Εγώ, πάντως, ξέρω να  αποσαφηνίστηκε το εξής ζήτημα: Ο αντιπρόεδρος της Βουλής Οδ. Κωνσταντινόπουλος, Αύγουστο 2024, ενημέρωσε  την Ολομέλεια  για  την κατάθεση συμπληρωματικών στοιχείων στην υπόθεση Τεμπών. Ασχετο που ο Ανδρουλάκης δήλωνε -πέντε μέρες πριν!-  οργισμένος, πως  «ο Τασούλας τα κρατά κρυμμένα  στο συρτάρι του, συγκαλύπτοντας»! Αυτό αποσαφηνίστηκε και με παρέμβαση της αντιπροέδρου της Βουλής, Ολγας Γεροβασίλη.

Στην υπόθεση Τεμπών έχουμε φυσικό ένοχο: Τον σταθμάρχη. Εδωσε «εντολή» η εμπορική αμαξοστοιχία και η επιβατική αμαξοστοιχία να «τρέχουν» σε μονή γραμμή. Δεν  έλεγξε την εντολή δεύτερη φορά.  Ούτε έστειλε  τηλεγράφημα, όπως απαιτείται. Φυσικά, δεν είδε στον πίνακα ότι η αμαξοστοιχία που κατέβαινε από τη Θεσσαλονίκη κι εκείνη  που ανέβαινε  στη Θεσσαλονίκη θα είχαν μετωπική σύγκρουση! Είχε  πέντε  καίρια λεπτά  να γλιτώσει 57  ζωές! Ηταν αλλού!

Η  ευαίσθητη αντιπολίτευση  συγκαλύπτει… τον ένοχο σταθμάρχη και στη θέση  του  βάζει τον… πρωθυπουργό. Κλαίω!

Εχει αποσαφηνιστεί ότι ο  δεύτερος σταθμάρχης όφειλε να βρίσκεται στο κοντρόλ.  «Βαρέθηκε, είπε,  να κάτσει να φυλάει τον άλλο». Οπότε εγκατέλειψε  νωρίτερα τη θέση του. Ο κανονισμός λειτουργίας ορίζει στον σταθμό Λαρίσης να βρίσκονται δύο σταθμάρχες. Πολλώ δε μάλλον,  λέω εγώ, όταν ο ένας  έχει ελάχιστη εμπειρία.

Μόλις τεθεί ερώτημα σχετικό για τον σταθμάρχη, η αντιπολίτευση θυμάται  ότι ο συγκεκριμένος ανέλαβε  υπηρεσία με μεσολάβηση  βουλευτού της Νέας Δημοκρατίας. Πέφτουμε από τα σύννεφα; Αν δεν βρισκόταν ο συμπολιτευόμενος για την εξυπηρέτηση,  θα βρισκόταν ο αντιπολιτευόμενος. Κι  αν όχι πολιτικός, τότε συνδικαλιστής, συγγενής,  συμπέθερος  ή γνωστός του γνωστού.  Η Ελλάδα,  επί διακόσια τέσσερα χρόνια,  έτσι πορεύεται. Για να αλλάξει πρέπει να βρεθεί ο γενναίος  που θα κάνει τη διοικητική θεσμική επανάσταση, καταργώντας τη μονιμότητα στο Δημόσιο!  Αν τολμήσεις να το πεις-όπου και αν το πεις- η απάντηση είναι μονοσήμαντη: «Μα, όποια  κυβέρνηση  το επιχειρήσει θα πέσει… χθες»!

Οσο το κράτος πορεύεται με τον εκβιασμό της μονιμότητας και αδυνατεί να μεταθέσει δημόσιο υπάλληλο -από  το  Σύνταγμα στα Εξάρχεια- ο σταθμάρχης  θα εξακολουθεί να φεύγει πριν  τελειώσει η βάρδιά  του, αφήνοντας  μόνον  εκείνον που  δεν συνειδητοποιεί ότι  ένα  λάθος του σκοτώνει  57 νέους ανθρώπους.

«Αν  τύχει στραβή στη βάρδια» – και δεν μιλάμε για  «στραβή» μεγέθους τραγωδίας- και  ελεγχθεί  ο σταθμάρχης  και παραπεμφθεί στο Πειθαρχικό, η απόφαση θα βγει -αν βγει-  σε έξι-επτά χρόνια, αθωώνοντάς τον,  …για εκείνο… το οποίο… που δεν… και μετά… διότι, κατά το γνωστόν,  «συνάδελφοι συναδέλφου μάτι δε βγάζουν».

Πάμε από την αρχή: Επιπρόσθετα, ενημερώνω τον «ερευνητικό δημοσιογράφο» ότι για πολιτικές ευθύνες αποφασίζει η Βουλή.  Ούτε τηλεοπτικά  ούτε λαϊκά… δικαστήρια.