Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη

Πρόσφατα η στήλη έλαβε δύο πολύ ενδιαφέρουσες επιστολές, η κάθε μία από τις οποίες ζητά μια λογική απάντηση. Η πρώτη είναι από τους αποφοίτους του τμήματος Γλώσσας, Φιλολογίας και Πολιτισμού Παρευξείνιων Χωρὠν του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, οι οποίοι δεν μπορούν, μεταξύ άλλων, να λάβουν μέρους σε διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ. «Το τμήμα ιδρύθηκε το 2000 και έκτοτε, 21 έτη μετά, δεν έχουμε ακόμη εργασιακά δικαιώματα! Δεν συμπεριλαμβανόμαστε σε καμία προκήρυξη γιατί δεν έχουμε κωδικό Π.Ε.! Είμαστε ανύπαρκτοι και αόρατοι, χωρίς εργασιακά δικαιώματα, καθώς δεν μπορούμε να εργαστούμε στο αντικείμενό μας, παρά μόνο σε ιδιωτικά φροντιστήρια με συνθήκες εκμετάλλευσης. Οι πρώτοι μας απόφοιτοι δε έχουν πλέον φτάσει τα σαράντα όντας άνεργοι, υποαπασχολούμενοι ή εργαζόμενοι σε άσχετες θέσεις εργασίας», σημειώνουν και απευθυνόμενοι στην υπουργό Παιδείας -εν είδει ανοικτής επιστολής-, αναρωτιούνται γιατί εφόσον ανήκουν σε κρατικό πανεπιστήμιο δεν έχουν κωδικό Π.Ε. (Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση).

Την ίδια στιγμή, κάποιοι άλλοι απόφοιτοι, από ιδιωτικούς φορείς εκπαίδευσης αυτή τη φορά, περιγράφουν τη δική τους πονεμένη ιστορία. Το θέμα αφορά μερικές εκατοντάδες απόφοιτων μαιών και μαιευτών ιδιωτικών κολεγίων με δίπλωμα αγγλικών πανεπιστημίων. Σύμφωνα με την επιστολή αναγνώστη της στήλης «μέχρι τις 20/12/20 δικαίωμα απόδοσης επαγγελματικών δικαιωμάτων για αυτούς τους αποφοίτους είχε το επαγγελματικό τους σωματείο ΣΕΜΜΑ. Ουδεμία άδεια χορηγήθηκε ποτέ -για ευνόητους λόγους- από το σωματείο. Μετά την 20/12/20 οι απόφοιτοι αυτοί είναι στον αέρα, αφού το δικαίωμα αφαιρέθηκε από το ΣΕΜΜΑ αλλά δεν υπήρξε πρόβλεψη για κάποιον άλλον οργανισμό π.χ. ΔΟΑΤΑΠ ή ΑΤΕΕΝ».

Η αλήθεια είναι ότι το θέμα των επαγγελματικών δικαιωμάτων δεν αφορά αποκλειστικά το υπουργείο Παιδείας, καθώς λόγο και ευθύνη έχουν και άλλα συναρμόδια υπουργεία, ανάλογα με την ειδικότητα, όπως π.χ. το Υγείας, αλλά και τα επιμελητήρια και τα σωματεία που διαφωνούν ή συμφωνούν με την απόδοση των επαγγελματικών δικαιωμάτων. Το θέμα δεν είναι ποιος έχει δίκιο ή άδικο, αλλά ότι όλοι πρέπει να γνωρίζουν ποιοι είναι οι κανόνες και τι ακριβώς ισχύει στην αγορά εργασίας πριν πάρουν μια απόφαση σπουδών που θα καθορίσει το υπόλοιπο της ζωής τους.

*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου