Το να ομφαλοσκοπείς στο γαλάζιο στρατόπεδο για το τι τελικά σημαίνει για τους Ελληνες τυροκόμους η συμφωνία μεταξύ Ευρώπης και Καναδά όταν η κυβέρνηση σχεδιάζει τη νέα μεγάλη επιδρομή ύψους 3,6 δισεκατομμυρίων με θύματα μισθωτούς και συνταξιούχους μοιάζει εξίσου ακατανόητο.
Το να δημιουργούνται εσωκομματικές έριδες όταν η συσπείρωση των ψηφοφόρων της Ν.Δ. ξεπερνά το 90% και οι εισροές από τα άλλα κόμματα είναι πρωτοφανείς για τη μνημονιακή περίοδο αφήνει ασυγκίνητους τους πολλούς.
Ο κόσμος της Νέας Δημοκρατίας και όσοι πιστεύουν στην ανάγκη πραγματικών μεταρρυθμίσεων έχουν μία ξεκάθαρη θέση, την οποία δεν μπορεί να παρερμηνεύσει κανείς: Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. έχει αποτύχει σε όλα τα μεγάλα ζητήματα και όσο γρηγορότερα φύγει τόσο καλύτερα για τη χώρα.
Οι θεωρίες της εθνικής συνεννόησης έχουν ακυρωθεί από τον Σεπτέμβριο του 2015, όταν ο Τσίπρας στις προεκλογικές του ομιλίες φώναζε: «Τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν».
Ποιος μπορεί να πιστέψει ότι τώρα ο σημερινός πρωθυπουργός ενδιαφέρεται να «αγκαλιάσει» όσους ήθελε να εξοντώσει πολιτικά;
Τι συνεννόηση να επιδιώξεις με έναν πολιτικό που μέσα σε 2 χρόνια διέλυσε ό,τι καλό είχε γίνει από την κυβέρνηση της Ν.Δ. και, αντί να σκίσει τα Μνημόνια, υπέγραψε ένα και πάει για το δεύτερο;
Πώς να εμπιστευθείς τον πρωθυπουργό που με κάθε ευκαιρία επιτίθεται με λύσσα και ταξικό μίσος στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης;
Πώς να καθίσεις στο ίδιο τραπέζι με τους υπουργούς του Μαξίμου που καθημερινώς διαστρεβλώνουν τα πάντα για τη Ν.Δ.;
Ντόναλντ Τραμπ και Δαλάι Λάμα
Για όσους δεν το έχουν καταλάβει ακόμα, το μοναδικό υπαρκτό δίλημμα είναι «με τον ΣΥΡΙΖΑ ή με την κοινωνία». Οι πολίτες, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, έχουν λάβει την απόφασή τους απορρίπτοντας τον Τσίπρα και γνωρίζοντας ότι η Νέα Δημοκρατία θα έχει την τελευταία ευκαιρία να αποτρέψει την οριστική διάλυση του αστικού κράτους και τη διολίσθηση σε καταστάσεις τύπου Βενεζουέλας.
Σε αυτό το δίλημμα δεν χωρούν μέσες λύσεις που θυμίζουν πρακτικές ΠΑΣΟΚ του ’80, συμβιβαστικές προτάσεις που κρύβουν προσωπικά συμφέροντα, σιωπές που οπλίζουν τους θρασείς του ΣΥΡΙΖΑ.
Η κυβέρνηση με τον προπαγανδιστικό της μηχανισμό αξιοποίησε πλήρως το σκηνικό αλαλούμ που επικράτησε για λίγες ώρες στο γαλάζιο στρατόπεδο αλλά δεν της αρκεί για να αποφύγει την ετυμηγορία του ελληνικού λαού.
Ωστόσο, ο πρόεδρος της Ν.Δ., Κυριάκος Μητσοτάκης, θα κατάλαβε ότι η μεγάλη δυσκολία δεν είναι να κερδίσει τις εκλογές αλλά να κυβερνήσει βάζοντας στην άκρη μικροκομματικές τακτικές, προσωπικές μωροφιλοδοξίες και λαϊκιστικά τρικ, τα οποία δεν ενδημούν μόνο στον ΣΥΡΙΖΑ.
Για το λόγο αυτό οφείλει να επιλέξει τους καλύτερους που έχουν τη βούληση να προσφέρουν με ιδέες και σχέδιο και να πορευθεί με τους πολλούς που θέλουν γνήσιες μεταρρυθμίσεις για να φύγει η χώρα από το βάλτο της ύφεσης και να επιστρέψει στην κανονικότητα και τη βιώσιμη ανάπτυξη.
Ολα τα υπόλοιπα ανήκουν στη σφαίρα της παραπολιτικής που καλύπτουν την πραγματική πολιτική πρόταση αλλά διαρκούν όσο ένα πυροτέχνημα.
*Ο Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής