Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα
Καμαρώνουν όσοι ανεγκέφαλοι πέταξαν μπογιές στον τοίχο του Μουσείου Γουλανδρή -ως πράξη αντίστασης-, ενώ εμείς, οι δήθεν υποταγμένοι, παίρνουμε τα απαραίτητα μέτρα από σεβασμό στον συμπολίτη μας. Αριστερός προοδευτισμός σημαίνει βανδαλισμό του πολιτισμού, να υποθέσω. Εχουν θυμηθεί την πολιτιστική επανάσταση του Μάο, Μάη 1966…
Υπάρχει θέμα με την Αστυνομία; Οι συγκεντρώσεις απαγορεύονται πλην της πλατείας, όπου οι κουφοντινικοί αλληλέγγυοι πιάνουν πεζοδρόμιο; Πορείες και διαδηλώσεις συμβαδίζουν με τα αυστηρά μέτρα Covid που έχουν επιβληθεί; Αλλά και προχθές, Τσικνοπέμπτη, στο κέντρο της Αθήνας κυκλοφορούσαν αυτοκίνητα σαν να ήταν όλα κανονικά.
Αραγε πόσα από αυτά ελέγχθηκαν για να πιστοποιηθεί ότι η αφορμή της εξόδου των επιβατών τους ήταν απολύτως αναγκαία.
Eνας ανώνυμος στρατός από ανθρώπους, αφοσιωμένους στο καθήκον τους, ξεκινά κάθε πρωί να πάει στις δουλειές του, προσπαθώντας να τα βγάλει πέρα με τις υποχρεώσεις του, με τα δίδακτρα των παιδιών που όμως μένουν σπίτι, με φόρους, με εισφορές. Είναι όσοι προσβλέπουν σε μια καλύτερη, μια σύγχρονη Ελλάδα. Οι χρήσιμοι που… «ποτέ από το χρέος μη κινούντες».
Δρόμος χωρίς γυρισμό…
Οι αρμόδιοι του υπουργείου Υγείας ενημέρωσαν ότι οι εντατικές μονάδες στις οποίες νοσηλεύονται ασθενείς, με μόλυνση από τον ιό, έχουν φρακάρει. Το νοσηλευτικό προσωπικό δίνει μάχη. Διαβάζουμε 2.550 νέα κρούσματα και 400 τόσους διασωληνωμένους. Η πραγματικότητα της κατάστασης έγινε εναργέστατη με την αναδιάταξη σε νοσοκομεία και ιδιωτικές κλινικές, ώστε να απελευθερωθούν κλίνες.
Αυτή η ανακοίνωση δεν έκανε όσους φαντασιώνονται ότι πορεύονται στην πρωτοπορία της άρνησης για τον εμβολιασμό να σκεφθούν ότι όλα τα νοσοκομεία βρίσκονται σε επείγουσα κατάσταση, όπως σε καιρό… πολέμου;
Φυσικά και έχουμε όλοι κουραστεί από τις θυσίες που χρειάστηκε να κάνουμε για να αντιμετωπιστεί η πανδημία. Ενα χρόνο τώρα δεν νομίζω να πέρασε μέρα χωρίς μέτρα, έστω χαλαρά, ή χωρίς ανακοίνωση Χαρδαλιά που να μην αναφέρεται σε κρούσματα, θύματα, σε ηλικίες θυμάτων. Και τι να σκεφθεί κανείς τώρα που η μόλυνση υποχωρεί από τις μεγάλες ηλικίες -μετά τον εμβολιασμό τους έχει καλυτερεύσει η γενική εικόνα- ενώ ο ιός επιτίθεται ακάθεκτος στους ανθρώπους από 30 έως 50 ετών.
Είναι -μια ακόμη- επιτυχία της κυβέρνησης στον πόλεμο κατά της πανδημίας ότι συμπληρώθηκε το πρώτο 1.000.000 εμβολιασμών. Νούμερο καθόλου ευκαταφρόνητο. Η αρμόδια υπηρεσία, ίσως μπορεί να καθορίσει και τις ημερομηνίες εμβολιασμού των υπολοίπων ομάδων, ανά ηλικία, όπως γίνεται π.χ. στην Αγγλία. Δεν πιστεύω να είναι τόσο δύσκολο. Το προκαθορισμένο ραντεβού θα σημάνει ότι ζυγώνει… το «φτου ξελεφτερία», ακόμη και αν χρειάζεται να περιμένουμε λίγο ακόμη.
Από την έντυπη έκδοση
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr