Γράφει η Αλίκη Κοτζιά

Η αεροπορική επιδρομή στα περίχωρα της Γκαλκάγιο «εγκαινίασε» τις αμερικανικές επιθέσεις σε ξένο έδαφος από την προεδρία Μπάιντεν. Ηταν ένα ακόμη δείγμα της διαφορετικής πορείας που ακολουθεί ο Τζο Μπάιντεν από τον προκάτοχό του, ο οποίος είχε δηλώσει πολλές φορές ότι «οι ΗΠΑ δεν θα κάνουν το χωροφύλακα».

Ο Τραμπ είχε αποσύρει τους 700 στρατιώτες των αμερικανικών Ειδικών Δυνάμεων που παρέμεναν στη Σομαλία για να εκπαιδεύουν τα μέλη του σομαλικού στρατού, ωστόσο είχε δώσει το ελεύθερο στο Πεντάγωνο για επιδρομές με μη επανδρωμένα αεροσκάφη εναντίον θέσεων τζιχαντιστών τόσο στην Αφρική όσο και στη Μέση Ανατολή.

Στη Σομαλία, μια χώρα διασπασμένη σε φυλές και βυθισμένη στο χάος και στην αναρχία εδώ και τουλάχιστον τριάντα χρόνια, η οργάνωση Σεμπάαμπ (Al-Shabaab=νεολαία) πολεμά εναντίον της αδύναμης κυβέρνησης για να επιβάλει τον ισλαμικό νόμο της σαρία.

Οι πολύνεκρες βομβιστικές επιθέσεις με παγιδευμένα αυτοκίνητα εναντίον στρατιωτικών και πολιτικών στόχων είναι η καθημερινότητα σε αυτή τη χώρα, που λόγω της θέσης της -στο Κέρας της Αφρικής- αποτελούσε πάντα ιδανικό σημείο διέλευσης για τη διεθνή ναυσιπλοΐα και, ταυτόχρονα, τη μεγάλη απειλή της, λόγω της πειρατείας.

Για περισσότερα από δέκα χρόνια οι Σομαλοί πειρατές αποτέλεσαν διεθνή μάστιγα, λόγω των συχνών επιθέσεων σε πλοία.

Η πιο μαύρη περίοδος για τη διεθνή ναυσιπλοΐα -και ιδιαίτερα για τους Ελληνες εφοπλιστές, τα πλοία των οποίων έγιναν πολλές φορές στόχος των Σομαλών πειρατών- ήταν από το 2005 έως το 2013, οπότε άρχισαν να περιορίζονται τα πειρατικά «ρεσάλτα», χωρίς όμως να εξαλειφθούν.

Οι πειρατείες αύξησαν τα κόστη της ναυσιπλοΐας και παρεμπόδισαν τη διακίνηση της ανθρωπιστικής βοήθειας από τα στενά.

Από την έντυπη έκδοση

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr