Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος
Μετά τη χρεοκοπία του 2001 και την επικράτηση των αντιαμερικανών λαϊκιστών στο Μπουένος Αϊρες, οι ΗΠΑ επέβαλαν εμπάργκο στα λεμόνια Αργεντινής, αναγκάζοντας τον Νέστορ και την Κριστίνα Κίρχνερ να στραφούν στις αγορές του υπόλοιπου πλανήτη, κατεξοχήν της Ε.Ε. Οι 50.000 καλλιεργητές στους οπωρώνες της επαρχίας Τουκουμάν έπιναν νερό στο όνομά τους…
Κλιμάκωση χωρίς κέρδος
Χρειάστηκε να περάσει ένας χρόνος και κάτι από τη νίκη του φιλελεύθερου/φιλοαμερικανού Μαουρίσιο Μάκρι στις προεδρικές εκλογές της Αργεντινής, τον Οκτώβριο του 2015, για να υπογράψει ο Ομπάμα λίγες μέρες προτού εγκαταλείψει τον Λευκό Οίκο την άρση του εμπάργκο στα αργεντίνικα λεμόνια. Φευ! Με το που πάτησε το πόδι του ο Τραμπ «πάγωσε» με διάταγμα για 60 μέρες την απελευθέρωση εισαγωγής αργεντίνικων εσπεριδοειδών, προφασιζόμενος ότι θέλει χρόνο για την τελική του απόφαση, για την οποία κανείς δεν αμφιβάλλει ποια θα είναι, δεδομένου ότι κινείται με το σύνθημα «αγόραζε αμερικανικά, προσλάμβανε Αμερικανούς».
Οι λεμονοπαραγωγοί της Καλιφόρνιας υποδέχθηκαν με πανηγυρισμούς την πράξη του νέου προέδρου, ενώ η κυβέρνηση του Μπουένος Αϊρες ξεκίνησε μια επιχείρηση damage control, καθησυχάζοντας τους δικούς της ότι «το πάγωμα είναι προσωρινό», «ο Τραμπ θα το ξανασκεφτεί» κ.λπ. Στα αφτιά τους, βέβαια, η διαβεβαίωση ηχεί το ίδιο αξιόπιστα με τους όρκους της ελληνικής κυβέρνησης πριν από κάθε αξιολόγηση ότι «δεν θα υπάρξουν νέα μέτρα».
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου