Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα
Θα έλεγα ότι το χρωστά στον σύντροφο Μαδούρο, που αποτελεί τη ζωντανή δυσφήμηση της Βενεζουέλας, κάνοντας την Ελλάδα, επί ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, να μοιάζει με επίγειο παράδεισο… Αλλά κατανοώ απολύτως ότι ο Νίκος κωλύεται να διαφημίσει τη λιτή ζωή των μαδουρέων, περιμένοντας να εμφανιστεί στο ράφι των άδειων σούπερ μάρκετ καμιά κονσέρβα με κόκκινα φασόλια! Καμία ασπιρίνη, ως φάρμακο, πάσης νόσου. Ομως θα μπορούσε, από ευγένεια, να διαφημίσει τουλάχιστον το ταξίδι που του προσφέρθηκε gratis. Υποθέτω…
Ρίγη ενθουσιασμού θα διέτρεχαν το πλήθος των σανοφάγων ότι αυτός, ένα απλό παιδί της Αριστεράς, γιος ενός αγνού αγωνιστή της Αριστεράς, έχει κάνει τόσους διάσημους φίλους που τον καλούν στο ιδιωτικό τους αεροσκάφος -ουάου- ως την «έλα-έλα στη Βενεζουέλα»- συν διακοπές στη νήσο Μαργαρίτα καταμεσής Καραϊβικής, –ουάου δις– σε ξενοδοχείο εξάστερο -ουάου τρις- φιλοξενούμενος του ιδιοκτήτη του.
Στο σημείο αυτό διαβάζω ότι υπάρχει κάποιο μικρό ζήτημα με τις ΗΠΑ για τον οικοδεσπότη του Νίκου, αλλά ας το ψάξει ο ημέτερος Ρουμπάτης.
2014 και 2024, ομοιότητες και διαφορές
Ομως, αν νομίζετε ότι προτίθεμαι να χαλάσω τη φιλία Χαλίντ – Νίκου, ρωτώντας τί ακριβώς βρήκε ο Χαλίντ στον Νίκο, και μπήκε σε τόσα έξοδα και τέτοιες φιλοφρονήσεις, όταν έχουν προηγηθεί κάποιες χιλιάδες έξυπνοι αριστεροί που τον ψήφισαν δις, μάλλον λάθος κάνετε. Ομοιος ομοίω αεί πελάζει, κατά τους ευκλεείς προγόνους μας.
Και καλά ο Νίκος να μην απαντά, ένεκα σεμνότητας και του πάλαι ποτέ ηθικού πλεονεκτήματος της Αριστεράς. Αλλά ο πρωθυπουργός; Γιατί αφήνει να οργιάζει η φαντασία της αντιπολίτευσης; Δεν ξέρει τον Χαλίντ, ώστε να μας τον συστήσει. Να το δεχθώ. Αλλά εκείνον τον Αρτέμη Αρτεμίου, που μπαινοβγαίνει στου Μαξίμου, δεν του τον σύστησε ποτέ ο Νίκος; Φυσικά, η ειδικότητά του να συστήνει off shore εταιρείες δεν μπορεί να έχει σχέση με το Μαξίμου της Αριστεράς. Off shore Koumoundouros; Απαγε της αμαρτίας.
Εκτός -μια σκέψη κάνω τώρα- αν λήφθηκε απόφαση να αντικατασταθούν τα λαχανάκια Βρυξελλών με ζαρζαβατικά Καράκας. Προς τιμωρία της ΕΕ… Αυτό μάλιστα. Να το καταλάβω!
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου