Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Παράδειγμα, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, του οποίου η ψυχραιμία ήταν παροιμιώδης. Η Μαρίκα Μητσοτάκη καμάρωνε­ -…«θυμωμένη»- για την «τερατώδη ψυχραιμία του». Αποδείξεις της ψυχραιμίας του; Η απόδρασή του από τον κλοιό της χούντας.

Ο λόγος του στη Βουλή λίγη ώρα μετά από τη δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη, δεκάδες άλλες, πλην μιας: Εσπευσε, στο Ζάππειο, να παραδώσει την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας το βράδυ της εκλογικής αναμέτρησης της 3ης Νοεμβρίου 1993, που σήμανε την επαναφορά τού, ήδη, ασθενούς Ανδρέα Παπανδρέου.

Ο διάδοχός του στη Νέα Δημοκρατία ήταν κατώτερος των περιστάσεων – και αυτό το ήξερε ο Μητσοτάκης! Θα μπορούσε να επανέλθει στην εξουσία κερδίζοντας τις εκλογές του Ιανουαρίου 1996: Γιατί, χωρίς καμία αμφιβολία, τον Κώστα Σημίτη εξέλεξε «η πεφωτισμενη Δεξιά» που δεν θέλησε να συναινέσει στην απροετοίμαστη, απαίδευτη και παλαιοκομματική διάδοχη ηγεσία στη Νέα Δημοκρατία. Αλλά αυτά είναι σελίδες της σύγχρονης πολιτικής Ιστορίας. Αλλες εποχές, όχι όμως και εύκολες.

Σήμερα, η ψυχραιμία στον πολιτικό στίβο είναι το ζητούμενο. Εχω παρατηρήσει ότι ειδικά στις επίκαιρες ερωτήσεις, μόλις δίνεται ο λόγος στους ΣΥΡΙΖΑίους ανεβαίνουν κατακόρυφα και τα… ντισιμπέλ. Νομίζουν ότι φωνασκούντες και υλακτούντες θα ικανοποιήσουν το ακροατήριό τους. Η αλγεινή εντύπωση που άφησε ο ωρυόμενος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, υβρίζων τον ήπιο και ευγενή Πρόεδρο της Βουλής, μένει ανεξίτηλη.

Θυμήθηκα τα της ψυχραιμίας του Κώστα Μητσοτάκη παρακολουθώντας τις ψύχραιμες κινήσεις του πρωθυπουργού στα Ελληνοτουρκικά. Αβανταδόρικο το να πεις «βυθίσατε το Ρέις», αλλά μετά άντε να τρέχεις να το μαζέψεις. Ηταν καλό το μάθημα που έδωσε ο πρωθυπουργός στην Τουρκία κατά την αποτυχημένη «επέλασή» της στα ελληνικά σύνορα του Εβρου, με «στρατό» των 25.000 «μεταναστών» και «προσφύγων», αλλά και καλύτερη η συνέχειά του, όταν έφερε επιτόπου την ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ώστε, ιδίοις όμμασι, να διαπιστώσουν ότι η υπεράσπιση των ελληνικών συνόρων σημαίνει κυριολεκτικά την υπεράσπιση των ευρωπαϊκών.

Σήμερα, οι συγκυρίες δεν επιδέχονται τον «τσαμπουκά» του Ερντογάν. Αλλά, ταυτόχρονα, ούτε και τις ελληνικές «ακρότητες». Αναλυτές προέτρεπαν τον πρωθυπουργό, λόγω «παραμερισμένου Ερντογάν να βάλει όρους». Αυτού του είδους οι αναλύσεις στοχεύουν στο δένδρο, χάνοντας το δάσος. Ο Μητσοτάκης ψύχραιμα, χωρίς κορόνες που ενθουσιάζουν… αποπροσανατολίζοντας, επιδιώκει λύσεις επωφελείς για τις δύο πλευρές, επειδή έτσι μόνο μπορεί να σταθούν.

Το να εξασφαλίσουμε την ηρεμία στο Αιγαίο το φετινό καλοκαίρι είναι σημαντικό. Αλλά η ηρεμία δεν γίνεται να είναι μόνον… θερινή. Ο πρωθυπουργός έχει αποδείξει ότι παίρνει ρηξικέλευθες αποφάσεις. Εχει μπροστά του έξι χρόνια για να ισχυροποιήσει το ρόλο της Ελλάδας στο διεθνές περιβάλλον, οδηγώντας την, στοχαστικά και ψύχραιμα, σε στέρεα έργα ειρήνης με τους γείτονες.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr