Γράφει ο Γιώργος Κύρτσος*

Μέχρι και ο Μαδούρο, ο πρόεδρος της Βενεζουέλας που έχει μετατραπεί σε δικτάτορα, αποδίδει την απόλυτη φτώχεια και την απόλυτη οικονομική καταστροφή που έφερε το κλεπτοκρατικό καθεστώς στην πλούσια χώρα, σε… διεθνή συνωμοσία και αντιδραστικούς κύκλους της Βενεζουέλας.

Πρωταγωνιστής η «Αυγή»

Πρωταγωνιστής στην αγωνιώδη αναζήτηση του «εσωτερικού εχθρού» είναι η εφημερίδα «Αυγή», όργανο του κυβερνώντος κόμματος ΣΥΡΙΖΑ. Κυκλοφόρησε την περασμένη Κυριακή με τίτλο «Σχέδιο αποσταθεροποίησης από το παλιό σύστημα. Λίγο πριν από την ολοκλήρωση της συμφωνίας με τους δανειστές». Σύμφωνα με τη θέση που υποστηρίζουν η ηγεσία της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ και τα ΜΜΕ που επηρεάζονται ή ελέγχονται από αυτήν, υπάρχει ένα σχέδιο ανατροπής της κυβέρνησης το οποίο δυσχεραίνει τους χειρισμούς σε ό,τι αφορά το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης του τρίτου προγράμματος-Μνημονίου.

Να θυμίσουμε ότι ο κ. Τσίπρας, ο οποίος διαπραγματεύτηκε και φυσικά ενέκρινε το τρίτο Μνημόνιο, είχε προσυπογράψει ένα χρονοδιάγραμμα βάσει του οποίου η δεύτερη αξιολόγηση θα έκλεινε τον Φεβρουάριο του 2016. Η κυβερνητική καθυστέρηση, της τάξης των 14 μηνών, έχει σχέση με την προσπάθεια διαχείρισης του πολιτικού κόστους των νέων δύσκολων μέτρων που έρχονται και της παράτασης της παραμονής του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, παρά το γεγονός ότι αυτά που εφαρμόζει η κυβέρνηση δεν έχουν καμία σχέση με αυτά για τα οποία δεσμεύτηκε ο ΣΥΡΙΖΑ στον ελληνικό λαό.

Σε όλο αυτό το διάστημα η Ν.Δ. επισημαίνει την ανάγκη έγκαιρης και αποτελεσματικής εφαρμογής των συμφωνηθέντων και αναλύει τους λόγους για τους οποίους η μεγάλη καθυστέρηση προκαλεί σοβαρές δυσλειτουργίες στην ελληνική οικονομία και μεγαλώνει το κοινωνικό κόστος της διαχείρισης της κρίσης σε μια περίοδο κατά την οποία σημαντικό τμήμα της κοινωνίας βρίσκεται στα όρια της αντοχής του.

Την περασμένη Τετάρτη και Πέμπτη η «Αυγή» επανήλθε στα περί «σχεδίου αποσταθεροποίησης από το παλιό σύστημα» εντάσσοντάς με σε αυτό, μαζί με τους ευρωβουλευτές της Ν.Δ. Κεφαλογιάννη, Σπυράκη και την ευρωβουλευτή της Δημοκρατικής Συμπαράταξης Καϊλή. Χαρακτηριστική η παρουσίαση του θέματος στην «Αυγή» της περασμένης Πέμπτης: «Με γραμμή “Βαστάτε Σόιμπλε-ΔΝΤ” η Ν.Δ.» και δύο επισημάνσεις σε ό,τι με αφορά. Στη σελίδα 6 εμφανίζομαι να αντιδρώ με αμηχανία στο δημοσίευμα της «Αυγής» και στη σελίδα 8 εμφανίζομαι να έχω δηλώσει ότι «οι μεγάλες δυνάμεις είναι στο Eurogroup. Τι λέει η “Αυγή” δεν μπορώ να καταλάβω».

Εσωτερική διαπραγμάτευση

Η βασική θέση που ανέλυσα, μιλώντας για το ελληνικό πρόγραμμα στη συνεδρίαση της Ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο, είναι ότι η μεγάλη καθυστέρηση στο κλείσιμο της διαπραγμάτευσης οφείλεται στη δυσκολία συνεννόησης της κυβέρνησης με τον ΣΥΡΙΖΑ. Χρησιμοποίησα δύο παραδείγματα για να ενισχύσω την επιχειρηματολογία μου.

Στο θέμα της ΔΕΗ ο κ. Τσίπρας έχει υπογράψει τη μείωση του μεριδίου της επιχείρησης στη λιανική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας στο 50%, ανοίγοντας έτσι το δρόμο για τη μερική ιδιωτικοποίησή της. Δυσκολεύεται όμως να εξηγήσει στα κομματικά στελέχη και στους συνδικαλιστές ότι η κυβέρνησή του θα πουλήσει λιγνιτικές μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και υδροηλεκτρικά έργα, ενώ κατηγορούσε την κυβέρνηση Σαμαρά για νεοφιλελευθερισμό.

Το δεύτερο παράδειγμα που χρησιμοποίησα αφορά στις κύριες συντάξεις που έχουν ήδη δοθεί, οι οποίες πρόκειται να μειωθούν στο επίπεδο της λεγόμενης προσωπικής διαφοράς, η οποία είναι φανερό ότι υπολογίστηκε γι’ αυτόν ακριβώς το σκοπό. Ο κ. Τσίπρας έχει βάλει την υπογραφή του για τη μείωση των παλαιών κύριων συντάξεων, απλά προσπαθεί να την πάει στο 2019, ακόμη καλύτερα στο 2020, για να μην υποστεί ανεπανόρθωτη πολιτική ζημιά η κυβέρνησή του στο άμεσο μέλλον ή και να καταφέρει να στείλει το λογαριασμό της κοινωνικής αγανάκτησης στη μελλοντική κυβέρνηση Μητσοτάκη. Οπως είναι φυσικό, αυτές οι επιλογές του πρωθυπουργού προκαλούν την αντίδραση της εκλογικής, κοινωνικής βάσης του ΣΥΡΙΖΑ και πολλών στελεχών του που προσπαθούν να εκφράσουν τον προβληματισμό της. Η έντονα πτωτική πορεία του ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά του κ. Τσίπρα στις δημοσκοπήσεις αναδεικνύει τη δυσκολία της κυβέρνησης να διαχειριστεί το λεγόμενο πολιτικό κόστος. Η ερμηνεία της θέσης μου ότι τη βασική πολιτική ευθύνη για την καθυστέρηση της διαπραγμάτευσης έχουν η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ που δυσκολεύονται να συνεννοηθούν ότι δήθεν είναι στήριξη του Σόιμπλε, του ΔΝΤ ή του Eurogroup και συμμετοχή σε σχέδιο αποσταθεροποίησης της κυβέρνησης είναι κάτι που δείχνει το χαμηλό επίπεδο των κυβερνητικών προπαγανδιστών και δεν αφορά την ευρύτερη κοινή γνώμη, η οποία διαμορφώνεται, αυτή τη δύσκολη περίοδο, με κριτήρια ουσίας και όχι εντυπώσεων.

Η χρησιμότητα της προπαγάνδας

Το ερώτημα είναι γιατί το Μαξίμου, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και τα επηρεαζόμενα ΜΜΕ προβάλλουν το ανύπαρκτο σχέδιο αποσταθεροποίησης.

Θεωρώ ότι είναι μία μέθοδος συσπείρωσης του πιο σκληρού τμήματος της βάσης του ΣΥΡΙΖΑ πριν από την υπογραφή εξαιρετικά δυσάρεστων μέτρων που θα ρίξουν ακόμη πιο χαμηλά τη δημοτικότητα της κυβέρνησης και προσωπικά του κ. Τσίπρα. Ο πρωθυπουργός και οι συνεργάτες του θα υποστηρίξουν ότι υπέγραψαν τη μερική ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, τη μείωση των παλαιών κύριων συντάξεων, την αύξηση της φορολογίας των χαμηλών εισοδημάτων και άλλα εξαιρετικά δυσάρεστα μέτρα για να εξουδετερώσουν τη συνωμοσία που εκδηλώθηκε σε βάρος της κυβέρνησης λίγο πριν από το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης με 14-15 μήνες καθυστέρηση και με πρόσθετα μέτρα σε σχέση με τον αρχικό σχεδιασμό.

Ουσιαστικά ο κ. Τσίπρας και οι συνεργάτες του ζητούν από τους υποστηρικτές τους που δεν συμμετέχουν στη νομή της εξουσίας να δείξουν κατανόηση και να επιτρέψουν την παράταση της παραμονής τους στην εξουσία στο όνομα της εξουδετέρωσης του ανύπαρκτου σχεδίου αποσταθεροποίησης που υποτίθεται ότι προωθεί η Ν.Δ. με τη συμμετοχή διαφόρων στελεχών της.

Στην ελάχιστα πιθανή περίπτωση που δεν υπογράψει ο κ. Τσίπρας αυτά που του ζητηθούν για να πάρει το Ελληνικό Δημόσιο τη δόση που αναλογεί στο κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης τον Ιούνιο και να την επιστρέψει τον Ιούλιο στους πιστωτές εκπληρώνοντας τις τοκοχρεολυτικές του υποχρεώσεις, ο πρωθυπουργός και οι συνεργάτες του θα ισχυριστούν ότι ήθελαν να κλείσουν την αξιολόγηση αλλά σκοτεινοί κύκλοι του εξωτερικού και αυτοί που πήραν μέρος στο ανύπαρκτο σχέδιο αποσταθεροποίησης στο εσωτερικό, στάθηκαν εμπόδιο στην ομαλή εφαρμογή του τρίτου προγράμματος-Μνημονίου. Οι συνέπειες όμως θα είναι τόσο μεγάλες για την οικονομία και την κοινωνία ώστε ελάχιστοι θα δώσουν σημασία στις πολιτικές δικαιολογίες που θα προβάλει ο κ. Τσίπρας για την επιστροφή στην κρίση του 2015.

Το βασικό σενάριο λοιπόν, βάσει του οποίου εξελίσσεται η κυβερνητική πολιτική, είναι ακόμη σκληρότερα μέτρα λόγω κακής διαχείρισης της οικονομίας και της καθυστερημένης και επιλεκτικής εφαρμογής του τρίτου προγράμματος-Μνημονίου από την κυβέρνηση Τσίπρα, τα οποία όμως θα παρουσιαστούν ως η καλύτερη απάντηση στο ανύπαρκτο σχέδιο αποσταθεροποίησης της κυβέρνησης.

Πολύ πρόχειρη δικαιολογία για τα εξαιρετικά δύσκολα και σε περιπτώσεις σκληρά μέτρα που έρχονται.

* Ο Γιώργος Κύρτσος είναι Ευρωβουλευτής της Ν.Δ.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής