Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος

Ηδη σε αυτές έχει προστεθεί η 15η Ιουλίου, ως «Ημέρα Δημοκρατίας και Εθνικής Ενότητας», με αφορμή το αποτυχημένο στρατιωτικό πραξικόπημα του 2016.

Αν ο Ερντογάν εδραιώσει περισσότερο την εξουσία του τα επόμενα χρόνια -κάτι εξαιρετικά αμφίβολο κατά τη γνώμη μας-, η 15η Ιουλίου θα γίνει βασική εθνική γιορτή της Τουρκίας, καθώς σηματοδοτεί τη μεγάλη νίκη του επί των «τρομοκρατών» του Γκιουλέν και όλων των «συνοδοιπόρων» τους (Κούρδων, δημοκρατών και κάθε πολίτη που τολμά να ασκήσει κριτική στο σουλτανικό σύστημα εξουσίας).

Με το κλείσιμο πέντε χρόνων από τη σημαδιακή ημερομηνία, ο Ερντογάν ξεδίπλωσε όλο το σχέδιό του. Εγκαινίασε το «Μουσείο Δημοκρατίας 15ης Ιουλίου» και ξεκαθάρισε στη Βουλή ότι η «δημοκρατία» παραμένει σε εγρήγορση, επειδή οι εχθροί της ηττήθηκαν μεν στην προσπάθεια να καταλάβουν την εξουσία, αλλά βρίσκονται παντού στην επικράτεια και βυσσοδομούν.

Με αυτή τη λογική, η Βουλή παρέτεινε για άλλα τρία χρόνια -δηλαδή ως το 2024, ένα χρόνο μετά τις προγραμματισμένες εκλογές- το καθεστώς έκτακτης ανάγκης, που επιτρέπει τις απολύσεις ύποπτων δημοσίων υπαλλήλων και την κράτηση πολιτών έως και 12 μέρες χωρίς απαγγελία κατηγορίας.

Σε τέτοιες μεγάλες γιορτές το οθωμανικό κράτος συνήθιζε να κάνει χάρες στους αντιπάλους του για να δείξει τη μεγαλοθυμία του. Από αυτή τη νοοτροπία διαπνέεται η καρατόμηση του δοτού πρύτανη του Πανεπιστημίου του Βοσπόρου, Μαλίχ Μπουλού, και η αντικατάστασή του από τον Μεχμέτ Νατσί Ιντζί, προκειμένου να κατευναστούν οι διαμαρτυρόμενοι φοιτητές.

Από την έντυπη έκδοση

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr