Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη*

Κάποιοι (στην Ελλάδα) θυμήθηκαν τις επιδοτήσεις που έγιναν καπνός σε σκυλάδικα, άλλοι (στην Ισπανία) τις υπερταχείες που ταξιδεύουν χωρίς επιβάτες, πολλοί δεν μίλησαν καθόλου. Το πρόβλημα λοιπόν δεν είναι οι απαράδεκτες δηλώσεις του Ντάισελμπλουμ για τις χώρες του Νότου που παίρνουν δανεικά για να τα χαλάνε σε ποτά και γυναίκες. Το πραγματικό πρόβλημα είναι ποιοι δεν αντέδρασαν σε αυτές. Είδατε πολλούς από τις χώρες του πλούσιου Βορρά να αντιδρούν ή να κρατούν αποστάσεις; Είδατε μήπως ομοβροντία δηλώσεων αλληλεγγύης για τους λαούς που διασύρει ο Ολλανδός πολιτικός ή τουλάχιστον δηλώσεις που να διατρανώνουν το πνεύμα ισότητας μεταξύ των χωρών της Ε.Ε.;

Οσοι έβγαλαν στη σέντρα τον προκλητικό Γερούν ήταν από χώρες του Νότου. Ιταλία, Ισπανία και Πορτογαλία βγήκαν στην επίθεση, ζητώντας μέχρι και την παραίτησή του, ανάμεσά τους και ο Ισπανός Ντε Γκίντος που ευελπιστεί να τον διαδεχθεί στην προεδρία του Eurogroup. Οσο για τη θεσμική Ευρώπη, αυτή εκφράστηκε από τον εκπρόσωπο του Γιούνκερ που υπενθύμισε χλιαρά πως καθένας είναι υπεύθυνος για τα σχόλιά του.

Είναι προφανές ότι το χάσμα μεταξύ του πλεονασματικού Βορρά και του ελλειμματικού Νότου στην Ευρώπη είναι μεγαλύτερο ακόμα και από εκείνο που χώριζε Βόρειους και Νότιους στον αμερικανικό εμφύλιο. Οι τεράστιες πολιτικές, πολιτιστικές και δημοσιονομικές διαφορές δεν καλύφθηκαν ποτέ από τα ενωμένα αστέρια των Βρυξελλών. Βρίσκονται πάντα πίσω από κάθε σύνοδο κορυφής, υποβόσκουν πίσω από κάθε Eurogroup και απλά ψάχνουν την ευκαιρία για να εκδηλωθούν. Ακόμα και με τον άκομψο τρόπο του Ντάισελμπλουμ, για να μας υπενθυμίζουν πως δεν υπήρξε ποτέ ισότιμη σχέση μεταξύ των δύο γεωγραφικών και πολιτικών μπλοκ. Οσο για τις περίφημες συμμαχίες του Νότου, δεν είναι τίποτα περισσότερο από την επιβεβαίωση πως για να ψάχνει κάποιος σύμμαχο σημαίνει πως έχει εχθρό.

Αντίστοιχες πολιτικές διαφορές υπάρχουν και με τα πρώην ανατολικά κράτη, που συχνά βρίσκονται αν όχι σε τροχιά σύγκρουσης (βλ. μεταναστευτικό), σίγουρα σε διαφοροποίηση με τις Βρυξέλλες. Η ενωμένη Ευρώπη λοιπόν έχει πολλά να λύσει, και ένα από αυτά είναι οι διαφορετικοί ρυθμοί με τους οποίους τρέχουν τα κράτη στο έδαφός της. Εξ ου και η Ευρώπη των πολλών ταχυτήτων που ευαγγελίζονται πλέον όλοι.

Οσο για τον Νταισελμπλουμ, απλά να υπενθυμίσουμε ότι ο Τζορτζ Μπεστ το είχε πει πρώτος, και μάλιστα με χιούμορ: «Ξόδεψα το 90% των χρημάτων μου σε ποτά, κορίτσια και γρήγορα αυτοκίνητα. Τα υπόλοιπα απλώς τα σπατάλησα».

*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου 

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου