Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος

Το Συνταγματικό Δικαστήριο έδωσε πράσινο φως στον Ερντογάν να κλείσει το φιλοκουρδικό «Δημοκρατικό Κόμμα των Λαών» (HDP), το δεύτερο μεγαλύτερο της αντιπολίτευσης και το μοναδικό στην πραγματικότητα που λειτουργεί στην Τουρκία με βάση τους κανόνες της φιλελεύθερης, δυτικής δημοκρατίας.

Ισως επειδή είναι κόμμα μειονοτήτων (κατά βάση των Κούρδων, αλλά και των Τούρκων και άλλων Αλεβιτών, των Αρμενίων, των Ρωμιών, των Εβραίων, Ασσυρίων, Κιρκάσιων, Λαζών και κάθε καταπιεσμένου λαού της Μικράς Ασίας), όπως επίσης των δυτικότροπων, αριστερών, δημοκρατικών και εν γένει ελεύθερα σκεπτόμενων ανθρώπων της γειτονικής χώρας που δεν συμμερίζονται το επεκτατικό, νεο-οθωμανικό όραμα της ισλαμο-κεμαλικής πλειοψηφίας.

Το HDP παίρνει 11%-13% στις εκλογές, αλλά το ποσοστό του θα ήταν άνετα 20%, χωρίς στρατοκρατία, διωγμούς και τον άτυπο εμφύλιο που έχει εξαπολύσει το τουρκικό καθεστώς στους πολίτες του από το 1984.

Ο Οζάλ και ο Ερντογάν προσπάθησαν κάποια στιγμή να ενσωματώσουν πολιτικά, οικονομικά και πολιτισμικά τους Κούρδους, ωστόσο το DNA του τουρκικού έθνους-κράτους αποδείχτηκε αδιάτρητο σαν χάλυβας.

Εχουμε την υποψία ότι ο πόλεμος εξόντωσης κατά του HDP και του ποικιλόμορφου αγώνα αυτοπροσδιορισμού των Κούρδων (ιδού ένα διπλωματικό εργαλείο της Ελλάδας απέναντι στις τουρκικές αθλιότητες κατά των Πομάκων στη Θράκη) είναι ποιοτικά διαφορετικό από τις αλλεπάλληλες προσπάθειες του κεμαλισμού να θέσει εκτός νόμου το Κόμμα Ευημερίας του Ερμπακάν και αργότερα το ΑΚΡ του Ερντογάν.

Ακολουθώντας αντίστροφη πορεία από τον Σαούλ/Παύλο, ο Ταγίπ μεταβλήθηκε από διωκόμενος σε διώκτη. Η εξέλιξη στην Τουρκία θα είναι σεισμική – και οπωσδήποτε διαφορετικού είδους και έντασης από την κρίση πολιτικής αντιπροσώπευσης στη Γαλλία. Αλλο η Ευρώπη, με όλα τα στραβά της, και άλλο η Ασία, όπως θα έλεγε ο καγκελάριος Αντενάουερ.

Από την έντυπη έκδοση

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr