Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα
Είναι αδύνατον να περπατήσω περισσότερα από εκατό μέτρα και να μη με σταματήσουν πολίτες οι οποίοι βρίσκονται σε απόγνωση. Και δεν είναι οι εισαγόμενοι και κατ’ επάγγελμα ζήτουλες των όμορων βαλκανικών χωρών – η Ελλάδα με τον ΣΥΡΙΖΑ επέστρεψε οικονομικά στα Βαλκάνια. Είναι Ελληνες πολίτες αξιοπρεπείς, που βιώνουν πλέον την πλήρη ένδεια.
Είναι άνθρωποι που πριν από την αναρρίχηση στην εξουσία των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ μπορούσαν δύσκολα, αλλά πάντως κατάφερναν και συντηρούσαν τη μικρή οικογενειακή τους επιχείρηση. Τα έφερναν βόλτα και τάιζαν τα παιδιά τους και πλήρωναν τις υποχρεώσεις τους. Αυτοί οι ίδιοι σήμερα κάθονται στη γωνία του δρόμου και με απόλυτη ντροπή απλώνουν διστακτικά το χέρι και ζητούν το ελάχιστο που ο καθένας μας μπορεί να συνεισφέρει. Δεν σηκώνουν το πρόσωπό τους, δεν σε κοιτάζουν στα μάτια και ψιθυρίζουν από καρδιάς ένα ευχαριστώ για το μισό ευρώ που μπαίνει στην απλωμένη παλάμη τους.
Πώς καταντήσατε έτσι τους πολίτες, κύριοι της Αριστεράς, και καθισμένοι πίσω από τα πολυτελή γραφεία σας και ξαπλωτοί στα υπηρεσιακά σας αυτοκίνητα κρύβεστε και δεν βλέπετε την απελπισία που φέρατε στους πολίτες αντί της ελπίδας που τους πουλήσατε;
Τραμπ, Μπάιντεν και το δράμα των ομήρων
Πώς αφήνετε απροστάτευτους τους ανθρώπους που πίστεψαν στη χρυσόσκονη με την οποία πασπαλίσατε τη σκληρή καθημερινότητά τους για να υφαρπάξετε την ψήφο τους και σήμερα δεν τους είδατε και δεν τους ξέρετε; Αποθησαυρίζετε και το τελευταίο ευρώ από τους απάνθρωπα φορολογούμενους εργαζόμενους μισθωτούς και συνταξιούχους και το βάζετε στην άκρη για να το μοιράσετε προεκλογικά στους Ελληνες που βρίσκονται σε έσχατη πενία, για να τους αναγκάσετε να σας ξαναψηφίσουν. Δεν ρίχνετε ούτε ένα ευρώ στην αγορά για να κινηθεί, να ανοίξει κάποια θέση εργασίας, να πορευτούν και όσοι με νύχια και με δόντια κρατούν ανοιχτά τα μαγαζιά τους…
Αποτύχατε παταγωδώς. Αυτή είναι η μόνη αλήθεια. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Και όμως ιδεολογικά σκληροί, ανέκφραστοι, παγωμένοι και γαντζωμένοι στην εξουσία μένετε ως δειλοί ζεστοθεσούληδες, αγνώμονες προς έναν ολόκληρο κόσμο που εξαπατήσατε.
Ξέρετε πολύ καλά ότι είστε ανίκανοι να κινήσετε την οικονομία. Είστε ανίκανοι να προσφέρετε ασφάλεια στον πολίτη που ζει με τα κουπόνια αντί μισθού. Γιατί δεν φεύγετε;
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου