Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης
Η Φώφη Γεννηματά δήλωσε και εκείνη την αντίθεσή της ύστερα από συνάντηση με δημάρχους της περιοχής. Και ο Αλέξης Τσίπρας πήγε στην Ηλεία για να εκφράσει και εκείνος την άποψή του περί συνέχισης λειτουργίας των πανεπιστημιακών τμημάτων.
ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ δεν βρίσκω παράλογο τον ξεσηκωμό. Τα ίδια γίνονταν και όταν έκλειναν στρατόπεδα σε όλη τη χώρα. Γιατί, σύμφωνα με την «ελληνική φιλοσοφία» του ’70 και του ’80, κάθε κωμόπολη έπρεπε να διαθέτει και ένα στρατόπεδο για να κινείται η οικονομία. Να πηγαίνουν οι φαντάροι να τρώνε και να πίνουν. Αυτό συνέβαινε ακόμα κι αν δεν εξυπηρετούσε τη διάρθρωση των Ενόπλων Δυνάμεων. Εξυπηρετούσε όμως τη λαϊκιστική ψηφοθηρία κοινοταρχών, δημάρχων, βουλευτών, υπουργών.
ΤΗ δεκαετία του 2000 η χώρα «εκσυγχρονίστηκε». Το δόγμα «κάθε χωριό και στρατόπεδο» έγινε «κάθε χωριό και πανεπιστήμιο». Τρομερή πρόοδος. Και αν δεν γινόταν ΑΕΙ, τουλάχιστον κάνα… ΤΕΙ. Ηρθε μετά ο Γαβρόγλου και με μια τζίφρα έκανε όλα τα ΤΕΙ… ΑΕΙ σε μια νύχτα και έδεσε το γλυκό. Πλέον όλοι οι τοπικοί παράγοντες ήταν ακόμα πιο περήφανοι για το πανεπιστήμιο του χωριού τους.
ΑΥΤΟ βόλευε και όλες τις κυβερνήσεις. Ο αριθμός εισακτέων αυξήθηκε, από 40.000 που ήταν στις αρχές της δεκαετίας του ’90, στις 80.000 τα τελευταία χρόνια. Διπλασιάστηκαν, την ώρα μάλιστα που οι υποψήφιοι μειώθηκαν από τις 120.000 στις 100.000 λόγω δημογραφικού. Αρα, από εκεί που έμπαινε σε ΑΕΙ/ΤΕΙ το 30% των μαθητών της Γ’ Λυκείου, φτάσαμε στο 80%. Οπότε, λογικό ήταν και οι βάσεις να πάρουν την κατιούσα. Ετσι, μπορούσε κανείς να μπει στο «πανεπιστήμιο του χωριού» γράφοντας κάτι παραπάνω από λευκή κόλλα.
ΚΑΙ το πρόβλημα δεν είναι η λευκή κόλλα. Το πρόβλημα είναι πως σε αυτές τις σχολές μπορεί να εγγράφονται όλοι οι επιτυχόντες, αλλά στην πραγματικότητα ένα μικρό ποσοστό παρακολουθεί τα μαθήματα και ένα ελάχιστο ποσοστό παίρνει πτυχίο.
Σύγχυση ταυτοτήτων, απώλεια ισορροπίας
ΟΙ γονείς και το σόι ήταν ευχαριστημένοι που «το παιδί μπήκε στο πανεπιστήμιο». Στην ουσία όμως όλοι μαζί, κυβερνήσεις, βουλευτές, περιφερειάρχες, δήμαρχοι και η οικογένεια, απλώς φρέναραν τις προοπτικές παιδιών που θα μπορούσαν να σπουδάσουν ή να ασχοληθούν με κάτι άλλο, αντί να χάνουν το χρόνο τους για κάποια χρόνια.
ΤΟ υπουργείο Παιδείας κανονικά θα έπρεπε μία φορά το χρόνο να παρουσιάζει τα αναλυτικά στοιχεία εγγραφών, παρακολούθησης και πτυχιούχων για κάθε πανεπιστημιακό τμήμα.
ΑΥΤΟ θα βοηθούσε στους πολίτες να κατανοήσουν τι συμβαίνει σε κάθε πανεπιστήμιο. Θα βοηθούσε τους μαθητές του Λυκείου να επιλέξουν με πιο σωστό τρόπο τις σχολές στο μηχανογραφικό. Και θα εξέθετε όσους τρέχουν να «πουλήσουν» λαϊκιστικό τοπικισμό.
*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr