Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη
ΑΝ ΚΑΙ ΕΦΥΓΕ νωρίς από τη ζωή, ήταν παλαιά στην πολιτική. Το 1974 εντάχθηκε στην ΟΝΝΕΔ, το 1984 πρωτοεκλέχθηκε ευρωβουλευτής με τη Νέα Δημοκρατία και έκτοτε υπήρξε σταθερά παρούσα είτε στο Ευρωκοινοβούλιο είτε στην ελληνική Βουλή. Εκτός από μία φορά, το 2007, όταν απέτυχε να εκλεγεί βουλευτής. Τι μπορεί να είχε συμβεί; Ενας από τους παλαιότερους συντάκτες του εκπαιδευτικού ρεπορτάζ γράφει: «Ο πολιτικός λόγος της δεν χάιδεψε ποτέ τ’ αυτιά κανενός. Χαρακτηριστικό είναι πως η στάση της στο βιβλίο της Ιστορίας της Στ’ Δημοτικού και η μη απόσυρσή του ήταν οι λόγοι που έκαναν πολλούς ψηφοφόρους στην Α’ Αθηνών να την αγνοήσουν στις εθνικές εκλογές του 2007, με αποτέλεσμα να μην επανεκλεγεί» (Απόστολος Λακασάς, «Καθημερινή», 01-03-2022).
H «ΑΠΟΤΥΧΙΑ» αυτή, ίσως, να αποτέλεσε το μεγαλύτερο εύσημο στην πολιτική καριέρα της, επειδή αποδείχθηκε στην πορεία πόσο δίκιο είχε που επέμενε στις αρχές της. Τόσο για την αναγκαιότητα σύγχρονων βιβλίων για τα παιδιά όσο και για την αξιολόγηση -την οποία υποστήριζε από το 1975!-, καθώς και για την ακριβοδίκαιη, απλή στη σύλληψη και βαθιά στην ουσία, μεταρρύθμιση της βάσης του «10». Και όταν κάποιοι της διαμαρτυρήθηκαν διότι λιγότεροι φοιτητές σήμαινε λιγότεροι πελάτες στα στέκια πέριξ των σχολών, τους εξήγησε με απλά λόγια ότι ήταν υπουργός Παιδείας, όχι υπουργός καφενείων.
ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ μειονέκτημα της Μαριέττας Γιαννάκου ήταν ταυτόχρονα και το μεγαλύτερο πλεονέκτημά της: Δεν συμμορφωνόταν με τις υποδείξεις, αν δεν τις πίστευε. Διαφώνησε σε ένα κρίσιμο σημείο του νομοσχεδίου για τη συνεπιμέλεια και το είπε όσο πιο καθαρά μπορούσε: «Οι αποφάσεις για το συμφέρον του παιδιού και τα δικαιώματα των γονέων δεν πρέπει να ρυθμίζονται άκαμπτα και οριζόντια με σολομώντειες λύσεις». Διαφώνησε για τους Χώρους Εποπτευόμενης Χρήσης και το είπε το ίδιο καθαρά: «Αυτό το άρθρο του υπουργείου Υγείας, κύριε υπουργέ, να το βγάλετε από το νομοσχέδιο. Θα συμφωνήσω με το ΚΚΕ». Αλλά και παλαιότερα, όταν είχε ξεσπάσει πόλεμος για την αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες, εκείνη είχε δηλώσει ανοιχτά τη θετική της στάση.
1.000 μέρες βαρβαρότητας
«ΜΟΥ ΑΡΕΣΟΥΝ, μέχρις υπερβολής μερικές φορές, οι καθαρές λύσεις. Ενώ συνήθως οι άνθρωποι κάνουν πολλούς συμβιβασμούς στη ζωή τους, εγώ γίνομαι όλο και πιο ασυμβίβαστη όσο περνούν τα χρόνια και αυτό είναι το πρόβλημα», είχε πει απαντώντας σε ερώτηση για την προσωπική της ζωή στην οποία απόλυτη πρωταγωνίστρια ήταν η αγαπημένη της κόρη, Ζωή-Ηλέκτρα.
ΠΑΡ’ ΟΛΑ τα σοβαρότατα προβλήματα υγείας που την ταλαιπώρησαν τα τελευταία χρόνια, παρέμεινε ενεργή και με καίριες παρεμβάσεις μέχρι τέλους. «Εάν σήμερα υφίσταται απειλή για την ασφάλεια και την ειρήνη, και την ενεργειακή ασφάλεια ειδικότερα, και άλλου είδους υβριδική απειλή προέρχεται από τη Ρωσία», έγραφε σε ένα από τα τελευταία της άρθρα (Ιανουάριος 2022, «Huffington Post») και προειδοποιούσε: «Σήμερα καλούμεθα να αξιολογήσουμε το επίπεδο απειλής το οποίο θέτει αυτή η χώρα για την Ευρώπη, αλλά και να εκτιμήσουμε την εξέλιξη του καθεστώτος μετά τον Πούτιν, όποτε και αν εκλείψει πολιτικά. […] Η συζήτηση στο ΝΑΤΟ για το νέο στρατηγικό δόγμα και την επιχειρησιακή ανάπτυξη βρίσκεται σε ώριμο στάδιο. Οι ηγεσίες στην Αμερική και τα ευρωπαϊκά κράτη έχουν πλέον ισχυρή αντίληψη των δυνατοτήτων τους και των αναγκαίων μέτρων για να διατηρηθεί η ειρήνη στον ευρωπαϊκό χώρο». Ας την ξαναδιαβάσουμε με προσοχή.
*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr