Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη*
Δεν ξέρουμε αν τώρα η ανταπόκριση στο νέο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ ξεπεράσει τον πήχυ, το σίγουρο πάντως είναι ότι μέχρι στιγμής το ενδιαφέρον είναι τόσο μεγάλο που φέρνει στα όρια του κρασαρίσματος την ηλεκτρονική πλατφόρμα των αιτήσεων. Υπήρξε μάλιστα ημέρα της περασμένης εβδομάδας που περισσότεροι από 250.000 υποψήφιοι βρίσκονταν την ίδια ώρα μέσα στο σύστημα (αναλυτικό ρεπορτάζ στο ένθετο «Αγορά Εργασίας» της εφημερίδας). Φυσικά και δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός, αφού η ανεργία εξακολουθεί να αιμορραγεί την ελληνική κοινωνία, χωρίς να πείθεται από τα λεγόμενα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.
Κλιμάκωση χωρίς κέρδος
Χθες μάλιστα ο υπουργός Οικονομίας Δημήτρης Παπαδημητρίου είπε πως δεν είναι σε θέση να γνωρίζει για μισθούς των 200 ευρώ, γνωρίζει όμως πως η ανεργία μειώνεται και πως έχει ξεκινήσει… η ανάπτυξη. Προφανώς δεν θα ενημερώθηκε για τα στοιχεία που έχει στη διάθεσή της η συνάδελφός του, υπουργός Εργασίας Εφη Αχτσιόγλου, η οποία πριν από λίγες εβδομάδες αποκάλυπτε πως 125.000 εργαζόμενοι αμείβονται με λιγότερα από 100 ευρώ το μήνα. Επίσης μάλλον ξεχνά πως η ανεργία φαίνεται να υποχωρεί κατά 1,5 ποσοστιαία μονάδα (στο 23% τον Οκτώβριο ’16 από 24,5% τον Οκτώβρη ’15) όχι γιατί άνοιξαν οι ουρανοί και βρέχει δουλειές, αλλά γιατί σχεδόν ένας στους δύο εργαζομένους απασχολείται με ελαστικές μορφές εργασίας. Το εντυπωσιακό μάλιστα είναι πως στους «εργαζόμενους» υπολογίζονται κι εκείνοι που απασχολούνται μόνο 2 ώρες την εβδομάδα (8.652 άτομα το 2016, στοιχεία ΕΡΓΑΝΗ), ενώ άλλοι 22.345 εργάζονται έως 4 ώρες την εβδομάδα! Ουσιαστικά δηλαδή είναι άνεργοι…
Κανένας λόγος για θριαμβολογίες και εφησυχασμούς δεν υπάρχει λοιπόν. Οσο και να προσπαθούν να ωραιοποιήσουν την κατάσταση, η πραγματικότητα εκεί έξω είναι άγρια. Οι νέοι δεν έχουν δουλειές και όσοι έχουν αμείβονται με μισθούς πείνας. Δεν είναι κλισέ, είναι η αλήθεια. Η ανάπτυξη όχι μόνο δεν έρχεται, αλλά ούτε καν πλησιάζει. Βέβαια, για να το αντιληφθεί αυτό κάποιος, πρέπει να βγει από τα υπουργικά γραφεία, να κατέβει από τα ακαδημαϊκά έδρανα και να κυκλοφορήσει στους δρόμους, στις πλατείες, στα καφενεία. Εκεί που παλαιότερα οι Αγανακτισμένοι διεκδικούσαν αυτά που σήμερα υποκρίνεται πως δεν αντιλαμβάνεται η κυβέρνηση της Αριστεράς.
*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου