Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη*

Χθες, πάντως, μιλώντας στον Αντ1, καθόλου χαρούμενος δεν ήταν. Eτσι, αφού γείωσε λίγο τους εύθυμους τόνους και είπε πως δεν χρειάζεται να θριαμβολογούμε, αποφάσισε να επαναφέρει την παλιά καλή, δοκιμασμένη συνταγή της «μάχης που δίνει η κυβέρνηση για την αποκατάσταση των συλλογικών διαπραγματεύσεων» και της «τεράστιας προσπάθειας για την επαναρύθμιση της αγοράς εργασίας». Είναι απολύτως κατανοητό πως όταν αρχίζουν στον ΣΥΡΙΖΑ να μιλούν για ηρωική διαπραγμάτευση, μάχη και τιτανοτεράστια προσπάθεια, τότε η ελληνική κοινωνία πρέπει να προετοιμάζεται για νέο σοκ.

Στο σημείο αυτό –του σοκ– έρχεται η δεύτερη, παλιά, καλή, δοκιμασμένη συνταγή: Η σύγκριση του σήμερα που ζούμε με το φανταστικό σήμερα που θα ζούσαμε. Δηλαδή τι γίνεται επί ΣΥΡΙΖΑ και τι θα γινόταν αν δεν είχε έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ. Στο φανταστικό, λοιπόν, σήμερα του κυρίου Τζανακόπουλου και της κυβέρνησης 2,5 εκατομμύρια ανασφάλιστοι δεν θα είχαν πρόσβαση στα δημόσια νοσοκομεία, δεν θα υπήρχε πρόγραμμα καταπολέμησης της ανθρωπιστικής κρίσης, θα είχε καταργηθεί η προστασία της πρώτης κατοικίας, χιλιάδες παιδάκια θα έμεναν έξω από παιδικούς σταθμούς, μπορεί να είχαμε πουλήσει και την Ακρόπολη, αλλά για το τελευταίο δεν ορκίζονται κιόλας.

Ας δούμε λοιπόν τι ακριβώς συμβαίνει στο πραγματικό σήμερα. Η κυβέρνηση άνοιξε τις πόρτες των νοσοκομείων στους ανασφάλιστους (και καλά έκανε) αλλά στέλνει τον λογαριασμό στους προϋπολογισμούς των νοσοκομείων και στον ελλειμματικό ΕΟΠΥΥ. Κάνει δηλαδή κοινωνική πολιτική βάζοντας φέσι 400 εκατομμύρια ευρώ στο δημόσιο σύστημα υγείας. Το πρόγραμμα καταπολέμησης της ανθρωπιστικής κρίσης παρατείνεται και θα πρέπει δυστυχώς να επεκταθεί και άλλο, γιατί αυξάνει (έφθασε στο 15%), αντί να μειώνεται το ποσοστό του πληθυσμού που βρίσκεται στα όρια ή κάτω από τα όρια της φτώχειας.

Οι άνθρωποι κάνουν ουρές χιλιομέτρων για να λάβουν βοήθεια σε τρόφιμα, επιχειρήσεις κλείνουν, ο ιδιωτικός τομέας σφαγιάζεται, οι συντάξεις πετσοκόβονται. Αλλά δεν χρειάζεται να το αναλύσουμε περισσότερο. Οσοι ζούμε σε αυτή τη χώρα έχουμε καταλάβει πολύ καλά πού βρισκόταν η χώρα πριν 2,5 χρόνια και πού βρίσκεται σήμερα. Οσο για αυτό που είπε ο κ. υπουργός, πως «και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο δεν μπορούμε να τον έχουμε», δίκιο έχει. Απλά λησμόνησε πως με αυτήν ακριβώς την υπόσχεση αναρριχήθηκαν στην εξουσία.

Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου