Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Ναι, πράγματι, αυτή η ανήκουστη υπόθεση κίνησε το ενδιαφέρον όλων μας επειδή αφορούσε μια σκληρή και πρωτόγνωρα στημένη δολοφονία, σε συνέχειες επί τριάντα επτά μέρες, σαν «σίριαλ β´ διαλογής», δήθεν θλίψης και αγωνίας «του συζύγου» για την εύρεση των αιμοδιψών «ξένων».

Ομως, για τη Λυδία τώρα πρέπει να σβήσουν τα φώτα της δημοσιότητας – άμεσα και έμμεσα- και να την αφήσουμε να μεγαλώσει, χωρίς τα ΜΜΕ να ψάχνουν το «κουκούλι» της στην Αλόννησο. Οφείλουν να την ξεχάσουν.

Επίσης, δεν χρειάζεται κανείς μας κι άλλες καθημερινές «ειδικές» συμβουλές από τηλεοπτικούς ψυχολόγους, ψυχιάτρους, παιδαγωγούς και ματαιόσπουδους που βρήκαν την Καρολάιν για να αποκτήσουν τα 15 λεπτά δημοσιότητας, όπως είπε ο Γουόρχολ, για τον τηλεοπτικό χρόνο που μας αναλογεί. Οι απόψεις τους για την Καρολάιν, για τη Λυδία, το ψυχογράφημα του δολοφόνου «τρέφουν» την τηλεοπτική περιέργεια και συντελούν στις τηλεθεάσεις. Δεν συνεισφέρουν όμως στην προστασία του μωρού. Περιμένουμε η Πολιτεία, με τις κοινωνικές δομές της, να αναλάβει διακριτικά, αλλά με συνέπεια, το ρόλο της. Η μικρή πρέπει να μεγαλώσει με την αγάπη των παππούδων και των φιλόξενων κατοίκων της Αλοννήσου. Διαβάζω στα ρεπορτάζ των ΜΜΕ της Θεσσαλίας ότι το νησί άνοιξε τεράστια αγκαλιά να τη δεχθεί, μόλις κλείνει τον πρώτο χρόνο της ζωής της.

Η γιαγιά Σουζάνα, η μητέρα της Καρολάιν, παρέλαβε, στην Αθήνα, τη Λυδία από την άλλη γιαγιά. Και οι δύο αξιοπρεπείς και με συναίσθηση της τραγικής κατάστασης. Για μια φορά όμως ας συμφωνήσουμε όλοι ότι το δικαστήριο αποφάσισε σωστά, με γνώμονα το συμφέρον του νηπίου και μόνο. Δεν ήταν προς όφελος της Λυδίας να αλλάζει παραστάσεις, περιβάλλον, πρόσωπα. Η εναλλαγή σε χειμερινό και θερινό εξάμηνο θα δημιουργούσε μεγαλύτερα προβλήματα προσαρμογής από ό,τι όφελος. Φανταστείτε τι θα σήμαινε για την ψυχοσύνθεσή της να πηγαινοέρχεται μπρος-πίσω, σαν πακέτο.

Αν είναι ακριβή αυτά που διάβασα σε επιστημονικό κείμενο, η Λυδία δεν απέφυγε την «καταγραφή» του δράματος που «έζησε» ακουμπισμένη στην παγωμένη πλάτη της μάνας της. Στο μέλλον, βλέποντας τα συνομήλικά της, θα αρχίσουν οι απορίες της, για το πού είναι η μαμά της, ο μπαμπάς της. Θα πρέπει να απαντώνται από τους παππούδες, εμπεριέχοντας ειλικρίνεια αλλά και διάκριση και προσοχή.

Η αυλαία αυτού του φρικτού εγκλήματος πρέπει να πέσει για τη Λυδία. Δε μπορεί να αποτελεί τηλεοπτικό «θέαμα». Ισως, για τη διαφύλαξη της ηρεμίας της, πρέπει να έχει, με κάποιο τρόπο, κάποια θεσμική προστασία. Αυτό το παιδί ενδιαφέρει όλους μας.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr