Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Οποιος βλέπει ότι χάνει την παρτίδα και δεν το αντέχει, χαλάει το τάβλι, λένε στα καφενεία, και ο ΣΥΡΙΖΑ χάνει ψηφοφόρους από παντού. Ο κ. Ραγκούσης, ο οποίος πριν ανακαλύψει το «φως της Αριστεράς» ξιφουλκούσε κατά του ΣΥΡΙΖΑ και του Τσίπρα, χθες πήρε στον ώμο του τον Πολάκη, παριστάνοντας το θύμα της «κακιάς Δεξιάς».

Ετσι θα πάει η Κουμουνδούρου στις κάλπες, δεν διαθέτει άλλο πολιτικό χώρο να κινηθεί παρά μόνο το ακραίο περιθώριο των Πολάκηδων και του μπαχαλισμού. Ο Μητσοτάκης κυριαρχεί στην Κεντροδεξιά, υπερέχει ακόμη και στην Κεντροαριστερά, όπου ο κ. Τσίπρας κατατάσσεται τρίτος, λογικό είναι η Κουμουνδούρου να στραφεί στα άκρα για να βρει ακροατήριο.

Ο Πρόεδρος της Βουλής, Κώστας Τασούλας, με την παρέμβασή του χθες, έβαλε τα πράγματα στη θέση τους. Κανένας βουλευτής δεν μπορεί να τρομοκρατεί τους υπόλοιπους καταλαμβάνοντας το ιερό βήμα του Κοινοβουλίου. Αν θεωρεί ότι αδικείται, μπορεί να καταφύγει στα μέσα που προβλέπει ο Κανονισμός. Η φαντασίωση ορισμένων ότι υπάρχει «αντιδημοκρατική κόλαση» δεν ακούγεται ούτε στους καφενέδες.

Ωστόσο, το «σόου» του Πολάκη εντάσσεται στον ευρύτερο σχεδιασμό του Τσίπρα να εμφανίσει τάχα τη χώρα ως «τριτοκοσμική». Τα επιχειρήματά τους παραπέμπουν στον πολιτικό παραλογισμό. Αντί ο ΣΥΡΙΖΑ να πει μια συγγνώμη για τη σκευωρία της Νοβάρτις και τη στοχοποίηση των πολιτικών του αντιπάλων, ζητάει τα ρέστα από τη Νέα Δημοκρατία. Αντί να δώσει εξηγήσεις για τα νταραβέρια με τους εργολάβους της Αριστεράς με τα βοσκοτόπια, που έπαιρναν τα δημόσια έργα, καμώνεται τον κατήγορο για «αντιδημοκρατικές εκτροπές».

Οσο για το Κίνημα Αλλαγής που παίζει το ρόλο του «επιτήδεια ουδέτερου», η επιλογή αυτή θα έχει κόστος, οι πολίτες θέλουν καθαρές απαντήσεις απέναντι στους τραμπουκισμούς και όχι ίσες αποστάσεις που θρέφουν τα άκρα.

Η Ελλάδα βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Η οικονομία μπαίνει σε φάση ανάπτυξης, η ανεργία υποχωρεί στα χαμηλότερα επίπεδα των τελευταίων 12 ετών, η πανδημία αναμένεται να μπει σε φάση ύφεσης, η κανονικότητα, που παραμένει βασικός εχθρός της Αριστεράς, επανέρχεται και αυτό τρομάζει τον ΣΥΡΙΖΑ.

Η κυβέρνηση οφείλει να εργαστεί για να εμπεδωθεί το κλίμα ασφάλειας στους πολίτες και να απομονώσει τους θύλακες της τοξικότητας και των ακροτήτων. Η επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ να ταυτιστεί με τον Πολάκη αποτελεί ένα ακόμη «δώρο» του Τσίπρα στον Μητσοτάκη, που απευθύνεται στο ακροατήριο της κανονικότητας και όχι του «μπάχαλο όλα».

ΚΑΤΑΔΙΚΕΣ, ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΦΡΑΣΤΙΚΕΣ

Για άλλη μια φορά οι γνωστοί τραμπούκοι επιτέθηκαν σε βάρος δημοσιογράφων και μελών της Ελληνικής Αστυνομίας. Αυτή τη φορά θέλησαν να τρομοκρατήσουν τον δημοσιογράφο Δημήτρη Καμπουράκη και τον πρόεδρο των ειδικών φρουρών, Β. Ντούμα, με γκαζάκια και εκρηκτικούς μηχανισμούς, ενώ οι τραμπουκισμοί συνεχίσθηκαν με επιθέσεις στο υπουργείο Πολιτικής Προστασίας και στα γραφεία της Αττικής Οδού.

Η προσπάθειά τους δεν θα περάσει, οι δημοσιογράφοι θα συνεχίσουν να κάνουν τη δουλειά τους, όμως οι καταδίκες των επιθέσεων δεν πρέπει να μένουν μόνο σε επίπεδο ανακοινώσεων. Είναι καθήκον της Πολιτείας να βρει τους δράστες των τρομοκρατικών επιθέσεων με τα γκαζάκια και να τους οδηγήσει στη Δικαιοσύνη. Η αίσθηση της ατιμωρησίας, που επικρατεί για τους τραμπούκους με τα γκαζάκια, λειτουργεί σε βάρος της Δημοκρατίας και της ασφάλειας. Γι’ αυτό λοιπόν όχι μόνο φραστικές καταδίκες, αλλά και δικαστικές.

*Ο Πάνος Αμυράς είναι διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr