Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης

Φέτος, το Βερολίνο έστειλε και πάλι το λάθος μήνυμα προς όλες τις χώρες. Κήρυξε με πολιτική απόφαση το τέλος της πανδημίας. Ενα τέλος που σίγουρα δεν έχει έρθει και στην πραγματικότητα κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει με σιγουριά το πότε θα έρθει.

Η στενόμυαλη πολιτική της Γερμανίας εξακολουθεί να δημιουργεί προβλήματα. Πριν καλά καλά δουν πώς θα αντιμετωπίσουν το επερχόμενο κύμα της πανδημίας άρχισαν να λένε ότι θα διορίσουν τον Κρίστιαν Λίτνερ, ως νέο «μικρό Σόιμπλε» στο υπουργείο Οικονομικών. Λένε, ακόμα, πως δεν πρόκειται να υπάρξουν νέα πακέτα στήριξης της οικονομίας και πως έχει έρθει η ώρα να επιστρέψουν οι χώρες στην οδό της σκληρής δημοσιονομικής πειθαρχίας.

ΧΩΡΙΣ καν να γνωρίζουν ποια θα είναι η εξέλιξη της νέας υπερδιασποράς του κορονοϊού, άρχισαν τις κορόνες. Και τώρα μοιάζουν και πάλι όλοι σαστισμένοι. Στην Ολλανδία επαναφέρουν άρον άρον τα μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης που είχαν αρθεί πριν από έναν περίπου μήνα. Στη Γερμανία, ξύπνησαν από τον λήθαργο, και τώρα κατανόησαν πως έχουν παρόμοιο ποσοστό εμβολιασμού με το δικό μας. Στη Γαλλία, ο Μακρόν θα κάνει διάγγελμα για την πανδημία αύριο το βράδυ.

ΓΙΑ τις χώρες της ανατολικής Ευρώπης και των Βαλκανίων ούτε συζήτηση. Ο ψεκασμένος εθνικισμός έχει οδηγήσει σε σκηνές… Μπέργκαμο και το lockdown μοιάζει αναπόφευκτο.

ΔΥΣΤΥΧΩΣ, όμως, η Ευρώπη εδώ και πολλά χρόνια έχει χάσει τον προσανατολισμό της. Στρουθοκαμηλίζει επικίνδυνα. Το ίδιο έκανε και με την οικονομική κρίση. Η αυστηρότητα του Βερολίνου και των δορυφόρων του κόντεψαν να διαλύσουν το ευρώ. Το ίδιο μπάχαλο δημιουργεί και το χωρίς ιδιαίτερες βάσεις -όπως αποδεικνύεται- σχέδιο για την πράσινη ενεργειακή μετάβαση. Μόλις στο ξεκίνημα διαπιστώθηκε πως δεν είχε γίνει καμία προετοιμασία για την αντιμετώπιση μια ενεργειακής κρίσης.

ΜΙΑ επανάληψη των ίδιων πολιτικών στην οικονομία και στη μετά πανδημία εποχή μπορεί να δημιουργήσει νέα αναταραχή. Και μετά θα το παίζουν όλοι… σοκαρισμένοι. Θα αναρωτιούνται… έκπληκτοι γιατί οι πολίτες κινούνται προς τα άκρα του πολιτικού συστήματος, γιατί οι αρνητές της πραγματικότητας κερδίζουν έδαφος.

ΑΝ δεν υπάρξει στροφή σε πολιτικές που να στηρίζουν τις ευάλωτες οικονομίες και την ευρωπαϊκή μεσαία τάξη, τότε οι εξελίξεις θα είναι δυσάρεστες.