Ισορροπίες
Αλλοι παράγοντες, συμπεριλαμβανομένου του Ζελένσκι και αρκετών Ευρωπαίων ηγετών, θα ήθελαν να συμμετάσχουν στις όποιες συνομιλίες, ενώ άλλοι συμμετέχοντες, συμπεριλαμβανομένης κυρίως της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, είναι εμφανώς σιωπηλοί. Αυτό που είναι εντυπωσιακό σε αυτές τις πολλαπλές συζητήσεις είναι ότι οι συμμετέχοντες, χωρίς εξαίρεση, επιμένουν να μιλούν ή να μη μιλούν ο ένας μετά τον άλλον.
Η βαθύτερη διαφορά στην εννοιολόγηση του πολέμου από τον Τραμπ και τον Πούτιν είναι ότι για τον πρώτο είναι μια μη λογική διαστρέβλωση που πρέπει να σταματήσει το γρηγορότερο δυνατό, ενώ για τον δεύτερο είναι μια εκδήλωση της αμείωτης αντιπαράθεσης μεταξύ Ρωσίας και Δύσης.
Ο ισχυρισμός του Πούτιν ότι η Ρωσία δεν είχε άλλη επιλογή τον Φεβρουάριο του 2022 μεταφράζεται στην εμμονή του για τον έλεγχο της στρατηγικής πρωτοβουλίας και τη συνέχιση των επιθετικών επιχειρήσεων στο Ντονμπάς. Για τον Τραμπ, το κύριο επιχείρημα για τον τερματισμό του πολέμου είναι οι συνέπειες στην οικονομία της Ρωσίας. Ο Πούτιν, ωστόσο, επιμένει να παρουσιάζει μια απολύτως υγιή οικονομική εικόνα. Κανένας εμπειρογνώμονας δεν μπορεί να πει με σιγουριά ότι ο Πούτιν είναι ενήμερος για την κατάσταση στη ρωσική αμυντική βιομηχανία, η οποία αγωνίζεται να αντισταθμίσει τις μεγάλες απώλειες αρμάτων μάχης και άλλων οπλικών συστημάτων.
Ο Ζελένσκι είναι ανήσυχος για τις παραμέτρους μιας πιθανής συμφωνίας ΗΠΑ-Ρωσίας και δεν προσπαθεί ούτε να αντικρούσει ανοιχτά τον Τραμπ ούτε να θεωρηθεί ο ίδιος δεδομένος. Εχει εγκαταλείψει το σχέδιό του για μια δεύτερη Σύνοδο Κορυφής Ειρήνης, αλλά επιμένει στο αίτημα για γρήγορη ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ.
Η πρότασή του για ειρηνευτική δύναμη η οποία θα αριθμεί 200.000 στρατιώτες είναι κατά πολύ μεγαλύτερη από τον μέγιστο αριθμό που αναφέρουν ακόμη και οι πιο τολμηροί Ευρωπαίοι πολιτικοί. Επίσης, η επιθυμία του για ανάπτυξη αμερικανικών στρατευμάτων δεν έχει την υποστήριξη της ομάδας του Τραμπ.
Στάση αναμονής από την Κίνα
Η Κίνα προτιμά να περιμένει παρά να ενεργοποιήσει το δικό της ειρηνευτικό σχέδιο ενώ η παρουσία του αντιπροέδρου της Κίνας, Χαν Ζενγκ, στην τελετή ορκωμοσίας του Τραμπ ήταν σαφές σημάδι ετοιμότητας για συνεργασία. Γνωρίζοντας πόσο ανήσυχος είναι ο Πούτιν για κάθε ένδειξη θετικών εξελίξεων στις σχέσεις ΗΠΑ-Κίνας, τα πράγματα περιπλέκονται. Οι Ρώσοι ειδικοί έχουν ελάχιστη εικόνα για τις πολιτικές προτιμήσεις του Πεκίνου.
Οι επιδιώξεις του Σι Τζινπίνγκ είναι προφανώς πολύ διαφορετικές και η Ρωσία δεν μπορεί να περιμένει ρεαλιστικά βοήθεια από την Κίνα. Ο Πούτιν αναμένει ότι οι επικείμενες ειρηνευτικές συνομιλίες θα επιβεβαιώσουν την ιδιότητά του ως παγκόσμιου πολιτικού στο ίδιο επίπεδο με τον Τραμπ και τον Σι Τζινπίνγκ, αλλά κανένας από τους δύο δεν μπορεί να τον αντιμετωπίσει ως ίσο.
ΘΑ ΕΙΝΑΙ «ΟΜΗΡΟΣ» ΤΟΥ ΡΩΣΙΚΟΥ ΒΕΤΟ
Γιατί είναι λάθος η αποστολή ειρηνευτικής αποστολής από τον ΟΗΕ
Ο Αυστριακός στρατηγός Ρόμπερτ Μπρίγκερ, πρόεδρος της Στρατιωτικής Επιτροπής της Ε.Ε., σε συνέντευξη στις 26 Ιανουαρίου στη γερμανική «Die Welt am Sonntag», πρότεινε μια ειρηνευτική αποστολή με εντολή ΟΗΕ για την επιτήρηση και την επιβολή μιας ενδεχόμενης κατάπαυσης του πυρός σε μια εδαφικά μειωμένη Ουκρανία. Η πρόταση προβλέπει τον «Παγκόσμιο Νότο» και άλλες αποδεκτές από τη Ρωσία χώρες να συμμετάσχουν μαζί με τους δυτικούς συμμάχους σε αυτή τη δύναμη υποστήριξης της ειρήνης στην Ουκρανία.
Σε αυτά τα βασικά στοιχεία, η πρόταση του Μπρίγκερ αποκλίνει από τη συναίνεση μεταξύ των Ευρωπαίων συμμάχων που σκέπτονται να αναπτύξουν μια στρατιωτική παρουσία μετά την ανακωχή στην Ουκρανία. Συμφωνούν από κοινού με το Κίεβο ότι η αποστολή θα είναι συμμαχική (Ευρωατλαντική) στη σύνθεσή της και δεν θα υπόκειται σε εντολή του ΟΗΕ, πόσω μάλλον στον αναπόφευκτο και απαράδεκτο ρωσικό έλεγχο μιας τέτοιας εντολής
Φαίνεται, επίσης, να συμφωνούν ότι η αποστολή θα περιλαμβάνει τόσο τη διατήρηση της ειρήνης όσο και την αποτροπή της επαναλαμβανόμενης ρωσικής επίθεσης. Σκιαγραφώντας ορισμένες από τις παραμέτρους της αποστολής υποστήριξης της ειρήνης, ο Μπρίγκερ προβλέπει ότι τα στρατεύματα θα παρακολουθούν την κατάπαυση του πυρός στην αποστρατικοποιημένη ζώνη κατά μήκος της γραμμής επαφής.
Σύνθεση
Ο αριθμός των στρατευμάτων που απαιτούνται θα είναι «στο υψηλότερο όριο ενός πενταψήφιου αριθμού», δηλαδή θα πλησιάζει τους 100.000. Τα κράτη-μέλη της Ε.Ε. θα μπορούσαν, με την επιφύλαξη μιας πολιτικής απόφασης, «να παράσχουν σημαντικές συνεισφορές στρατευμάτων για την επίβλεψη της κατάπαυσης του πυρός στην Ουκρανία». Είναι, ωστόσο, «όχι μόνο Ευρωπαίοι… αλλά και [προσωπικό] από τον παγκόσμιο Νότο ή τον Καύκασο».
Η ενδιαφέρουσα αναφορά σε στρατεύματα «από τον Καύκασο» μαζί με αυτά από τον «Παγκόσμιο Νότο» αποκαλύπτει μια αναζήτηση για συνεισφορές στρατευμάτων από χώρες των οποίων η συνεργασία μπορεί να είναι ελκυστική για τη Ρωσία. Αυτό, με τη σειρά του, αντανακλά την προσδοκία -αν και δεν δηλώθηκε ανοιχτά- ότι μια εντολή του ΟΗΕ θα πρέπει να διαπραγματευτεί με τη Ρωσία μήπως η Ρωσία την εμποδίσει στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ.
Το αν ο στρατηγός Μπρίγκερ εκπέμπει συστάσεις που μπορεί να έχει υποβάλει στη Στρατιωτική Επιτροπή και τις πολιτικές αρχές της Ευρωπαϊκής Ενωσης ή μπορεί να μιλήσει χωρίς άδεια για να εκτοξεύσει ένα δοκιμαστικό αερόστατο δεν είναι σαφές. Ως Αυστριακός, η πρότασή του μπορεί να αντικατοπτρίζει το ήθος ουδετερότητας της χώρας του μεταξύ Δύσης και Ρωσίας. Η πρόταση φαίνεται να μην ευθυγραμμίζεται με τις τρέχουσες συζητήσεις μεταξύ των Ευρωπαίων συμμάχων και μεταξύ αυτών και της Ουκρανίας. Είναι εκτός πραγματικότητας.
Η Ρωσία έχει χρησιμοποιήσει πάντα το δικαίωμα αρνησικυρίας της για να διαμορφώσει τις διεθνείς εντολές διατήρησης της ειρήνης προς το δικό της συμφέρον στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και στον ΟΑΣΕ σχετικά με ένοπλες συγκρούσεις που η ίδια η Μόσχα είχε υποκινήσει στο «εγγύς εξωτερικό» της. Η Ρωσία επέμενε επιτυχώς να συμμετέχει σε τέτοιες ειρηνευτικές αποστολές παρά το γεγονός ότι εμπλέκεται σε αυτές τις συγκρούσεις. Ετσι, μόλις η εντολή για ειρηνευτική αποστολή δινόταν από τον ΟΗΕ, η Ρωσία ασκούσε βέτο. Τέτοια ήταν η ιστορία και η κατάληξη της ειρηνευτικής αποστολής του ΟΗΕ στην Αμπχαζία της Γεωργίας.
Αν η Ε.Ε. επρόκειτο να επιδιώξει εντολή του ΟΗΕ για διατήρηση της ειρήνης μετά την ανακωχή στην Ουκρανία, θα αντιμετώπιζε το βέτο της Ρωσίας. Οι διαπραγματεύσεις για ενδεχόμενες επιλογές συντάχθηκαν κυρίως από τον πρώην γ.γ. του ΝΑΤΟ Αντερς Φογκ Ράσμουσεν το 2022. Περιέγραφε τις μεταπολεμικές δεσμεύσεις ασφαλείας για την Ουκρανία μόνο από τις δυτικές χώρες, εξαιρώντας προγραμματικά τη Ρωσία.
Η Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ το 2024 υιοθέτησε το Συμφωνητικό της Ουκρανίας, αποκλείοντας οποιαδήποτε ρωσική συμμετοχή σε ειρηνευτικές ή μεταπολεμικές εγγυήσεις ασφαλείας. Αυτά ορίζονται σαφώς ως θέματα μεταξύ της Ουκρανίας και των εταίρων της στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. αποκλειστικά.
Από το 2022, η Ουκρανία έχει βγει από την «γκρίζα ζώνη» μεταξύ Ρωσίας και Δύσης, μετακινώντας την Ουκρανία στη δυτική τροχιά. Αυτή η ιστορική αλλαγή, ωστόσο, θα αντιστραφεί από μια αποστολή ειρηνευτικής υποστήριξης στην Ουκρανία υπό την εντολή των Ηνωμένων Εθνών, με την επιφύλαξη της ρωσικής έγκρισης των παραμέτρων της και των χωρών που συνεισφέρουν, συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας. Μια τέτοια αποστολή θα αντιστρέψει τη δυτική τροχιά της Ουκρανίας, οδηγώντας μια συρρικνωμένη Ουκρανία πίσω στην «γκρίζα ζώνη» που υπήρχε πριν από το 2022 μεταξύ Ρωσίας και Δύσης.
Ειδήσεις σήμερα
Τέμπη: Αποφασισμένος ο Μητσοτάκης να γκρεμίσει τις θεωρίες «συγκάλυψης»
Οι συντάξεις επαγγελματιών με τις νέες εισφορές [πίνακες με όλα τα ποσά]
Θεσσαλονίκη: Eντοπίστηκε σορός μετά απο πυρκαγιά σε σπίτι στη Νέα Μηχανιώνα
Ροή Ειδήσεων 
