Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Εάν εξαιρέσουμε τον Γάλλο υπουργό Οικονομικών Σαπέν, που βρίσκεται λίγο πριν από την πολιτική του συνταξιοδότηση και ψέλλισε κάποια λόγια συμπαράστασης προς τον Τσακαλώτο, καμία άλλη φωνή δεν ακούσθηκε υπέρ των ελληνικών θέσεων.

Ούτε από τους σοσιαλιστές ούτε από τους δεξιούς, τους Βόρειους, τους Νότιους, τους πλούσιους ή τους φτωχότερους. Ουδείς συντάχθηκε με το ελληνικό αίτημα να υπάρχει μία μεταβατική περίοδος για τα έτη 2019-2020 με πλεόνασμα 3,5% και μετά ο πήχυς να υποχωρήσει στο 3%.

Ολες οι χώρες της ευρωζώνης, η Κομισιόν και η ΕΚΤ πήραν τη θέση του ΔΝΤ και ζήτησαν τη νομοθέτηση προληπτικών μέτρων για μετά το 2018 επειδή δεν εμπιστεύονται την κυβέρνηση Τσίπρα.

Εντύπωση προκαλεί η «αφωνία» του προέδρου της Επιτροπής Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, ο οποίος βρισκόταν πάντα στο πλευρό της χώρας μας και σε κάθε περίπτωση είχε τη φιλικότερη διάθεση μεταξύ πιστωτών και εταίρων. Σύμφωνα με κύκλους των Βρυξελλών, ο κ. Γιούνκερ αισθάνεται «κουρασμένος» με το ελληνικό ζήτημα, που σημαίνει ότι δεν ασχολείται ενεργά θεωρώντας ότι η Ευρώπη έχει μεγαλύτερους μπελάδες να διαπραγματευθεί, όπως το Brexit και τον τυφώνα Τραμπ.

Γιατί όμως φτάσαμε στην απόλυτη απομόνωση, όταν μάλιστα γνωρίζουμε ότι η πρώτη αξιολόγηση του Μαίου του 2016 έκλεισε με πολιτική παρέμβαση των χωρών της ευρωζώνης προκειμένου να αποφευχθεί το ελληνικό ατύχημα, λίγο πριν από το Brexit; Η απάντηση είναι ότι ο κ. Τσίπρας έχει απολέσει το σημαντικό κεφάλαιο ενός πολιτικού, που είναι η αξιοπιστία του. Κανείς δεν τον πιστεύει, ούτε στο εσωτερικό ούτε στο εξωτερικό.

Ο κ. Τσίπρας είπε πολλά ψέματα και αυτό δεν το συγχωρούν οι πολίτες, όπως φαίνεται από τις δημοσκοπήσεις όπου η δημοφιλία και η καταλληλότητά του έχουν κατρακυλήσει σε πρωτοφανή επίπεδα για εν ενεργεία πρωθυπουργό.
Τώρα δεν τον εμπιστεύονται ούτε οι Ευρωπαίοι γιατί βλέπουν να υπογράφει συμφωνίες και μετά να κάνει ό,τι μπορεί για να μην τις εφαρμόσει. Και επειδή εκλογές έχουν και στην Ευρώπη, κανείς τους δεν θέλει να αυτοκτονήσει πολιτικά για να χαριστεί στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

Μέσα σε δύο χρόνια ο κ. Τσίπρας είδε τη δημοφιλία του από το 70% και 80% να πέφτει κάτω από το 20%, ενώ στην Ευρώπη είναι απομονωμένος. Επρεπε να ξέρει ότι μπορείς να κοροϊδεύεις λίγους για πολύ, πολλούς για λίγο, αλλά ποτέ όλους για πάντα.

Δυστυχώς, το τίμημα της αναξιοπιστίας της κυβέρνησης θα το πληρώσουν οι πολίτες με πακέτο επώδυνων μέτρων.

ΑΛΛΟ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ, ΑΛΛΟ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

Η Τουρκία απειλεί με επανεξέταση των διμερών σχέσεων επειδή ο Αρειος Πάγος αποφάσισε να μην εκδώσει τους 8 αξιωματικούς που κατηγορούνται στην Αγκυρα ότι συμμετείχαν στο πραξικόπημα του Ιουλίου. Τα έχουν μπερδέψει στην Τουρκία, η Δικαιοσύνη δεν έχει σχέση με τη διπλωματία. Αλήθεια, εάν ο Αρειος Πάγος αποφάσιζε υπέρ της έκδοσης των αξιωματικών, η Αγκυρα θα έκλινε υπέρ των ελληνικών θέσεων στα διμερή ζητήματα; Οι σπασμωδικές αντιδράσεις της τουρκικής πλευράς δείχνουν ότι ορθώς ο Αρειος Πάγος αποφάσισε τη μη έκδοση των στρατιωτικών.

ΚΡΙΤΙΚΗ ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ

Ενδιαφέρουσα η συνέντευξη του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη στον Χρήστο Χωμενίδη και στο capital.gr. Ορθές και ορισμένες επισημάνσεις του για τα λάθη της κυβέρνησης Παπανδρέου, που ήταν πλήρως ανέτοιμη να διαχειρισθεί μεγάλα ζητήματα. Ο κ. Σημίτης επέρριψε ευθύνες σε όλους τους προκατόχους του, αλλά δεν είδαμε καμία αυτοκριτική για την περίοδο της διακυβέρνησής του, όπου δυστυχώς η διαφθορά πήρε μεγάλες διαστάσεις υπονομεύοντας τη θεσμική, πολιτική και οικονομική ισορροπία της χώρας.

*Ο Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου