Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Στην Κοπεγχάγη, τα θεματικά μουσεία συναγωνίζονται σε επισκεψιμότητα τα εθνικά, όπως συμβαίνει και στις ΗΠΑ -οι Αμερικανοί έχουν τρέλα με τα θεματικά μουσεία- ή στην Κεντρική Ευρώπη.

Εμείς έχουμε ελάχιστα τέτοια μουσεία, όπως τα ξεχασμένα της Αγγελικής Χατζημιχάλη στην Πλάκα, της Μπέτυς Ψαροπούλου στο Θησείο, του Γουναρόπουλου στα Ιλίσια, στη Μυτιλήνη του Θεόφιλου, στην Αίγινα του Καπράλου, του Χαλεπά στην Τήνο, του Κίτσου Μακρή στον Βόλο και μερικά ακόμη.

Το Πολιτιστικό Ιδρυμα του Ομίλου Πειραιώς, υπό την αποτελεσματική Σοφία Στάικου, πρόσφερε στην Ελλάδα εννέα σύγχρονα θεματικά μουσεία, τα οποία συντηρεί άριστα και προβάλλει διεθνώς. Παράδειγμα το Μουσείο Μαστίχας ή το Μουσείο Αργυροτεχνίας, που εγκαινιάστηκαν το 2016. Η ανάπτυξη πρότυπων και αποτελεσματικών συνεργειών ανάμεσα στο Δημόσιο, την Τοπική Αυτοδιοίκηση και το ΠΙΟΠ απέδωσε, στη Χίο και τα Γιάννενα αντίστοιχα, μουσεία συνυφασμένα με την οικονομική, κοινωνική και καλλιτεχνική φυσιογνωμία τους.

Αλλά και τα άλλα επτά σύγχρονα μουσεία του ΠΙΟΠ, της Πλινθοκεραμοποιίας Τσαλαπάτα στον Βόλο, της Βιομηχανικής Ελαιουργίας στην Αγία Παρασκευή της Λέσβου, της Ελιάς και του Ελληνικού Λαδιού στη Σπάρτη, της Μετάξης στο ακριτικό Σουφλί, της Μαρμαροτεχνίας στην Τήνο, το υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης στη Δημητσάνα και το Μουσείο Περιβάλλοντος στη Στυμφαλία είναι αποδείξεις του έμπρακτου σεβασμού και της αναγνώρισης της συνεισφοράς στην οικονομία, στην καλλιτεχνία και τη δημιουργική ενασχόληση των τοπικών κοινωνιών.

Χθες το απόγευμα, θαυμάζοντας τα έργα του γλύπτη Thorvaldsens στο Μουσείο που έκτισε και αφιέρωσε στον καλλιτέχνη, ενώ ήταν ακόμη εν ζωή, ο βασιλιάς της Δανίας, πλάι στο ανάκτορό του, σκεφτόμουν πόσα ανάλογα θα μπορούσαν να γίνουν στις μεγάλες πόλεις μας, σε συνεργασία Πολιτείας, Αυτοδιοίκησης και ιδιωτών και με χρηματοδότηση από την Ε.Ε. Θέμα αναπτυξιακού οράματος, σχεδιασμού, ανοιχτών οριζόντων.

Ως ένδειξη αναγνώρισης για την προσφορά του ΠΙΟΠ στην πόλη, ο δήμαρχος Ιωαννιτών Θωμάς Μπέγκας τίμησε πρόσφατα τη Σοφία Στάικου αναγορεύοντάς την επίτιμη δημότη. Οι αντίξοοι καιροί που βιώνουμε απαιτούν έργα ελπίδας, αισιοδοξίας, ανάπτυξης, οικοδόμησης του μέλλοντός μας. Ομως, πρωτίστως απαιτούν ανθρώπους χωρίς ιδεοληψίες, που να μη φοβούνται το όποιο κόστος, δυναμικούς, δημιουργικούς, οραματιστές, αποφασισμένους να προσφέρουν στην κοινωνία και τη χώρα μας.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου