Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

Πριν από 6 μέρες η στήλη σημείωνε με αφορμή τον αρνητή ορθοπαιδικό του Ασκληπιείου Βούλας με τους μαϊμού εμβολιασμούς, αλλά και τις τιμωρίες που επέβαλαν σκληροπυρηνικοί ιερωμένοι στην Κρήτη: «Ο οχετός των ύβρεων και οι κατάρες του Διαδικτύου δίνουν τη θέση τους σε αμιγώς “επιθετικές” ενέργειες. Η έως τώρα παθητική αντικοινωνική συμπεριφορά τους μετεξελίσσεται σε ενεργητική-επιθετική διεκδίκηση, πάντα σε βάρος της λογικής, της νομιμότητας και της δημόσιας υγείας».

ΕΞΙ μέρες μετά τα «μπόλια» βγήκαν στους δρόμους με επιθετικά συνθήματα, με κράνη, περικεφαλαίες και νεκροκεφαλές, με μαγικά κοκαλάκια, χαλκό, οξυζενέ, σημαίες κατά της αλλοίωσης του DNA μας. Αλλά και με λιτανείες, στις οποίες περιέφεραν το περίσσευμα πίστης τους σε θεραπείες του καρκίνου με ζώνες και λάδια, σε δαίμονες και αγγελάκια και στη θαυματουργή ικανότητα μουμιοποιημένων άκρων…

Η κοινή λογική, η επιστήμη και η δημόσια υγεία δέχθηκαν μια μετωπική επίθεση από δεισιδαίμονες ημιμαθείς και ημιπαράφρονες, οι οποίοι διεκδίκησαν ανοιχτά την επιβολή των μειοψηφικών απόψεών τους στη συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας. Αραγε σε αυτούς κλείνουν το μάτι ο Α. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ, μιλώντας για «διχασμό» και «προνόμια»; Αυτών τα «δικαιώματα» υπερασπίζονται κατά κύριο λόγο και μάλιστα τη στιγμή που επισήμως δηλώνουν υπέρ του υποχρεωτικού εμβολιασμού σε ειδικές ομάδες εργαζομένων;

Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ Φαρμακολογίας κ. Γραβάνης, ο οποίος δεν είναι πολιτικός και συνήθως δεν μασάει τα λόγια του, το έγραψε πεντακάθαρα: Οι ανεμβολίαστοι είναι υπεύθυνοι για το διχασμό της κοινωνίας. Κι έχει δίκιο. Οπως έχει δίκιο όταν σημειώνει με έμφαση ότι «σε αυτούς θα οφείλεται η δυστυχία αυτή, σε αυτούς θα σταλεί ο λογαριασμός της οικονομικής δυσπραγίας, της οσμής αρρώστιας και θανάτου». Τα κουκιά είναι πλέον μετρημένα. Αυτοί που διχάζουν είναι αυτή η μειοψηφία που διεκδικεί να πάρει στο λαιμό της ανθρώπινες ζωές και την οικονομία. Καταδικάζοντας σε οικονομικό μαρασμό και δυστυχία εκατοντάδες χιλιάδες και εκατομμύρια νοικοκυριά. Διχάζουν, επίσης, όσοι τους κλείνουν το μάτι. Οπως και όσοι στο όνομα ενός απάνθρωπου και αντιεπιστημονικού δικαιωματισμού υπερασπίζονται τα «δικαιώματά» τους και αντιδρούν στα «προνόμια» των υπεύθυνων πολιτών.

ΔΕΝ είναι η ώρα ούτε για ψηφαλάκια σε θολά και επικίνδυνα νερά ούτε για μετρηθεί η πίστη των πιστών ούτε για να ξαναδώσουν ραντεβού τα δύο άκρα στο σκοτάδι της πανδημίας. Είναι η ώρα για ανάληψη της ευθύνης, για καθαρές κουβέντες και έντιμες εξηγήσεις. Π.χ. ο κ. Τσίπρας πρέπει να εξηγήσει πώς γίνεται να είναι ΥΠΕΡ των υποχρεωτικών εμβολιασμών σε ειδικές κατηγορίες εργαζομένων και την ΙΔΙΑ στιγμή να είναι ΚΑΤΑ των μέτρων που εγγυώνται την εφαρμογή τους.

Η «ΜΠΡΙΖΟΛΑ» ΤΟΥ Α. ΤΣΙΠΡΑ

Εχει δικαίωμα ένας πρώην πρωθυπουργός να απολαμβάνει μια εξαιρετική μπριζόλα Τόμαχοκ; Ασφαλώς κι έχει. Οπως και το να φάει αστακό ή χαβιάρι. Υπ’ αυτήν την έννοια υπήρξε υπερβολή και μικρότητα στα σχόλια για το θαμπωμένο βλέμμα του τέως πρωθυπουργού μπροστά στη «βασίλισσα» της μπριζόλας στην Πολίχνη. Και ο μισθός του και η κοινωνική του θέση του επιτρέπουν να τρώει Τόμαχοκ όποτε θέλει.

Υπάρχει όμως ένα θεματάκι, το οποίο όμως είναι αλλού. Είναι στα δυο μέτρα και τα δυο σταθμά που έχει το υπόγειο της Κουμουνδούρου. Οταν π.χ. ο Κ. Μητσοτάκης σε μια επίσκεψή του στη Θεσσαλονίκη αγόρασε δύο τσουρέκια από τον φημισμένο Τερκενλή, έγινε «θέμα» επί τρεις μέρες. Ενώ όταν έφαγε μαζί με τον Μπέζος και άλλες χρήσιμες για τη χώρα διασημότητες στο Δεσποτικό στην Αντίπαρο, το «υπόγειο» ξεσήκωσε τον κόσμο. Ας αφήσουμε το συνεχές αφήγημα περί «ανεμελιάς» και «διακοπών». Τα όμοια συγκρίνονται μόνο με όμοια.

Καλά έκανε κι έφαγε την υπέροχη μπριζόλα του ο Α. Τσίπρας. Ουδείς ψόγος. Ας δει όμως την υποκρισία που πυροδοτεί και την οποία μετά μετατρέπει σε πολιτικό όπλο στον δημόσιο διάλογο. Γιατί είναι άλλο πράγμα να είναι εντελώς φυσιολογικό -και είναι- ένας τέως πρωθυπουργός να μπορεί να τρώει μια ακριβή μπριζόλα, όπως μπορεί κι ένα όχι μικρό ποσοστό Ελλήνων, κι άλλο να αράζεις στα ντεκ των κότερων της ελίτ και να καμώνεσαι το «λαϊκό παιδί» και τον «έναν από εμάς»…

ΑΠΟ ΠΟΥ «ΜΠΑΖΕΙ»;

Η παραπομπή του Ν. Παππά έγινε με την ευρεία πλειοψηφία των 178 ψήφων, αφού στήριξαν η Ν.Δ. και το ΚΙΝ.ΑΛ. Τα δύο κόμματα αθροίζουν 180 ψήφους, όποτε δύο βουλευτές δεν ακολούθησαν τη γραμμή των κομμάτων τους. Αρχικά παίχτηκε ένα πινγκ πονγκ μεταξύ Ν.Δ. και ΚΙΝ.ΑΛ. για την προέλευση των δύο «ανταρτών». Η Ν.Δ. έδειχνε το ΚΙΝ.ΑΛ. κι εκείνους που βλέπουν με καλό μάτι την ενδεχόμενη συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ, και το ΚΙΝ.ΑΛ. έδειχνε τους «καραμανλικούς» της Ν.Δ., δεδομένης και της αναφοράς του Α. Τσίπρα στον Κ. Καραμανλή.

Περνώντας η ώρα και αφού το θέμα ευλόγως δεν πήρε μεγάλες διαστάσεις, η ανάγκη για επικοινωνιακή διαχείριση των «διαρροών» έδωσε τη θέση της στη λογική, αλλά και στην πραγματικότητα. Χωρίς να ομολογηθεί για προφανείς λόγους -άλλωστε η ψηφοφορία ήταν μυστική-, συνομιλητές από το Μ. Μαξίμου και τη Χ. Τρικούπη φαίνεται ότι συνέπεσαν σε δύο ονόματα από το χώρο του ΚΙΝ.ΑΛ. Το ένα είναι πολύ βαρύ όνομα του χώρου με έντονο παρελθόν και το άλλο είναι βουλευτής από τη Β. Ελλάδα, ο οποίος ειδικά το τελευταίο διάστημα δεν κρύβει την «αντιδεξιά» ρητορική του. Και οι δύο είναι απ’ αυτούς που ηγούνται της προσπάθειας να υπάρξει συνεργασία του ΚΙΝ.ΑΛ. με τον ΣΥΡΙΖΑ…

…ΚΑΙ Η «ΟΥΡΑ»

Ενα σενάριο κυκλοφορεί τις τελευταίες μέρες μεταξύ Χ. Τρικούπη και Κουμουνδούρου, προκειμένου να διευκολυνθεί ενδεχόμενη συνεργασία του ΚΙΝ.ΑΛ. με τον ΣΥΡΙΖΑ και τούμπαλιν. Και οι δύο πλευρές ξέρουν ότι δεν είναι ρεαλιστικό, αλλά εξασφαλίζει και στις δύο πλευρές κάποιο αφήγημα, το οποίο κρίνουν ότι μπορεί να φτάνει μέχρι την μέρα των εκλογών, γιατί από την επομένη θεωρείται ένα ήδη «καμένο» σενάριο. Τι λέει το σενάριο; Οτι αν δεν υπάρξει αυτοδυναμία της Ν.Δ. στις εκλογές με απλή αναλογική, η Φ. Γεννηματά θα κάνει χρήση της τρίτης διερευνητικής εντολής που θα πάρει. Και θα προτείνει κυβέρνηση συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά όχι με τον Α. Τσίπρα πρωθυπουργό…

Το σενάριο αυτό έχει πολλά προφανή προβλήματα. Οπως π.χ. ότι δεν θα φτάνουν οι ψήφοι του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΙΝ.ΑΛ. για το σχηματισμό κυβέρνησης που να μπορεί να έχει τη δεδηλωμένη. Ή ότι τουλάχιστον οι μισοί βουλευτές του ΚΙΝ.ΑΛ. δεν θέλουν ούτε να ακούν για ΣΥΡΙΖΑ. Οπως και το ότι δεν είναι καθόλου βέβαιο ποιος θα βρίσκεται στην ηγεσία του ΚΙΝ.ΑΛ. όταν γίνουν οι εκλογές με απλή αναλογική το 2023.

Αυτό που έχει όμως ένα ενδιαφέρον είναι ότι η Κουμουνδούρου προκειμένου να δώσει στοιχειώδη υπόσταση στο σενάριο της «νίκης με μία ψήφο», δεν διαψεύδει καθέτως ότι μπορεί να δεχθεί κυβέρνηση συνεργασίας, χωρίς τον Α. Τσίπρα πρωθυπουργό….

Ενδειξη κι αυτό του πολιτικού αδιεξόδου στο οποίο βρίσκεται ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Ο οποίος ξέροντας την επερχόμενη ήττα του, που θα οδηγήσει στην «πέμπτη και φαρμακερή» ήττα των δεύτερων εκλογών, ψάχνει ένα αφήγημα ανέφελης παράτασης της παραμονής του στην ηγεσία του κόμματός του.