Γράφει ο Πάνος Αμυράς*
Δεν εξηγείται διαφορετικά το γεγονός ότι το Ανώτατο Δικαστήριο καλείται να γνωμοδοτήσει για το ζήτημα της υποχρεωτικής αποχώρησης των δικαστών, που ορίζεται ρητώς από το Σύνταγμα. Στο άρθρο 88 αναφέρονται σχετικώς τα εξής:
«Oι δικαστικοί λειτουργοί, έως και το βαθμό του εφέτη ή του αντεισαγγελέα εφετών και τους αντίστοιχους με αυτούς βαθμούς, αποχωρούν υποχρεωτικά από την υπηρεσία μόλις συμπληρώσουν το εξηκοστό πέμπτο έτος της ηλικίας τους και όλοι όσοι έχουν βαθμούς ανώτερους από αυτούς ή τους αντίστοιχους με αυτούς αποχωρούν υποχρεωτικά από την υπηρεσία μόλις συμπληρώσουν το εξηκοστό έβδομο έτος της ηλικίας τους. Για την εφαρμογή της διάταξης αυτής θεωρείται σε κάθε περίπτωση ως ημέρα που συμπληρώνεται το όριο αυτό η 30ή Iουνίου του έτους της αποχώρησης του δικαστικού λειτουργού».
Και όμως, το ζήτημα της αύξησης του ορίου ηλικίας τίθεται προς συζήτηση στην Ολομέλεια του Αρείου Πάγου, προκαλώντας αντιδράσεις από δικαστικές ενώσεις, δικηγορικούς συλλόγους αλλά και κορυφαίους συνταγματολόγους. Χθες η πρόεδρος του Αρείου Πάγου κ. Βασιλική Θάνου απάντησε στην κριτική επισημαίνοντας μεταξύ άλλων ότι το αίτημα αύξησης του ορίου συνταξιοδότησης δεν είναι προσωπικό (μια και η ίδια συμπληρώνει τα 67 έτη στα τέλη Ιουνίου), αλλά αίτημα της συντριπτικής πλειοψηφίας των δικαστικών λειτουργών.
Ομως, ακόμη και εάν είναι καθολικό το αίτημα, μπορεί να γίνει αποδεκτό από όταν στο Σύνταγμα υπάρχει σαφής αναφορά περί του αντιθέτου; Η αλλαγή του Συντάγματος γίνεται μέσα από την κοινοβουλευτική διαδικασία και δεν κρίνεται από το εάν μία διάταξη τυγχάνει της στήριξης ή μη ενός κλάδου.
Η κυρία Θάνου στην ανακοίνωσή της έχει μία ορθή επισήμανση. Αναφέρει ότι θα πρέπει να μείνουν ανεπηρέαστοι οι δικαστές, οι οποίοι δεν έχουν ανάγκη ούτε παραινέσεων ούτε υποδείξεων, ενώ χαρακτηρίζει ως ανεπίτρεπτη προσπάθεια επηρεασμού και παρεμπόδισης της ελεύθερης έκφρασης γνώμης των μελών του Αρείου Πάγου τις ανακοινώσεις ορισμένων φορέων.
Κλιμάκωση χωρίς κέρδος
Θα είχε απόλυτο δίκιο εάν δύο παραγράφους νωρίτερα δεν χαρακτήριζε «δίκαιο και νόμιμο» το αίτημα αύξησης των ορίων συνταξιοδότησης παίρνοντας και η ίδια θέση επί του ζητήματος λίγες ημέρες πριν από τη σύγκληση της Ολομέλειας.
Γι’ αυτό χρειάζεται ψυχραιμία και κυρίως λογική.
ΑΦΟΥ ΤΟΥΣ ΠΕΙΡΑΖΕΙ ΓΙΑΤΙ ΚΑΝΟΥΝ ΔΗΛΩΣΕΙΣ;
Δεν είναι το πρώτο μέλος της κυβέρνησης που μέσα σε λίγες ώρες διαψεύδει τον εαυτό του. Ακολουθώντας τη «σχολή ΣΥΡΙΖΑ», ο υπουργός Οικονομίας Δημήτρης Παπαδημητρίου την Κυριακή δήλωνε ότι στην ατζέντα της διαπραγμάτευσης εντάσσεται και το αφορολόγητο, το οποίο, όπως είπε, μπορεί να μη «διασωθεί» και χθες στον ΑΝΤ1 ο ίδιος απέδωσε τα λεγόμενά του σε λάθος έκφραση. Την αλήθεια είπε ο κ. Παπαδημητρίου, αλλά κλήθηκε να ανασκευάσει επειδή το Μαξίμου δεν έχει αποφασίσει ακόμη εάν θα υπογράψει συμφωνία ή θα προχωρήσει σε ηρωική έξοδο μέσω κάλπης. Και τότε θα θυμηθεί ο Τσίπρας τον αντιμνημονιακό του λόγο, ο οποίος όμως δεν θα πείθει, όταν ακόμη και οι υπουργοί του έχουν ομολογήσει ότι η κυβέρνηση εξετάζει περαιτέρω μείωση του αφορολογήτου…
1 ΔΙΣ. ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΟΥΡΙΣΜΟ
Τα στοιχεία της Τραπέζης της Ελλάδος δείχνουν ότι συνεχίσθηκε τον Νοέμβριο η καθοδική πορεία στα έσοδα από τον τουρισμό. Στο ενδεκάμηνο Ιανουαρίου-Νοεμβρίου οι ταξιδιωτικές εισπράξεις είναι μειωμένες κατά περίπου 1 δισ. ευρώ (914 εκατ. ευρώ) παρά το γεγονός ότι οι αφίξεις τουριστών αυξήθηκαν κατά 6,6%. Η εξέλιξη αυτή είναι αποτέλεσμα της μείωσης της μέσης δαπάνης ανά ταξίδι, αλλά και της έκρηξης της «μαύρης οικονομίας» στον τομέα του τουρισμού μέσω της ενοικίασης καταλυμάτων που δεν έχουν χαρακτηρισθεί ως τουριστικά μέσω Διαδικτύου. Σε κάθε περίπτωση, ενώ φέτος θα μπορούσε η Ελλάδα να σημειώσει ρεκόρ εισπράξεων από τον τουρισμό, βλέπει τα έσοδα να είναι μειωμένα σημαντικά.
*Ο Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου