Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος

Ο Ρεπουμπλικανός γερουσιαστής μετέφερε την απόγνωση των συναδέλφων του στο Κογκρέσο, όταν οι δημοσιογράφοι τούς πολιορκούν για να τους αποσπάσουν μια δήλωση σχετικά με την τελευταία ατάκα του προέδρου. «Κάνει θεατρικές παρεμβάσεις σε καθημερινή βάση δημιουργώντας συνεχείς αντιπερισπασμούς. Ετσι, κατάφερε να γίνει το πλέον επικρινόμενο πρόσωπο στον κόσμο. Δυστυχώς, του λέω να συμμαζευτεί κάπως, αλλά δεν με ακούει».

Προσοχή! Ολα αυτά τα λέει ένας άνθρωπος που διατηρεί άριστη σχέση με τον Τραμπ κι έχει το laissez-passer στον Λευκό Οίκο. Πού να ήταν και εχθρός…

Ενας μήνας Τραμπ στην εξουσία ήταν αρκετός για να κάνει την Αμερική μαλλιά-κουβάρια. Χρειάζεται πράγματι ταλέντο για να το πετύχει κανείς κι ο νέος πρόεδρος διαθέτει άφθονο. Η κακή μέρα φάνηκε από το πρωί, με το διάταγμα απαγόρευσης εισόδου προσφύγων και μεταναστών από επτά μουσουλμανικές χώρες, που προκάλεσε κύμα διαδηλώσεων στις ΗΠΑ και το εξωτερικό και μπλοκαρίστηκε από την αμερικανική Δικαιοσύνη.

Υστερα ήρθε το Russia Gate, με το σύμβουλο Εθνικής Ασφαλείας, Μάικ Φλιν, να παραιτείται λόγω παράνομων επαφών με τον Ρώσο πρέσβη, υπόθεση στην οποία φέρονται αναμιγμένοι τουλάχιστον άλλοι τρεις συνεργάτες του προέδρου. Τα ανώτατα κλιμάκια της κρατικής μηχανής έχουν παραλύσει, καθώς αρκετές θέσεις συμβούλων Εθνικής Ασφαλείας παραμένουν κενές. Χάος όμως επικρατεί και στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Τα καθημερινά μπρίφινγκ επί Ομπάμα διεδέχθηκε η απόλυτη σιγή, καθώς πολλοί διπλωμάτες καριέρας πολεμάνε να μαντέψουν τι θέλει να πει ο πρόεδρος με τις νεφελώδεις και αντιφατικές δηλώσεις του γύρω από όλη την γκάμα θεμάτων εξωτερικής πολιτικής (ΝΑΤΟ, Ε.Ε., Brexit, Κίνα, Ιράν, Μεσανατολικό κ.λπ.).

Η αδυσώπητη πραγματικότητα προσγείωσε απότομα τον Ντόναλντ Τραμπ και σε ό,τι αφορά το Obamacare. Οπως αποδείχθηκε, δεν υπάρχει αξιόπιστη εναλλακτική του συστήματος με βάση την αγορά, τουλάχιστον χωρίς να μείνουν ανασφάλιστοι εκατομμύρια Αμερικανοί ή να αποκτήσει μια τεράστια μαύρη τρύπα ο προϋπολογισμός. Ετσι, το «άμεσο» ξήλωμα του Affordable Care Act αναπροσαρμόστηκε σε ορίζοντα τριετίας «και βλέπουμε».

Η αναστάτωση με το Obamacare πήγε πίσω την περίφημη φορολογική μεταρρύθμιση και την υλοποίηση της προστατευτικής πολιτικής δασμών, χωρίς τα έσοδα των οποίων ο Τραμπ είναι αδύνατον να υλοποιήσει τις προεκλογικές του εξαγγελίες. Ειδικότερα, το μεγαλεπήβολο πρόγραμμα δημόσιων επενδύσεων 1 τρισ. δολαρίων σε υποδομές, που είχε περίοπτη θέση στο λόγο της ορκωμοσίας της 20ής Ιανουαρίου, αλλά έκτοτε αγνοείται.

Τελευταία -πλην όχι έσχατη- αναποδιά, η απόρριψη του υποψήφιου υπουργού Εργασίας, Αντι Πάζντερ, για οικογενειακές αμαρτίες του παρελθόντος. Για να μην αναφερθούμε στις πρωτοφανείς απειλές κατά των δημοσιογράφων, στην υπεράσπιση των «μετα-αληθών» ειδήσεων κ.λπ.

Πώς περιγράφονται καλύτερα όλα αυτά; Μα με τον τίτλο του Vanity Fair: «Ο Τραμπ χρειάστηκε μόλις ένα μήνα για να εκτροχιάσει την ίδια την προεδρία του».

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής