Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Επιζήσασα της πολιορκίας του Λένινγκραντ από τους ναζί, διαδηλώτρια υπέρ της Ουκρανίας στην Αγία Πετρούπολη, συλληφθείσα χθες από τη ρωσική Αστυνομία. Στο πρόσωπο της Οσίποβα απεικονίζεται η σωστή πλευρά της Ιστορίας. Κατά των ναζί, κατά της πολεμικής εισβολής ενός κράτους σε βάρος της εθνικής ακεραιότητας του γείτονα. Χωρίς εκπτώσεις ή «ναι μεν, αλλά».

Στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ αποτυπώθηκαν οι δύο πλευρές της Ιστορίας. Η συντριπτική πλειοψηφία των μελών του ΟΗΕ (141 χώρες) καταδίκασε τη ρωσική εισβολή εγκρίνοντας το σχετικό ψήφισμα. Μόλις 5 χώρες δεν καταδίκασαν τον Πούτιν. Η Ρωσία, που όπως ήταν φυσικό δεν θα μπορούσε να ψηφίσει διαφορετικά, η Λευκορωσία του Λουκασένκο, που λειτουργεί ως ορμητήριο των στρατιωτικών δυνάμεων της Μόσχας, η Βόρεια Κορέα, η Ερυθραία και η Συρία. Υπήρχαν, βέβαια, και 34 «ισαποστάκηδες» που απείχαν από την ψηφοφορία, μεταξύ των οποίων η Κίνα, η Ινδία, η Νότιος Αφρική, η Αλγερία, το Ιράν και το Πακιστάν.

Κανείς σώφρων πολίτης δεν μπορεί να έχει αμφιβολίες για το τι έχει συμβεί στην Ουκρανία και κυρίως τι διακυβεύεται για τον ελεύθερο κόσμο και τον Δυτικό πολιτισμό. Η χώρα μας διατηρούσε ανά τους αιώνες το αίσθημα του δικαίου, δεν είναι τυχαίο ότι παρά το διχαστικό πολιτικό περιβάλλον που κυριαρχούσε στο εσωτερικό της λάμβανε πάντα το μέρος της σωστής πλευράς της Ιστορίας. Ας θυμηθούμε την υποστήριξη της Ελλάδας στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο στο πλευρό της Αντάντ και τη σθεναρή αντίστασή της κατά των ναζί στην Κατοχή μαζί με τους Συμμάχους. Οι επιλογές μας είχαν τίμημα. Για παράδειγμα, η γειτονική Τουρκία, που είχε το ρόλο του «επιτήδειου ουδέτερου» στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, απέφυγε τις ανθρωποθυσίες της Ελλάδας και των υπόλοιπων δυνάμεων που πολεμούσαν κατά του Αξονα, όμως γι’ αυτό έχουμε κερδίσει το σεβασμό της διεθνούς κοινότητας και όλοι γνωρίζουν ότι η θέση μας είναι υπολογίσιμη και μετρημένη.

Ειδικά για την Ουκρανία θα ήταν όχι απλώς ιστορικά ανεύθυνο αλλά εγκληματικό για τα εθνικά μας συμφέροντα εάν μέναμε με σταυρωμένα χέρια απέναντι στους αναθεωρητισμούς ενός αυταρχικού ηγέτη. Ο Πούτιν ξεκίνησε την εισβολή στην Ουκρανία μιλώντας για ιστορικό λάθος που έπρεπε να διορθωθεί διά των όπλων, ενώ νωρίτερα ζητούσε την αποστρατιωτικοποίηση της χώρας. Μικροί Πούτιν υπάρχουν και στη γειτονιά μας. Ο Ερντογάν θέλει να ξαναγράψει τις διεθνείς Συνθήκες και ζητάει να φύγει ο ελληνικός στρατός από τα νησιά του Αιγαίου, αμφισβητώντας ευθέως την εθνική μας κυριαρχία. Αλήθεια, η κατάλληλη απάντηση σε αυτόν τον αναθεωρητισμό θα ήταν τα μισόλογα και οι ίσες αποστάσεις που ακούμε για την Ουκρανία; Οσο πιο σθεναρή είναι η απάντηση της Δύσης και κυρίως η στήριξή της στο Κίεβο τόσο μεγαλύτερη η αποτρεπτική ισχύς για τους μιμητές του Πούτιν.

Η ομοβροντία των οικονομικών κυρώσεων κατά της Ρωσίας από όλη τη Δύση και η αποφασιστικότητα που χαρακτηρίζει τις κινήσεις της Ευρώπης τις τελευταίες ημέρες βάζουν φρένο σε επίδοξους αναθεωρητισμούς, που βλέπουν ότι δεν γίνεται ανεκτή η παραβίαση των ευρωπαϊκών συνόρων.

Αφήστε που μεταξύ μας έχουμε, ευτυχώς, και εμείς αρκετούς επιζώντες της ναζιστικής θηριωδίας, που μπορούν να διαδηλώνουν υπέρ της Ουκρανίας, και μάλιστα χωρίς να κινδυνεύουν με σύλληψη, όπως συνέβη με τη Γελένα Οσίποβα.

Ο Πάνος Αμυράς είναι διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr