Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος

Η ελληνική εμπειρία του 2015 προσγείωσε και τους αριστερούς συμμάχους τους (Μπλόκο, Κομμουνιστές/Πράσινοι), που άφησαν τους μαξιμαλισμούς για διαγραφές χρεών και κοίταξαν να δώσουν οριακές αυξήσεις στους χαμηλόμισθους και χαμηλοσυνταξιούχους. Τρίτον και βασικότερο, ο αριστερός συνασπισμός της Πορτογαλίας είχε την τύχη να παραλάβει μια χώρα εκτός Μνημονίου, χάρη στις ενέργειες της κεντροδεξιάς κυβέρνησης του Πέντρο Πάσος Κοέλιο, που έφαγε όλη την μπόρα. Σε συνδυασμό με την απόσταση ασφαλείας από τα μεταναστευτικά ρεύματα της Κεντρικής και Ανατολικής Μεσογείου, έχουμε σχεδόν ένα ειδυλλιακό τοπίο με θέα στον Ατλαντικό.

Μολονότι βγήκαν δεύτεροι το φθινόπωρο του 2015, οι Σοσιαλιστές του Αντόνιο Κόστα έφτιαξαν κυβέρνηση με το τρίτο και το τέταρτο κόμμα, την οποία οι Πορτογάλοι θα ξαναψήφιζαν με χαρά. Οσο κι αν ο Σόιμπλε στραβομουτσουνιάζει με το «λάιτ αριστερό» πείραμα της Λισαβόνας, απειλώντας κάθε τόσο με δεύτερο Μνημόνιο… Οσο κι αν η χώρα δανείζεται με το τσουχτερό 4% από τις αγορές, η κυβέρνηση Κόστα κατόρθωσε να τα βρει με τις Βρυξέλλες, επειδή, παρά τις παροχές, πέτυχε το χαμηλότερο έλλειμμα στα χρονικά! Σύμφωνα μάλιστα με ακριτομυθία του πρωθυπουργού, κάποιοι στις Βρυξέλλες βολιδοσκόπησαν τον υπουργό Οικονομικών, Μάριο Σεντένο, για τη θέση του Ντάισελμπλουμ!

Τελευταία στη Λισαβόνα οργιάζουν οι φήμες πως ο Κόστα θα πάει σε πρόωρες εκλογές για να εκμεταλλευτεί το ρεύμα αυτοδυναμίας που του δίνουν οι δημοσκοπήσεις, έως 42%. Πατώντας όμως γερά στη γη, όχι μόνο το απέκλεισε, αλλά πρότεινε από τώρα στους Κομμουνιστές, το Αριστερό Μπλόκο και τους Πράσινους να συνεχίσουν τη συγκυβέρνηση και μετά το 2019! Τότε που στη δύσμοιρη Ελλάδα δεν θα έχει μείνει πουλί πετούμενο…

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου