«Μου είπε πως την είχαν χτυπήσει στο δρόμο και την είχαν ληστέψει. Ότι πήγε στο αστυνομικό τμήμα να κάνει αναφορά, αλλά δεν της έδωσαν σημασία. Τη ρώτησα γιατί δεν πηγαίνει σπίτι της, και μου είπε κάτι που με σόκαρε: “Και στο σπίτι ο φίλος μου με χτυπάει…”»

«Της είπα: “Γιατί το αφήνεις αυτό; Έχεις μιλήσει με κάποια δομή για κακοποιημένες γυναίκες;” Δεν μου απάντησε ξεκάθαρα. Υπέθεσα πως της έκαναν εισαγωγή, γιατί οι γιατροί είπαν πως είχε σπασμένα πλευρά.»

Η Μαρία της εκμυστηρεύτηκε λίγα πράγματα για τη ζωή της, αρκετά όμως για να μείνουν στο μυαλό της μάρτυρος ως μια κραυγή για βοήθεια. «Μου είπε ότι κατάγεται από την Αλεξανδρούπολη, όπου βρίσκονται και οι συγγενείς της. Όταν τη ρώτησα γιατί δεν επιστρέφει στην οικογένειά της, μου απάντησε πως ντρέπεται να γυρίσει πίσω στην κατάσταση που βρίσκεται και ότι είναι χρόνια στη Θεσσαλονίκη.»

«Αποκλείεται να μίλησα μαζί της οκτώ φορές εκείνο το βράδυ…»

Αιφνιδιάστηκε από τη δημοσιογράφο, που του ανέφερε την αναλυτική λίστα τηλεφωνημάτων, από το κινητό της Μαρίας. «Αποκλείεται να μίλησα μαζί της οκτώ φορές εκείνο το βράδυ…», είπε χαρακτηριστικά, όταν του αποκαλύφθηκε πως, σύμφωνα με τα καταγεγραμμένα δεδομένα, οι δύο τους επικοινώνησαν επανειλημμένα από τις 11 το βράδυ στις 2 Οκτωβρίου, μέχρι τα ξημερώματα της 3^ης.

Υπήρξαν τουλάχιστον οκτώ τηλεφωνικές συνομιλίες, κάποιες διάρκειας έως και πέντε λεπτών, κάτι που, όπως επισημάνθηκε στον ίδιο, δύσκολα θα μπορούσε να έχει ξεχάσει. «Καθόλου δεν το θυμάμαι…», επέμεινε ο φίλος της Μαρίας.

Σε ερώτηση της δημοσιογράφου για το αν υπήρξε μεταξύ τους κάποιος καβγάς ή αν συναντήθηκαν τελικά εκείνο το βράδυ, ο ίδιος αρνήθηκε κατηγορηματικά. «Όχι, ποτέ με τη Μαρία δε μαλώναμε έξω. Ούτε στο σπίτι. Ποτέ, ποτέ», απάντησε, προσθέτοντας ότι ο μόνος λόγος για ενδεχόμενη ένταση θα μπορούσε να ήταν ότι «την περίμενε και δεν ήρθε».