Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Η απορία μου είναι πώς ο Αλέξης Τσίπρας, τεσσεράμισι χρόνια πρωθυπουργός, δεν είχε ακούσει το πάγιο αίτημα του Πολεμικού Ναυτικού: Απόκτηση σύγχρονων φρεγατών για τον έλεγχο του Αιγαίου, ήτοι συστήματα που διαθέτει η γαλλική φρεγάτα Belharra. Εχασε όμως την ευκαιρία να καλέσει στο Πολιτικό Γραφείο τον ναύαρχο Αποστολάκη, τον οποίο τιμά -αφού πρώτα τον χαρακτήρισε αποστάτη- να εξηγήσει γιατί οι φρεγάτες έπρεπε να είχαν παραγγελθεί από το 2015, ώστε να μην επιτραπεί στην Τουρκία να αλωνίζει. Ψιλά γράμματα!

Το ζήτημα για τον ΣΥΡΙΖΑ ήταν να δηλώσει ότι οι φρεγάτες είναι ακριβές και θα τις πληρώσει ο ελληνικός λαός. «Στους χαμένους, χαιρετίσματα», που έλεγε και η γιαγιά μου.

Η συμφωνία AUKUS -αλλά και η εγκατάλειψη των συμμάχων των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν- είναι… η μισή δήλωση του Μπάιντεν: «Η Αμερική επιστρέφει». Πράγματι επιστρέφει, αλλά στην περιοχή που δεν θέλει να ελέγξει η Κίνα. Για να το πούμε με δυο λόγια, η εξωτερική και η αμυντική πολιτική της Αμερικής άλλαξε ρότα. Δεν σημαίνει -ακόμη- ότι στρέφει την πλάτη στους συμμάχους της στην Ευρώπη, αλλά μπορούμε να πούμε ότι φαίνεται να μετατοπίζεται το κύριο ενδιαφέρον της. Είτε το βαθύ αμερικανικό κράτος θεωρεί δεδομένη την Ευρώπη είτε δεν περιμένει περισσότερα από όσα της έχει δώσει.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, που κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τον αγώνα που δίνει από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε τη διακυβέρνηση για να μην παίρνονται αποφάσεις στην Ευρωπαϊκή Ενωση, αλλά και στους διεθνείς οργανισμούς, με την Ελλάδα απούσα -γνώστης και της διάστασης της ευρωπαϊκής άμυνας στην ευαίσθητη περίοδο ισορροπιών που διάγουμε- προχώρησε στο… «Ελλάς-Γαλλία Συμμαχία», όπου κερδίζουν αμφότεροι οι συμβαλλόμενοι.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι είναι στο τελικό στάδιο και η αμυντική συμφωνία της Ελλάδας με τις ΗΠΑ -«την ιστορική σύμμαχο σε επίπεδο αξιών», όπως είπε ο πρόεδρος Μακρόν- που θα υπογραφεί στις 14 Οκτωβρίου στην Ουάσιγκτον. Εν όψει της υπογραφής, αναμένεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης να επιδιώξει ρητή αμερικανική δήλωση υπέρ της Ελλάδας, έναντι της τουρκικής παραβατικότητας στο Αιγαίο.

Οι φρεγάτες και τα Rafale, αν δεν αλλάζουν ολοσχερώς τις ισορροπίες των δυνάμεων στο Αιγαίο, θα αποτελέσουν την τέλεια ασπίδα απέναντι στη μονίμως απειλητική Τουρκία, η οποία, επειδή βιώνει μια ρευστή οικονομική, πολιτική και διπλωματική πραγματικότητα, αμύνεται απειλώντας.

Η ερώτηση είναι απλή: Ποια από τις συμφωνίες που προωθεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης και θωρακίζουν την Ελλάδα, θα μπορούσε να διαπραγματευτεί να κλείσει και να εκτελέσει ο Αλέξης Τσίπρας;

Την απάντηση την ξέρουμε, όλοι.