ ετησίως, 390 ευρώ το μήνα για ζευγάρια (έναντι 300 ευρώ στην Ελλάδα) και γύρω στα 500 ευρώ για τριμελείς οικογένειες.

Δικαιούχοι του επιδόματος στην Ιταλία θα είναι οι διαβιούντες σε συνθήκες «ακραίας φτώχειας», με προτεραιότητα στις οικογένειες με ανήλικα παιδιά. Ο λόγος συνολικά για 600.000 φαμίλιες ή 2 εκατομμύρια άτομα, δηλαδή περίπου τους Ιταλούς που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Οι άλλοι μισοί θα πάρουν σειρά όταν λήξει το 18μηνο των πρώτων 2 εκατομμυρίων «τυχερών». Αυτή φαίνεται πως είναι η πρόθεση των κρατούντων στην ευρωζώνη. Η φτώχεια να ανακυκλώνεται και τα θύματά της ίσα να κρατιούνται στη ζωή, ως τον επόμενο επιδοματικό κύκλο.

Το «Εισόδημα Ενσωμάτωσης» στην Ιταλία θα το χορηγούν οι δήμοι (όπως στην Ελλάδα) και οι δικαιούχοι του θα είναι υποχρεωμένοι να δεχθούν όποια δουλειά ή επαγγελματική επιμόρφωση τους προταθεί, στέλνοντας παράλληλα τα παιδιά τους στο σχολείο. Θα επιβαρύνει δε τον κρατικό προϋπολογισμό 1,2 δισ. φέτος και 1,8 δισ. το 2018. Alles gut, χερ Σόιμπλε;

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου